ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 175

สวี่ฉิงตอบเสร็จ เธอก็ลุกขึ้นข้างเตียง ขณะที่เจียงเฉิงนั่งข้างหลังสวี่ฉิง

เจียงเฉิงวางมือบนคอของสวี่ฉิงและนวดเบา ๆ

ต้องบอกว่ารูปร่างของสวี่ฉิงดีมาก ตอนนี้บนร่างกายของเธอมีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียว คอขาวราวหิมะ กระดูกไหปลาร้าที่เซ็กซี่ และความเนื้อแน่นที่ห่อไว้ใต้ผ้าเช็ดตัว แค่มองก็ทำให้ใจผู้คนรู้สึกสั่น

“ภรรยา คุณยังอารมณ์เสียกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนใช่ไหม” เจียงเฉิงกล่าว

“ห้ามพูดถึงเรื่องเมื่อคืนนี้อีก” สวี่ฉิงกล่าวเบา ๆ

“เมื่อคืนฉันไม่โทษคุณหรอก ปัญหามันอยู่ที่ซุปที่แม่ทำให้พวกเรา” เจียงเฉิงกล่าว

เมื่อสวี่ฉิงได้ยินสิ่งนี้ เธอถึงเข้าใจ ในขณะเดียวกันเธอก็โล่งใจ ที่แท้มันไม่ใช่เพราะเธอ

“คุณรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงใส่ใจมากขนาดนี้” สวี่ฉิงถาม

“ทำไม” เจียงเฉิงถามขณะนวด

หลังจากที่สวี่ฉิงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เธอกล่าวว่า "เพราะคุณไม่ใช่เจียงเฉิง"

เมื่อเจียงเฉิงได้ยินคำพูดของสวี่ฉิง มือที่เขากำลังนวดอยู่ก็หยุดลงทันที ในใจของเขาก็ตื่นตระหนกทันที หรือว่าเขาสังเกตเห็นแล้ว? ครั้งที่แล้วสวี่ฉิงก็พูดว่า เขาคล้ายกับเพื่อนนักเรียนเก่าของสวี่ฉิงมาก

“ภรรยา ฉันไม่ใช่เจียงเฉิง แล้วฉันเป็นใคร?” เจียงเฉิงแสร้งทำเป็นนิ่งๆนวดแล้วกล่าว

สวี่ฉิงหายใจเข้าลึกๆ และพูดว่า "ฉันก็ม่รู้ว่าคุณเป็นใคร แต่คุณไม่ใช่เจียงเฉิงคนเดิมแน่นอน เธอเหมือนมีความลับมากมาย"

แต่ก่อนสวี่ฉิงก็รู้สึกว่าเจียงเฉิงเหมือนเพื่อนนักเรียนที่เสียชีวิตแล้วคนนั้น แต่ต่อมาได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น ก็พบว่าเขาแตกต่างจากนักเรียนคนนั้น ความสามารถของเจียงเฉิงนี้แข็งแกร่งจริงๆ

หลายครั้งที่ช่วยสวี่ฉิงแก้ไขปัญหาที่ไม่สามารถแก้ได้เลย รวมถึงสามารถทำความรู้จักกับคนใหญ่คนโตมากมาย นี่เป็นสิ่งที่ไม่อาจจินตนาการได้สำหรับเจียงเฉิงคนเดิมที่เฉื่อยชา

เป็นเพราะความรู้สึกแบบนี้ หลังจากที่สวี่ฉิงรู้ว่าตัวเองเป็นคนที่เข้าหาเขามากไป เขาเลยแสดงความตื่นตระหนก เพราะสามีของเธอทำให้ธอรู้สึกเหมือนคนแปลกหน้า

เขารู้สึกว่าเขาต้องลองคุยกับเจียงเฉิงดีๆ

มือของเจียงดฉิงหยุดกะทันหัน มือของเธอจับไหล่ของสวี่ฉิง และหมุนตัวเธอให้หันมา ตั้งใจจ้องตาสวี่ฉิง

“ภรรยา คุณพูดถูก ฉันมีความลับมากมาย” เจียงเฉิงกล่าวเบา ๆ

“แล้วตกลงคุณเป็นใคร”

“ไม่ว่าฉันจะเป็นใคร ฉันก็เป็นสามีของคุณ ตอนนี้ฉันยังบอกความลับเหล่านี้กับคุณไม่ได้ แต่ต้องมีสักวันหนึ่ง ฉันจะบอกคุณเอง” เจียงเฉิงมองที่สวี่ฉิงและพูดอย่างจริงจัง

เจียงเฉิงรู้ดี ถึงเขาจะสารภาพตัวตนของเขาในตอนนี้ มันเป็นเรื่องที่ยอมรับยากสำหรับสวี่ฉิง ดังนั้นเขาจึงคิดที่จะรอจนถึงวันที่เขาสามารถฟื้นร่างกายให้สมบูรณ์แล้ว ค่อยสารภาพกับสวี่ฉิง

ในวิชาของหมอเทวดาเจียงเฉิง ก็รู้วิธีที่จะปรับรูปร่างร่างกาย แค่วิธีการนั้นยากมาก และมันก็เป็นไปไม่ได้ที่เจียงเฉิงจะทำได้ในตอนนี้ แต่เขาเชื่อว่าวันหนึ่งเขาสามารถทำได้

รอให้เจียงเฉิงสามารถเปลี่ยนรูปร่างของเขาได้ เขาก็สามารถสารภาพตัวตนของเขากับสวี่ฉิงและครอบครัวของเขาได้

“โอเค ฉันเชื่อคุณ” สวี่ฉิงมองไปในดวงตาของเจียงเฉิงและกล่าว เธอรู้ แม้ว่าเจียงเฉิงกำลังปิดบังบางอย่างอยู่ แต่เธอรู้ดีว่าที่เจียงเฉียงทำดีกับเธอมันเป็นสิ่งที่จริงใจ

“กดเท้าให้ฉันหน่อย ฉันรู้สึกปวดเท้า” สวี่ฉิงนอนลงและพูดกับเจียงเฉิง

“ไม่มีปัญหา ฉันสัญญาว่าจะทำให้คุณสบายราวกับขึ้นสวรรค์” เจียงเฉิงหัวเราะและจับขาของสวี่ฉิงมาพาดไว้บนร่างกายตัวเองทันที

เท้าเล็กๆ ของสวี่ฉิงนั้นสวยมาก ขาวและอ่อนนุ่มมาก เจียงเฉิงจับเท้าของสวี่ฉิงและบีบนวดมัน

“อ๊ะ— เบาหน่อย!”

สวี่ฉิงยังไม่เคยโดนใครนวดเท้าของเธอแบบนี้มาก่อน ดังนั้นเธอเลยยังทนไม่ได้

“โอเค ฉันจะเบาๆหน่อย แบบนี้ล่ะ”

"อืม ค่อยๆไป"

"สบายไหม?"

"สบายมาก"

ข้างนอกประตูห้องของเจียงเฉิงและสวี่ฉิง สวี่จื้อจุนแอยู่ข้างนอกกำลังตั้งใจฟังการเคลื่อนไหวในห้องอย่างระมัดระวัง

“ดูสิ ฉันบอกแล้วว่าลูกเขยบ้านเรานั้นเก่ง เร็วขนาดนี้ก็ติดแล้ว” สวี่จื้อจุนกล่าวเบาๆ

“ใช่ ถ้าอย่างนี้เราก็สบายใจได้ นึกไม่ถึงเลยว่าซุปบำรุงนั้นจะมีประโยชน์ขนาดนี้” เย่จู้ผิงพูดเสร็จก็กลับห้องพร้อมกับสวี่จื้อจุน

หลังอาหารเช้าในเช้าวันที่ 2 เจียงเฉิงและสวี่ฉิงเตรียมตัวกำลังจะไปทำงาน ทันใดนั้นก็มีสายเรียกเข้าของ สวี่จื้อจุน

“เกิดอะไรขึ้น” สวี่จื้อจุนถามทางโทรศัพท์

“ท่านประธาน บริษัทของเรามีพวกอันธพาลมาหาเรื่องเยอะมาก คุณรีบเข้ามาเร็ว!” หัวหน้ารักษาความปลอดภัยพูดในสายอย่างรวดเร็ว

"อะไร?"

