ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 151

“โอเค เดี๋ยวผมไปหา”

เจียงเฉิงวางสายและขับรถออกจากโรงพยาบาลไป เขาเชื่อว่าถ้าสวี่ฉิงเห็นแหวนนี้ เธอจะต้องดีใจมากอย่างแน่นอน

ร้านขายเครื่องประดับเพชรพลอยลิ่วกุ้ยหยวน

“ฉิงฉิง สามีของเธอจะมาหาเหรอ?” ชุยยี่เพื่อนสนิทของสวี่ฉิงหน้ามุ่ยและถาม

“ใช่ เขาบอกว่ามีของขวัญให้ฉัน” สวี่ฉิงพยักหน้า

เมื่อชุยยี่ ได้ยินเรื่องนี้ เธอกลอกตาทันทีด้วยความรังเกียจและพูดว่า "ฉิงฉิง ไม่ใช่ว่าฉันพูดมากนะ แต่เธอไม่ควรแต่งงานกับผู้ชายไม่เอาไหนแบบนั้น ด้วยรูปร่างหน้าตาเธอ หาผู้ชายที่อยากได้ไม่ยากเลย ยังจะให้ของขวัญอีก เขาเป็นแค่บุรุษพยาบาล จะให้ของขวัญราคาแพงได้สักแค่ไหนเชียว ?”

“เจียงเฉิง เขาแตกต่างจากเมื่อก่อนแล้ว” สวี่ฉิงกล่าว

“แตกต่าง? แตกต่างตรงไหน? ถ้าเป็นฉัน ให้ตายฉันไม่แต่งงานกับคนแบบนั้นหรอก” ชุยยี่พูดด้วยท่าทางรังเกียจ

ชุยยี่ได้ยินเรื่องของเขาตั้งแต่อยู่ต่างประเทศแล้ว ว่าสามีของสวี่ฉิงเป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านที่ไม่เอาไหน เป็นบุรุษพยาบาลไปวันๆ อ่อนแอซะจนใครๆก็รังแกได้ ฉะนั้นเธอจึงไม่ชอบเจียงเฉิงมาก และอยากให้สวี่ฉิงรีบหย่ากับเขาโดยเร็วที่สุด

“เสี่ยวยี่ ผมอยู่นี่” คู่หมั้นของชุยยี่โบกมือ แล้ววิ่งเข้ามาหา

“เขาเป็นคู่หมั้นของฉัน ตู้ปิง” ชุยยี่กอดแขนของ ตู้ปิงเอาไว้และพูดอย่างมีความสุข

ตู้ปิงตกตะลึงเล็กน้อยเมื่อเห็นสวี่ฉิงเพราะสวี่ฉิงสวยกว่าชุยยี่มาก สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ สวี่ฉิงไม่ได้ทำศัลยกรรมมา เธอสวยโดยธรรมชาติ ซึ่งเราสามารถดูออกได้ทันที

“สวัสดี ผมชื่อตู้ปิง!” ตู้ปิงยิ้มและยื่นมือให้สวี่ฉิง

“สวัสดี” สวี่ฉิงไม่ได้ยื่นมือตอบรับ เธอยิ้มตอบอย่างสุภาพ

ตู้ปิงเก็บมือกลับไปด้วยความเขินอาย เขาอดไม่ได้ที่จะอิจฉาเล็กน้อย ไม่รู้จริงๆ ว่าไอ้คนไม่เอาไหนของตระกูลสวี่มันโชคดีมากจากไหน ที่ได้แต่งงานกับผู้หญิงที่สวยมากอย่างสวี่ฉิง

“ไปกันเถอะ ไปเลือกแหวนเพชรกันก่อน” ชุยยี่พูดขณะกอดตู้ปิง

ทั้งสามคนเดินวนอยู่ในร้านขายเครื่องประดับ ชุยยี่ไม่เจอแหวนเพชรที่ถูกใจเลย

"ฉันขอไปห้องน้ำหน่อยนะ" สวี่ฉิงพูดจากนั้นก็ออกจากร้านไป

เจียงเฉิงเดินมาในเวลานี้พอดี

“เจียงเฉิง จำฉันได้ไหม” ชุยยี่มองไปที่เจียงเฉิงและพูด

"คุณคือ?"

