ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 174

“บอกตามตรงนะ แพทย์แผนจีนที่หลอกลวงคนพวกนั้น ฉันก็พอรู้เรื่องบ้าง ฉันแค่มองก็ดูออกแล้วว่าใบสั่งยานี้มีปัญหา แต่ว่าผู้ป่วยไม่ฟัง” หมอหน้าลิงปากแหลมกล่าวด้วยรอยยิ้มอ่อนๆ

“เธอพูดมั่วล่ะ แม่ของฉันเป็นหมอในหมู่บ้านมาตั้งหลายปีแล้ว ไม่มีทางที่จะออกยาผิดแน่” หลินหยุนเอ๋อทนฟังไม่ไหว พูดอย่างโกรธเคือง

“ฉันรู้ว่าพวกเธอต้องเล่นตุกติก ดังนั้นพวกเขายังเก็บกากที่ต้มยาไว้ ถ้าคุณไม่เชื่อ ตรวจสอบเองได้เลย” พูดและหมอคนนี้ก็หยิบกระทะขึ้นมาจากด้านหลังรถเข็นของผู้ป่วย

“หมอฉินโชวพูดถูก โชคดีที่ฉันยังเก็บไว้ ไม่อย่างนั้นพวกเขาก็จะเล่นตุกติกกันจริงๆ” ชายวัยกลางคนพูดกับหมอหน้าลิงปากแหลม

เจียงเฉิงรับกระทะมา และตรวจสอบกากยาอย่างละเอียด ส่วนผสมในกากยากับยาตามใบสั่งเหมือนกันทุกอย่าง

“กากยาไม่มีปัญหาจริงๆ” ”เจียงเฉิงกล่าวแบบเบาๆ

“ดูสิ ความจริงเปิดเผยแล้ว ใบสั่งยาของพวกคุณเนี่ยแหละมีปัญหา ” ฉินโชวมองเจียงเฉิงแล้วพูดอย่างได้ใจ

“กากยาไม่มีปัญหา แต่ฉันไม่ได้บอกว่าส่วนผสมของยาไม่มีปัญหานะ” เจียงเฉิงวางกระทะลงแล้วพูด

“บ้าจริง คุณจะบอกว่าตอนฉันพาพวกเขาไปหยิบยาหยิบผิดงั้นเหรอ ใช่ไหม ถ้าคุณยังจะเถียงอีก คุณสามารถนำกากเหล่านี้ไปทดสอบเพื่อดูว่าส่วนผสมนั้นถูกต้องหรือไม่” ดร. ฉินโชวพูดอย่างโกรธมาก

“นี่เป็นหมอแผนจีนที่ใจดำ ถึงคราวนี้แล้ว เขายังจะแก้ตัวอีก น่ารังเกียจ!”

ชายวัยกลางคนหยิบเก้าอี้ข้างๆทุบไปที่หน้าเคาน์เตอร์อย่างรุนแรง จนกระจกเคาน์เตอร์เกิดรอยร้าว

“สมควรแล้ว แพทย์แผนจีนใจดำเช่นนี้ ควรฟ้องให้พวกเขาล้มละลายไปเลย”

“ใช่ ฉันจะไม่มาคลินิกใจดำแบบนี้อีก”

“พวกขี้โกงกลุ่มหนึ่ง ที่ทำร้ายคนดีๆให้เป็นแบบนี้”

ผู้ชมก็ต่างดุด่าด้วยความโกรธ เมื่อเห็นสถานการณ์นี้ หยางเหมยและ หลินหยุนเอ๋อก็หมดหนทางแล้วจริงๆ

"หุบปากให้หมด!"

เจียงเฉิงตะโกนด้วยเสียงต่ำ เขาเพิ่มพลังวิญญาณให้กับประโยคนี้ ดังนั้นเสียงจึงดังก้องในหูของทุกคนที่อยู่ที่นั่น แม้แต่ฉินโชวก็ยังผงะและหุบปากของเขา

“ที่นี่มียาตัวหนึ่ง ชิวไป๋หลิงซึ่งถูกคนเปลี่ยนเป็นเซี่ยไป๋หลิง แม้ว่าภายนอกของยาทั้งสองจะมีลักษณะเหมือนกันทุกประการ แต่ผลของยานั้นตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง สิ่งนี้เลยทำให้อาการของผู้ป่วยแย่ลง” เจียงเฉิง มองไปที่ฉินโชวกล่าวแบบเบาๆ.