สวี่จื้อจุนผงะและพูดอย่างรวดเร็ว “โอเค ฉันจะกลับไปทันที”

สวี่จื้อจุนพูดและวางสายอย่างรวดเร็ว เขาอยู่ในบริษัทนี้มาตั้งหลายปีแล้ว ไม่เคยมีใครไปหาเรื่อง

“พ่อ เกิดอะไรขึ้น”

สวี่ฉิง ได้ยินน้ำเสียงของพ่อรู้สึกไม่ค่อยโอเค จึงรีบถามขึ้น

“เห็นบอกว่ามีพวกอันธพาลจำนวนมากไปหาเรื่องที่บริษัท ฉันต้องไปดูทันที” สวี่จื้อจุนกล่าวและสวมเสื้อคลุมของเขาอย่างรวดเร็ว

“พ่อ ฉันจะไปดูกับท่าน” สวี่ฉิงกล่าว

“ไม่ต้อง เดี๋ยวฉันจัดการเอง!”

สวี่จื้อจุนกล่าว

“พ่อ พวกเราสองคนจะไปกับท่าน จะได้ดูแลซึ่งกันและกัน” เจียงเฉิงก้าวไปข้างหน้าและกล่าว

สวี่จื้อจุนก็ตกลง จากนั้นทั้งสามขึ้นรถและออกจากที่นี่ด้วยกัน

หน้าประตูคังรุ่ยกรุ๊ป

“เรียกหัวหน้าศูนย์วิจัยและพัฒนาเครื่องสำอางของพวกคุณออกมา เครื่องสำอางอะไรห่วยๆ แฟนของฉันใช้แล้วทำให้หน้าเสียโฉม” นักเลงฟันทองทั้งปากและในมือถือไม้เบสบอลคำราม

“พวกเธออย่ามาหาเรื่องที่นี่นะ มิฉะนั้นพวกเราจะแจ้งตำรวจ” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนเตือน

“โทรแจ้งตำรวจเหรอ เธอลองแจ้งดู ใบหน้าของพวกเราหลายคนเสียโฉมหมดแล้ว ถึงจะโทรแจ้งตำรวจวันนี้ฉันก็จะทุบสถานที่นี้ให้พัง” ผู้หญิงคนหนึ่งที่สวมหน้ากากและใส่กระโปรงสั้นกล่าวอย่างโกรธเคือง หญิงสาวที่สวมหน้ากากยืนอยู่ข้างๆเธอหลายคน ก็ตกเป็นเหยื่อของเครื่องสำอางด้วยเช่นกัน

“เดี๋ยวท่านประธานของเราก็มาแล้ว!” รปภ.ตะโกนอย่างรวดเร็ว

“รอนานแค่ไหนแล้ว โทรหาเดี๋ยวนี้” ฟันทองคำรามและโบกมือทันที

ทันใดนั้น อันธพาลจำนวนมากก้าวไปข้างหน้าและทำร้ายเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจนล้มลงกับพื้น

ฟันทองคนนี้เป็นคนที่ติดตามติงหวู่ตี๋และลูกน้องของเขาค่อนข้างใหญ่โต ครั้งนี้แฟนสาวของเขาใช้เครื่องสำอางที่นี่ ทำให้ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยสิว เขาจึงรีบยกพวกมาที่นี่ทันที

“หยุดนะ！”

เสียงของสวี่จื้อจุนดังมาแต่ไกล

ฟันทองก็สั่งให้ลูกน้องของเขาหยุด และหันไปมองทางสวี่จื้อจุน

“คุณเป็นใคร” ฟันทองถาม

“ฉันเป็นประธานของ คังรุ่ยกรุ๊ป” สวี่จื้อจุนเห็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของบริษัทถูกทุบตี พูดอย่างเย็นชาทันที

“ฉันไม่ได้หาคุณ ฉันกำลังหาหัวหน้าแผนกวิจัยและพัฒนาเครื่องสำอางของคุณ” ฟันทองพูดอย่างเย็นชา

“ฉันเอง เครื่องสำเองของเรา มีปัญหาอะไรเหรอ?” สวี่ฉิงพูดเมือก้าวไปข้างหน้า

ฟันทองมองดูสวี่ฉิง ดวงตาของเขามีแสงวาบขึ้นมาทันที จากนั้นพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ที่แท้เป็นสาวสวยนี่เอง แฟนสาวของฉัน ใช้เครื่องสำอางของพวกคุณ หน้าเสียโฉม คุณจะชดใช้ยังไง”

“คุณจะให้ฉันชดเชยอย่างไร” สวี่ฉิงยักคิ้วขึ้น

“เฮ้ ดูคุณก็เป็นคนฉลาดมาก มานอนกับพี่ชายสักคืน ถือว่าเรื่องนี้ก็ปล่อยไป เป็นยังไง” ฟันทองกวาดสายตาที่ลามกไปที่หน้าอกของสวี่ฉิง