เมื่อเห็นว่าเจียงเฉิงแกล้งทำเป็นไม่รู้จักตน เธอก็รีบพูดด้วยความไม่พอใจว่า “นายโง่จริงๆ หรือแกล้งโง่? ตอนที่นายแต่งงานกับสวี่ฉิง เราเคยเจอกันผ่านวิดิโอไงล่ะ”

มันไม่ใช่ความผิดของเจียงเฉิงจริงๆ เพราะเขาไม่เคยเจอผู้หญิงคนนี้เลย แต่เขาฟังออก ผู้หญิงคนนี้คงจะเป็นเพื่อนสนิทของสวี่ฉิง และดูเหมือนว่าเธอจะไม่พอใจในตัวเขาสักเท่าไหร่

“จริงเหรอ? อาจเป็นเพราะตอนวิดิโอคอลใช้ฟิลเตอร์รึเปล่า ดูไม่ใช่คนเดียวกัน” เจียงเฉิงกล่าวอย่างเฉยเมย

“ทำไมนายพูดแบบนี้ล่ะ?” ชุยยี่พูดอย่างไม่พอใจ

“เจียงเฉิงใช่ไหม? ยังทำงานในโรงพยาบาลอยู่หรือเปล่า?” ตู้ปิงมองไปที่เจียงเฉิงและพูด

“ใช่ ฉันยังไม่ได้เปลี่ยนไปทำงานอื่นที่ดีกว่านี้” เจียงเฉิงกล่าว

“ หึ เป็นชายร่างใหญ่แท้ๆ กลับบริการคนกินนอนอยู่ในโรงพยาบาล ถ้าผมมาถึงจุดนี้ ผมคงเอาหัวโขกกำแพงตายไปแล้ว” ตู้ปิงมองเจียงเฉิงด้วยความดูถูกและพูด

“ที่รัก อย่าพูดถึงเลย ถ้าเขามีความทะเยอทะยานจริงๆ เขาจะเป็นลูกเขยแต่งเข้าตระกูลได้ไง? สวี่ฉิงตาบอดไปแล้วจริงๆ” ชุยยี่มองบนใส่เจียงเฉิง

เห็นได้ชัดว่าความเข้าใจที่พวกเขามีต่อเจียงเฉิง ยังคงอยู่ที่เดิม ยังคงคิดว่าเจียงเฉิงยังเป็นพยาบาลอยู่ที่โรงพยาบาล แล้วก็อ่อนแอถูกคนอื่นรังแก

“เจียงเฉิง ได้ยินว่านายซื้อของขวัญให้สวี่ฉิง ซื้อของมือสองมาจากที่ไหนรึเปล่าเนี่ย?” ตู้ปิงถามเจียงเฉิงด้วยรอยยิ้ม

“ที่รัก อย่าไปสนใจเขาเลย เราไปเลือกแหวนแต่งงานกันเถอะ” ขณะที่พูดชุยยี่และตู้ปิง เดินเข้าไปในร้านขายเครื่องประดับเพชรพลอยลิ่วกุ้ยหยวน

“คุณผู้หญิงคุณผู้ชายคะ มาเลือกแหวนแต่งงานกันรึเปล่าคะ”

เซลเร่งเดินเข้ามาทันที

“พูดจาไร้สาระ ไม่มาเลือกแหวนแต่งงาน จะมาดูเธอหรือไง?”

ชุยยี่มองบนใส่พนักงานน พนักงานตะลึงเล็กน้อย และรู้สึกเขินอาย แต่เธอก็ยังคงเข้าหาด้วยรอยยิ้ม

“ เอ้ะ แหวนนี้ดูสวยดีนะ” ชุยยี่พูดพร้อมชี้ไปที่แหวนเพชรที่เคาน์เตอร์

“คุณผู้หญิงคะ คุณตาถึงอย่างมากเลยค่ะ นี่เป็นรูปแบบใหม่สุดของปีนี้ เทคนิคในการทำและความบริสุทธิ์สูงมาก ถ้าอยู่ในมือคุณผู้หญิง จะเข้ากันได้ดีอย่างแน่นอน” พนักงานขายใส่ถุงมือ และหยิบแหวนเพชรนี้ออกมาอย่างระมัดระวัง . . .

ชุยยี่สวมแหวนที่มือ ยิ่งมองเธอก็ยิ่งชอบแหวนเพชรนี้มาก เธอถาม “แหวนเพชรนี้ราคาเท่าไหร่?”

"แหวนเพชรเม็ดนี้ขนาด 1 กะรัต แต่เป็นเพชรน้ำมันก๊าดจากอเมริกาใต้ มีคุณภาพสูงและรูปทรงที่วิจิตรบรรจง จะมีป้ายราคาอยู่บนนั้นค่ะ" หนักงานขายหัวเราะและพูด

ตู้ปิงมองไปที่ป้ายราคาบนเพชรอย่างเร็ว หากเพชรนั้นแพงเกินไป เขาเองก็ซื้อไม่ไหว

“แค่ 19,999 เท่านั้น ซื้อเลย” ตู้ปิงถอนหายใจด้วยความโล่งอกและมองไปยังเจียงเฉิงอย่างภูมิใจ เขาสามารถเอาเงินออกมาทีเดียวได้2หมื่น เจียงเฉิงไอ้คนไม่เอาไหนคงจะอิจฉาตาร้อนน่าดู

“คุณผู้ชายคะ มีเลข9อีกหน่วยหนึ่งค่ะ!” พนักงานขายเตือนอย่างใจดี

เลข9อีกหนึ่งหน่วย?

สีหน้าของตู้ปิงเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน นั่นหมายความว่าแหวนเพชรเม็ดนี้มีราคา 200,000 หยวนเหรอ?

“นี่...ราคาแพงไปหน่อยหรือเปล่า?” ตู้ปิงพูดอย่างเขินอายเล็กน้อย แหวนเพชรราคา 200,000 หยวน ต้องโง่แค่ไหรถึงซื้อมันเนี่ย

“ราคาจะแพงหน่อย แต่ราคานี้หมายความว่าการแต่งงานนั้นจะยืนยาวนานจึงเป็นมงคล” พนักงานขายพูดด้วยรอยยิ้ม

“ที่รัก คุณรักฉันรึเปล่า?” ชุยยี่พูดกับตู้ปิงด้วยน้ำเสียอ้อนๆ

ตู้ปิงสามารถจ่ายได้ แต่ถ้าจ่ายไป เงินของเขาจะหมดในทันที

“โอเค ซื้อ ซื้อ ซื้อ คุณมีความสุขก็พอ” ตู้ปิงพูดกัดฟัน

"ที่รัก คุณดีกับฉันจัง!"

ชุยยี่กอดตู้ปิงและหอมแก้วเขา

“ซื้อแหวนเรียบร้อยแล้วเหรอ?”

สวี่ฉิงกลับเข้ามาพอดี เห็นชุยยี่ มีความสุขมากเธอจึงถาม

“ใช่ สามีของฉันซื้อแหวนให้ฉันในราคา 200,000 หยวน” ชุยยี่อวดแหวนเพชรในมืออย่างภูมิใจ จากนั้นมองไปที่เจียงเฉิงอย่างดูถูกและพูดว่า “ไม่เหมือนใครบางคน ตอนแต่งงานไม่ได้ซื้ออะไรเลย”

สีหน้าของสวี่ฉิงแย่ลงเมื่อเธอได้ยินคำพูดประชดประชันแบบนี้ แต่ก็เป็นความจริง ตอนที่เธอแต่งงานกับเจียงเฉิง เจียงเฉิงไม่ได้เตรียมอะไรเลย

“ที่รัก วันนี้ผมมาเพื่อมอบของขวัญให้คุณ” เจียงเฉิงหยิบกล่องสีทองออกมาแล้วพูด

“นี่คืออะไร?” สวี๋ฉิงถามด้วยความประหลาดใจ เธอดูออก แค่เห็นกล่องก็รู้แล้วว่ามันเลอค่ามาก

“นี่เป็นกล่องของขวัญบรอนเซอร์ระดับพรีเมียมของทางร้านเราไม่ใช่เหรอ?” พนักงานขายพูดเมื่อเห็นกล่องนี้

เมื่อได้ยินสิ่งที่พนักงานขายพูด ชุยยี่ก็มองบนใส่เจียงเฉิงและพูดว่า "เจียงเฉิง อย่าบอกนะว่าของขวัญที่นายจะให้เป็นกล่องเปล่านี้?”

“เสี่ยวยี่ อย่าพูดจาไร้สาระ บางทีในกล่องอาจมีแหวนหลักร้อยที่ซื้อมาจากตลาดข้างทางก็ได้นะ และไม่แน่ เงินไม่กี่ร้อยสำหรับเขามันอาจจะหาลำบากก็เป็นได้ ” ตู้ปิงพูดตามน้ำไป

สวี่ฉิงรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย ไม่รู้ว่าของขวัญชิ้นแรกที่เจียงเฉิงให้ตนจะเป็นอะไร เธอรับกล่องมา และเปิดออกอย่างระมัดระวัง มีแหวนเพชรที่สะดุดตาวงหนึ่งอยู่ในนั้น