เมื่อฉินโชวได้ยินคำพูดของเจียงเฉิง ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที จากนั้นเขาก็พูดว่า "คุณ... คุณกำลังอ้างอีกแล้ว"

“ฉันกำลังพูดเล่นหรือไม่ พาคนไปตรวจที่โรงพยาบาลดูก็จะรู้เลย ยา2ชนิดภายนอกเหมือนกัน ส่วนผสมต่างกันอย่างสิ้นเชิง แค่ทดสอบครั้งเดียวรู้เลย” เจียงเฉิงกล่าวอย่างเย็นชา

“นี่.................นี่……”

ฉินโชวตื่นตระหนกทันที เขาไม่คิดเลยว่ายา2ชนิดที่เหมือนกันเกือบทุกอย่าง มีคนสามารถแยกความแตกต่างจากกากยาได้

“ที่เขาพูดจริงหรือเปล่า”

ชายวัยกลางคนเห็นฉินโชวกระสับกระส่าย ก็รีบคว้าคอปกเสื้อของฉินโชวอย่างโกรธทันที

“พี่ใหญ่ พี่ใหญ่ ฉันคิดไปแล้ว ฉันเห็นว่ากิจการของคลินิกนี้ดีเกินไป ฉันจึงจงใจหยิบยาผิด ต้องการให้คลินิกนี้ล้มละลาย ฉันแค่อารมณ์ชั่ววูบ” ฉินโชวพูดด้วยใบหน้าอ้อนวอน

เมื่อชายวัยกลางคนได้ยินคำพูดนี้ เขาก็โกรธทันที เขาต่อยปที่หน้าฉินโชวโดยตรง

“บ้าจริง ฉันว่าล่ะทำไมภรรยาฉันถึงกินแล้วเป็นแบบนี้ ที่แท้ฝีมือคุณนี่เอง!”

“ไว้ชีวิต ไว้ชีวิตฉันเถอะ!” ฉินโชวรีบอ้อนวอน

ที่แท้ฉินโชวอิจฉาที่คลินิก หยางเหมยกิจการดีเกินไป พอดีกับมีคนขอให้เขาช่วยไปหยิบยา เขาจึงจงใจเปลี่ยนยาที่มีลักษณะคล้ายกัน แบบนี้ก็สามารถทำให้ชื่อเสียงคลินิกของ หยางเหมย เสียหาย คลินิกของเขากิจการจะได้ดีขึ้น

“ฉินโชวเป็นสัตว์ร้ายจริงๆ กล้าที่จะเอาชีวิตคนมาเล่นตลก ขาดศีลธรรมจริงๆ”

“ใช่แล้ว เกือบทำให้มีคนต้องเสียชีวิตล่ะ น่ารังเกียจมาก ฉันจะไม่ไปคลินิกของเขาอีก”

“นั่นนะสิ คลินิกของพี่สาวคนนี้น่าเชื่อถือสุด ต่อไปพวกเราจะมาที่นี่บ่อยๆ”

เมื่อผู้เห็นเหตุการณ์รู้ความจริง พวกเขาก็เยาะเย้ยฉินโซวทันที และถึงกับใช้กำลังตีเขาถึงสองครั้ง กว่าฉินโชวจะหลุดวิ่งหนีออกไปได้มันไม่ง่ายดาย

“พี่สาว ฉันขอโทษจริงๆ ฉันเข้าใจคุณผิด ของที่ฉันทุบพัง ฉันจะชดใช้ให้ตามราคา” ชายวัยกลางคนมองหยางเหมยและพูดด้วยความรู้สึกผิด

“ไม่เป็นไร แต่ตอนนี้เธอถูกยาพิษแล้ว และฉันช่วยอะไรไม่ได้แล้ว” หยางเหม่ยกล่าวพร้อมมองไปยังผู้หญิงที่นั่งรถเข็น

"ฉันสามารถช่วยได้!"

เจียงเฉิงพูดและก้าวไปข้างหน้า

"จริงเหรอ?"

ชายวัยกลางคนก็ดีใจมาก

“จริงสิ” เจียงเฉิงกล่าวพร้อมบอกให้หยางเหมยเอาถุงเข็มออกมา จากนั้นก็แทงเข้าไปบนหลังจุดไท่จงและขมับของผู้หญิงคนนั้น 2 เข็ม และพลังวิญญาณเข้าสู่ร่างกายผู้หญิงตามเข็มเงิน ขับสารพิษออกจากร่างกายของเธอ

“น้องชาย ขอบคุณนะ!”

