คำพูดของสวี่ฉิง ทำให้ซุนเส้าหลงและคนอื่นๆถึงกับตกตะลึง เดิมทีพวกเขาคิดว่าเจียงเฉิงเป็นแค่เขยแต่งเข้าบ้านฝ่ายหญิง สวี่ฉิงจะต้องไม่มีทางสนใจ แต่สวี่ฉิงกลับแตกหักกับพวกเธอ เพื่อเจียงเฉิง
“สวี่ฉิง ทำไมเธอถึงโมโหล่ะ ฉันคิดว่าพวกเธอพูดถูกนะ เธอดูสิเธอหาไอ้เศษสวะมาจากไหน พูดถึงครอบครัว พูดถึงฐานะ เขาเทียบกับฉันได้ที่ไหน?”ซุนเส้าหลงลุกขึ้นยืนพูดกับสวี่ฉิง“อาหารมื้อนี้ ฉันสามารถจ่ายได้เป็นแสน แต่เขาทำได้ไหม?”
“เขาทำไม่ได้!”
สวี่ฉิงเผยให้เห็นรอยยิ้มเย้ยหยัน แล้วกล่าวว่า“ลำพังแค่จุดเดียวนายก็เทียบเขาไม่ติดแล้ว นั่นก็คือ เขาคือสามีของฉัน!”
“ในเมื่ออาหารมื้อนี้พวกนายไม่อยากจะกินดีๆ งั้นเราก็ไปกันเถอะ”สวี่ฉิงลุกขึ้นยืน
เจียงเฉิงได้ยินคำพูดของสวี่ฉิง ก็รู้สึกตื้นตันใจ เขาคิดไม่ถึงว่าภรรยาที่แต่งแบบหลอกๆของเขา จะโมโหขนาดนี้เพื่อปกป้องตัวเอง
หยูตานและคนอื่นๆเห็นสวี่ฉิงจะเดินจากไป จึงรีบเข้ามาขวางไว้ หยูตานกล่าวว่า“ฉิงฉิง เธอดูสิ เราแค่ล้อเล่นกันเอง ใครจะให้สามีเธอเก็บจริงๆล่ะ โรงแรมหรูหราขนาดนี้ เรียกพนักงานเข้ามาทำความสะอาดก็พอแล้ว”
“จริงด้วย เอาแบบนี้นะ เรากินกันอีกแป๊บหนึ่งนะ แล้วไปร้องเพลงต่อ ข้างบนโรงแรมก็มี ได้ยินมาว่าไฮโซมากเลยนะ”หญิงสาวอีกคนรีบกล่าว
การเกลี้ยกล่อมของหญิงสาวทั้งสอง ทำให้สวี่ฉิงตัดสินใจอยู่ต่อไป เนื่องจากเป็นเพื่อนเก่ากัน คนอื่นเลี้ยงข้าวจึงไม่อาจปฏิเสธได้
เมื่อเห็นสวี่ฉิงอยู่ต่อ หยูตานก็รู้สึกโล่งอก แต่ในใจของเธอกลับเต็มไปด้วยความดูถูกต่อสวี่ฉิง สมองเสียไปแล้วรึไงกัน ครอบครัวตัวเองฐานะดีขนาดนี้ แต่กลับชอบแมงดาเกาะผู้หญิงกินแบบนี้ ไอ้เศษสวะมีอะไรดีกัน
เจียงเฉิงไม่ใส่ใจ เหล้าพวกนี้ค่อนข้างอร่อยเลย เขาจึงสั่งมาอีกหลายขวด และเริ่มดื่มทันที
ซุนเส้าหลงเห็นเจียงเฉิงดื่มขนาดนี้ เขาก็รู้สึกโกรธมาก ไอ้หมอนี่คอแข็งขนาดนี้แต่กลับแสร้งทำเป็นดื่มไม่เป็น นี่มันคือการหลอกเขาชัดๆ
“พนักงาน เก็บเงิน!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง