ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 193

 “เพ้อเจ้อ ฉันไปอาบน้ำละ”สวี่ฉิงกรอกตาขาวมองเจียงเฉิง จากนั้นลุกขึ้นยืนเดินเข้าไปในห้องน้ำ

“ไม่ต้องให้ผมถูหลังให้คุณใช่ไหม?”เจียงเฉิงรีบถามขึ้น

“ไม่ต้อง คุณถูไม่สบายเลยสักนิดหนึ่ง”สวี่ฉิงรีบพูด

“อย่างนั้นถูด้านหลังไม่สบาย ถูด้านหน้าต้องสบายแน่นอนเลย อยากลองไหมครับ?”เจียงเฉิงยิ้มร้ายพูดขึ้น

“ไปตายซะ!”

สวี่ฉิงจ้องเขม็งใส่เจียงเฉิง แล้วปิดประตูห้องน้ำ

โรงแรมที่หั่วกังพักอยู่

“มีอย่างที่ไหนกัน”หั่วกังโมโหปาข้าวของที่อยู่ในโรงแรมลงพื้น

“คุณชายหั่ว ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย ผมยังมีวิธีอื่นทำให้คุณได้แต่งงานกับสวี่ฉิงนะ”สวี่จื้อกั๋วรีบพูดขึ้น

“วิธีอะไร?”

เวลานี้หั่วกังสนใจอะไรมากไม่ได้ รีบถามขึ้น

“อันนี้ง่ายมาก เพียงแค่คุณกับสวี่ฉิงสุกงอมเป็นของกันและกันแล้ว ถึงเวลานั้นถ่ายรูปถ่ายวิดีโออะไร สวี่จื้อจุนเป็นคนให้ความสำคัญกับชื่อเสียง ถึงตอนนั้นก็บังคับให้สวี่ฉิงหย่ากับเจียงเฉิงได้ละ”สวี่จื้อกั๋วยิ้มร้าย ไม่ได้เห็นสวี่ฉิงเป็นหลานสาวของตัวเองเลย เป็นแค่เครื่องมือตะกายปีนขึ้นสูงเท่านั้นเอง

“ผมก็อยากเป็นของกันและกันนะ จะมีโอกาสดีๆแบบนั้นที่ไหนกัน”หั่วกังนั่งอยู่บนโซฟา พูดด้วยสีหน้าคิดหนัก

“เรื่องนี้ง่ายมาก ผมสามารถบอกทักทายผู้อำนวยการโรงพยาบาลของสวี่ฉิง ให้เธอไปประชุมงานนอกสถานที่ครั้งหนึ่งได้ ถึงตอนนั้นพักอยู่ข้างนอก โอกาสก็เยอะแล้ว”สวี่จื้อกั๋วพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ

หั่วกังคิดๆดู นี่ก็เป็นวิธีหนึ่ง สวี่ฉิงผู้หญิงชั้นต่ำนั่น ที่ตั้งแต่ต้นจนจบเย็นชาใส่เขา เขาจะต้องกำราบเธอ และดูเธออ้อนวอนอยู่ใต้ร่างตัวเอง

“ตกลง คุณรีบจัดการเรื่องนี้ซะ”หั่วกังพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“คุณชายหั่ว คุณไม่ต้องห่วง เรื่องนี้ผมจะพยายามจัดการให้เรียบร้อย”สวี่จื้อกั๋วรีบตกปากรับคำ ครั้งนี้ถ้าจัดการเรื่องแต่งงานสำเร็จ มีผลต่อตำแหน่งภายในวงศ์ตระกูลของเขามาก

เช้าวันต่อมา ขณะที่กำลังกินอาหารเช้า สวี่ฉิงก็พูดกับเจียงเฉิงว่า“ฉันไปทำงานแล้วนะคะ คุณติดต่อกับเซียวเย่หรันเถอะค่ะ”

“โอเค ผมรู้แล้ว”เจียงเฉิงตอบรับสวี่ฉิง

“ตอบตกลงเร็วขนาดนี้ ไม่รู้เลยนะว่าระหว่างพวกคุณสองคนมีพิรุธความลับอะไรกัน แล้วยังมีแค่พวกคุณสองคนที่คุยปรึกษาหารือกันได้ด้วย”สวี่ฉิงพูดกรอกตาขาวใส่เจียงเฉิง

พอสวี่จื้อจุนได้ยิน เลยมองเจียงเฉิงด้วยสีหน้าเคร่งขรึม พูดว่า“เจียงเฉิง ลูกไม่ใช่ว่ามีผู้หญิงอื่นอยู่ข้างนอกแล้วใช่ไหม? สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับผู้ชายคือมีความรับผิดชอบ ลูกจะมั่วไม่ได้นะ”