ผู้หญิงคนนั้นลุกขึ้นจากรถเข็นโดยตรง และมองเจียงเฉิงอย่างซาบซึ้ง

“นี่... ภรรยา คุณหายดีแล้วใช่ไหม”

ชายวัยกลางคนตื่นเต้นมาก เพราะเขาไม่เพียงแต่เห็นว่าภรรยาของเขาหายจากอาการที่โดนยาพิษแล้ว แม้แต่อาการอัมพาตครึ่งซีกก็หายดีแล้วด้วย

“นี่คือหมอเทวดาจริงๆ วิเศษมาก”

"ยาจีนโบราณดีจริงๆ แบบนี้ก็สามารถรักษาให้หายได้"

“น้องชาย คุณเป็นหมอที่ไหน เทคนิคการแพทย์นี้ ไม่ว่าเก็บแพงแค่ไหน พวกเราก็ยินดีจ่าย”

“เธอหายดีแล้วไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย เข็มของฉันมีไว้สำหรับกรูมมิ่งเท่านั้น ที่เขากลับมาปกติได้ ยังคงเป็นเพราะยาดีของป้าหยาง” เจียงเฉิงเก็บเข็มแล้วพูดเบา ๆ

“แท้ที่เป็นแบบนี้นี่เอง พี่สาวคนนี้ก็เก่ง” ผู้คนรอบๆเริ่มยกย่องหยางเหม่ย แต่พวกเขาก็ยังชื่นชมเจียงเฉิงเป็นอย่างมาก

ระหว่างเจียงเฉิงคุยกับคนรอบข้าง ระหว่งนั้นเขาก็เดินออกไปในข้างนอก

เมื่อกี้เจียงเฉิงเปิดเผยกระบวนการแผนของฉินโชวหลินหยุนเอ๋อได้เห็นมันทั้งหมด เธอถูกพิชิตโดยความมั่นใจและความนิ่งของเจียงเฉิงเพิ่มมากยิ่งขึ้น ดังนั้นเจียงเฉิงพาผู้คนออกไปแล้ว ตาของเขายังคงจ้องมองมุ่งเน้นไปที่เจียงเฉิง

“คนเขาออกไปแล้ว ยังจ้องอยู่อีก” หยางเหมยพูดทันทีเมื่อเห็นว่าลูกสาวของทุ่มเทมาก

“แม่ เขาเป็นเพื่อนร่วมงานของหนู” หลินหยุนเอ๋อหน้าแดงและอธิบายอย่างรวดเร็ว

“ใช่ ใช่ใช่ เป็นเพื่อนร่วมงาน” แน่นอนว่าหยางเหมยเข้าใจความคิดของลูกสาวเธอและพูดด้วยรอยยิ้ม

หลังจากที่เจียงเฉิงกลับมา หยางเหมยก็พูดว่า "เจียงเฉิง ขอบคุณมากนะวันนี้ ถ้าไม่ใช่คุณ คลินิกของฉันอาจจะแย่แล้วจริงๆ"

“คุณป้า มันเป็นเรื่องเล็กน้อย” เจียงเฉิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“อาหารเสร็จพอดีเลย กินข้าวกันเถอะ” หยางเหมยพูดด้วยรอยยิ้ม

เจียงเฉิงไม่ปฏิเสธ เขาก็กินอาหารเย็นบนโต๊ะ แล้วจึงกลับบ้าน

“เจียงเฉิง ซุปเมื่อวาน บำรุงมากใช่ไหม” สวี่จื้อจุนมองไปที่เจียงเฉิง และถามด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย

“มันค่อนข้างที่จะบำรุงนะ” เจียงเฉิงแตะจมูก พ่อตาของตัวเองใจดีมาก

“คุณต้องรีบคว้าไว้ รู้ไหม” สวี่จื้อจุนกล่าว

เจียงเฉิงตกลง และกลับไปที่ห้องนอนของเขาและสวี่ฉิง พอดีกับสวี่ฉิงเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ในตัวเธอห่อด้วยผ้าเช็ดตัว เดินออกจากห้องน้ำ เมื่อเห็นเจียงเฉิงหัวใจของเธอก็เต้นแรง

“กลับมาแล้วเหรอ!” สวี่ฉิง พูด พร้อมจับคอของเธอแล้วกลับไปที่เตียง

"อืม"

เจียงเฉิวตอบกลับไป มองไปที่สวี่ฉิงและถามว่า "คุณไม่สบายเหรอ ให้ฉันนวดให้ไหม"

ตามสัญชาตญาณสวี่ฉิงอยากจะปฏิเสธ แต่หลังจากที่คิด ก็ตอบไปเบาๆว่า อืม”