ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 152

เมื่อเห็นเพชรข้างใน สวี่ฉิงก็ตกตะลึง เธอไม่เคยเห็นเพชรขนาดใหญ่ที่ประณีตเช่นนี้มาก่อน

“ฉิงฉิง ข้างในนั้นมีอะไรเหรอ?”

ชุยยี่ก็เข้ามาใกล้ด้วยความสงสัย

“แหวนที่ซื้อจากตลาดข้างทางราคาไม่กี่ร้อยใช่ไหม?” ตู้ปิงเดินเข้าไปพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า

เมื่อพวกเขาเห็นแหวนเพชรที่อยู่ในกล่องบรอนซ์อันละเอียดอ่อนนี้ ทั้งชุยยี่ และตู้ปิง ต่างก็ตกตะลึงอย่างมาก

เพชรนี้ใหญ่กว่าเพชรของชุยยี่อย่างน้อยสามเท่า และระดับความประณีตในการขัดเกลานั้นคนละระดับกันด้วยซ้ำ

“นี่ของปลอมรึเปล่า? มีเพชรเม็ดโตขนาดนี้ที่ไหน?”

ชุยยี่รู้สึกอิจฉาในใจ เธอรีบตะโกน

“ต้องเป็นของปลอมแน่ๆ เราไปดูมาหลายร้านเครื่องประดับแล้ว ไม่เคยเจอเพชรเม็ดใหญ่ขนาดนี้มาด่อน แต่อย่าว่าไป เดี๋ยวนี้ของปลอมงานประณีตมากขึ้นนะ” ตู้ปิงเยาะเย้ยเจียงเฉิงทันที

สวี่ฉิงหยิบแหวนเพชรนั้นขึ้นมาอย่างระมัดระวัง ที่จริง ไม่ว่าเพชรนี้จะเป็นของปลอมหรือของแท้ แต่ถ้าเจียงเฉิงเป็นคนมอบให้ เธอก็ชอบมันมาก

“คนสวย ดิฉันขอดูเพชรเม็ดนี้ให้คุณหน่อยได้ไหมคะ”

พนักงานขายที่อยู่ๆข้างก้าวไปข้างหน้าและพูดกับสวี่ฉิง

“ได้ค่ะ” สวี่ฉิงพูดแล้วยื่นแหวนเพชรให้พนักงานขาย

"ขอบคุณค่ะ!"

พนักงานขายรับแหวนเพชรนี้มาอย่างระมัดระวัง และตรวจอย่างระมัดระวังภายใต้แว่นขยาย ก่อนหน้านี้ เธอรู้สึกว่าแหวนเพชรนี้ไม่ธรรมดา แต่หลังจากดูอย่างละเอียดแล้ว เธอตะลึงอย่างมาก

“ก็แค่ของปลอม จะดูอะไรกันนักหนา?” ชุยยี่มองบนใส่พนักงานขาย

“นี่… นี่คือแหวนเพชรกาแล็กซี่ในตำนาน” พนักงานขายพูดด้วยสีหน้าตะลึง

“แหวนเพชรกาแล็กซี่?”

สวี่ฉิงถามด้วยความสงสัย

“คุณผู้หญิงคะ คุณน่าจะรู้เรื่องเพชรดวงดาวแห่งความหวังใช่ไหมคะ” พนักงานขายพูดกับสวี่ฉิงด้วยความตื่นเต้น

“เพชรดวงดาวแห่งความหวัง?” เจียงเฉิงตะลึง ก่อนหน้านี้เขาช่วยฮั่วหลิงหลงแย่งเพชรดวงดาวแห่งความหวังนี้กลับคืนจากตระกูลฮั่วนี่แหละ

“ฉันเคยได้ยิน ดูเหมือนว่าจะเป็นเพชรที่มีชื่อเสียงมากในราชวงศ์ของยุโรป”สวี่ฉิง กล่าวเบา ๆ

“ใช่ค่ะ เพชรดวงดาวแห่งความหวังเป็นเพชรทรงโปรดของกษัตริย์หลุยส์ที่สิบสี่แห่งยุโรปในศตวรรษที่17 พระองศ์ทรงสั่งให้ช่างอัญมณีของราชวงศ์ตัดเพชรให้เป็นรูปร่าง 67.125 กะรัตแล้วฝังในมงกุฎ แต่หลังจากนั้นมงกุฎก็ได้หายไปในสงคราม แต่ช่างได้เก็บชิ้นส่วนของเพชรที่ตัดออกมาเอาไว้ เศษสองชิ้นที่ใหญ่ที่สุดในนั้น เขาได้ทำออกมากเป็นแหวนเพชรสองวงที่มีเพียงสองเดียวในโลกเท่านั้น และนี่เป็นหนึ่งในนั้น คือแหวนเพชรกาแล็กซี่” พนักงานขายพูดอย่างจริงจัง

"แหวนเพชรสองวงนี้เป็นสมบัติล้ำค่า ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของความมุ่งมั่นอย่างแน่วแน่ต่อความรักและความภักดีอย่างแท้จริง" พนักงานขายมองไปที่สวี่ฉิงด้วยความอิจฉาและกล่าวว่า "สามีของคุณสมอบแหวนนี้แก่คุณ ซึ่งแสดงถึงความรักที่เขามีต่อคุณช่างลึกซึ้งเพียงใด"

สวี่ฉิงตกตะลึงกับคำพูดของพนักงานขาย เธอเร่งและหันไปมองเจียงเฉิงอย่างรวดเร็ว

“พูดซะเหมือนจริงเลย ตอนนั้นแก้อยู่ในเหตุการณ์เหรอ?” ชุยยี่อิจฉามากจนเธอเยาะเย้ยพนักงานขาย

เมื่อเผชิญกับการเยาะเย้ยของชุยยี่ พนักงานขายไม่ได้โกรธ แต่กล่าวว่า "เหตุผลที่ฉันรู้เรื่องนี้ก็เพราะผู้ก่อตั้งร้านของเราก็มีแหวนเพชรแบบนี้เช่นกัน ดังนั้นพนักงานใหม่ของที่นี่จะต้องเรียนรู้ ประวัติศาสตร์นี้"