“พ่อครับ ผมไม่ได้มั่วเลย แค่คุยธุรกิจเท่านั้นเองครับ คนคนนั้นเป็นเพื่อนของคนไข้ที่ผมเคยช่วยชีวิตไว้”เจียงเฉิงรีบพูดอธิบาย

“อย่างนั้นก็ดี แต่ลูกจะต้องรักเดียวใจเดียวสนใจลูกสาวของพ่อแค่คนเดียวนะ”สวี่จื้อจุนรีบบอกเจียงเฉิง

“วางใจเลยครับ”เจียงเฉิงมองสวี่ฉิง เห็นว่าสวี่ฉิงแอบสุขใจ ที่แท้เธอจงใจพูดออกมา เพื่อให้พ่อของตัวเองจัดการกดเขา ยัยคนนี้แสบมาก

เมื่อกินอาหารเช้าเสร็จ สวี่ฉิงขับรถของตัวเองไปทำงาน ส่วนเจียงเฉิงโทรศัพท์หาเซียวเย่หรัน

“ฮัลโหล? หมอเทวดาเจียง？”

“คุณรู้ได้ยังไงว่าภรรยาของผมมีโครงการนี้?”เจียงเฉิงถามด้วยความแปลกใจ

“ภรรยาของคุณมาหาฉันเอง พอดีกับแบรนด์จีวองชี่ของเราก็อยากจะขยายตลาด ฉันเลยตกลง อันนี้เป็นคุณบุกเบิกจะดีนะคะ”ขาทั้งสองข้างใต้กี่เพ้าของเซียวเย่หรันไขว้เข้าหากัน

“ยูนิฝ่างนั้น ทำออกมาเป็นบางครั้ง แค่ตอนรักษาโรคให้คนไข้ครับ”เจียงเฉิงก็รู้ เดิมทีเซียวเย่หรันทำเครื่องสำอาง สวี่ฉิงอยากทำความร่วมมือกับเธอ ก็เป็นเรื่องปกติ แต่เธอคิดไม่ถึง ว่าผู้หญิงคนนี้อยากจะคุยกับเขา เพราะฉะนั้นเลยหึง

“คุณก็เก่งมาก ถ้าผลิตภัณฑ์ชิ้นนี้สามารถขึ้นห้างสรรพสินค้าได้ จะต้องเป็นที่นิยมมากแน่นอน”เซียวเย่หรันพูดด้วยความตื่นเต้น

“ที่จริงเรื่องนี้ คุณคุยกับภรรยาผมจะดีกว่า”เจียงเฉิงพูด

“ฉันพูดกับคุณ เพราะยังมีเรื่องที่อื่นที่จะคุยกับคุณค่ะ”เซียวเย่หรันกดเสียงต่ำพูดกับเจียงเฉิง”ฉันอยากมาตรวจโรคกับคุณค่ะ”

“คุณเป็นอะไรเหรอครับ?”

“ที่จริงก็ไม่ได้มีเรื่องใหญ่อะไรค่ะ ก็แค่เรื่องเกี่ยวกับสูตินรีเวช ไปหาหมอก็ไม่ดีขึ้น พอดีกับฉันได้มาหาคุณ กลัวว่าภรรยาของคุณจะหึงหวง เลยไม่ให้ภรรยาของคุณตามมาด้วย”เซียวเย่หรันดื่มน้ำแล้วพูด

เจียงเฉิงเพิ่งจะรู้ ว่าแท้จริงแล้วเซียวเย่หรันมาหาเขาไม่ใช่เรื่องอื่น แต่อยากจะตรวจโรคกับตัวเอง อีกทั้งเป็นโรคเกี่ยวกับสูตินรีเวชด้วย คิดว่าน่าจะเป็นเรื่องส่วนตัวมากเลยกลัวสวี่ฉิงไม่อนุญาต ถึงไม่ให้เธอตามมาด้วย

“ได้ รอพวกเรากินข้าวเสร็จ ผมจะตรวจให้คุณ”เจียงเฉิงรีบตอบตกลง ถึงยังไงก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

“ไม่ต้องค่ะ ตอนนี้คุณแมะชีพจรให้ฉันเถอะ”เซียวเย่หรันยื่นมือออกมา ยิ้มและพูดขึ้น

เจียงเฉิงพยักหน้า แล้วเริ่มตรวจแมะชีพจรให้เซียวเย่หรัน

ไม่นานเจียงเฉิงก็รู้ว่าเซียวเย่หรันก็รู้ว่าอาการเธอเป็นยังไง แต่เจียงเฉิงยังไม่ได้พูด จู่ๆด้านข้างก็มีเสียงผู้ชายดังมาว่า“เย่หรัน คุณก็อยู่นี่เหรอ?”