ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 195

 “เจียงเฉิง”เซียวเย่หรันเห็นคนเดินมา เธอเลยจับแขนเจียงเฉิงไว้แน่น

 เจียงเฉิงหันกลับไป ก็เห็นด้านหลังมีคนมาจำนวนมาก ยิ้มอย่างราบเรียบสักพักหนึ่ง พูดปลอบประโลมเซียวเย่หรันขึ้นว่า”ไม่เป็นไรนะ”

 ถึงแม้ว่าเจียงเฉิงจะพูดอย่างนี้ แต่เซียวเย่หรันไม่ได้คิดเลยว่ามันจะไม่เป็นไร ถึงยังไงเรื่องของเธอ เธอก็ไม่อยากให้เจียงเฉิงมาพัวพัน

 “ไอ้บ้า เมื่อกี้มึงไม่ใช่ว่ากร่างอยู่เหรอ?”

  ในมือของเหลี่ยวเฟยเจี๋ยถือไม้เบสบอล พุ่งมาตรงหน้าเจียงเฉิง และชี้หน้าเจียงเฉิงตะคอกใส่

 “เหลี่ยวเฟยเจี๋ย คุณมีอะไรมาลงที่ฉันนี่ มันไม่เกี่ยวกับเขาเลยนะ”เซียวเย่หรันลุกขึ้นดึงเหลี่ยวเฟยเจี๋ยไว้

 “เซียวเย่หรัน เดิมมันเป็นเรื่องของพวกเราสองคน แต่คุณเอาไอ้หน้าอ่อนมาตีผม ตอนนี้มันไม่ใช่เรื่องของพวกเราสองคนแล้ว”เหลี่ยวเฟยเจี๋ยพูดอย่างเย็นชา

 “ไม่ใช่ว่าคุณอยากได้เงินเหรอ ทรัพย์สินบ้านเรือน แล้วก็ทรัพย์สมบัติของฉัน รวมทั้งบริษัท คุณเอาไปได้เลย แต่อย่ามาก่อกวนฉันอีก และอย่ามาก่อกวนเพื่อนของฉันก็พอ”เซียวเย่หรันพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

 “เหอะๆ ตอนนี้รู้จักอ้อนวอนผมแล้วเหรอ? มันสายไปแล้ว!”

 เหลี่ยวเฟยเจี๋ยผลักเซียวเย่หรันออก เพราะเขาออกแรงเยอะ เซียวเย่หรันเลยเกือบจะล้ม แต่โชคดีที่เจียงเฉิงคล่องแคล่วว่องไว ประคองเซียวเย่หรันไว้

 “คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?”เจียงเฉิงรีบถามด้วยความเป็นห่วง

 “ไม่เป็นไรค่ะ คุณรีบไปเถอะ ฉันจะถ่วงเขาไว้เอง”เซียวเย่หรันรีบบอกเจียงเฉิง

 “โสเภณี ยังเป็นห่วงสงสารไอ้หน้าอ่อนนี่ของคุณเหรอ?”

 เหลี่ยวเฟยเจี๋ยตะคอกด่าออกมาอย่างเยือกเย็น

 “คุณอยากปกป้องมันก็ได้ ไม่ใช่แค่ทรัพย์สินที่ต้องเป็นของผมทั้งหมด ผมเรียกคุณมานอนเป็นเพื่อนตอนไหน คุณก็ต้องมานอน ให้คุณนอนกับใคร คุณก็ต้องนอน เข้าใจไหม?”

 “เหลี่ยวเฟยเจี๋ย คุณมันสัตว์นรก!”

    เซียวเย่หรันด่าเหลี่ยวเฟยเจี๋ยอย่างโมโห

 “คุณมันก็โสเภณีชั้นต่ำ กล้าด่าผมเหรอ?”

 เหลี่ยวเฟยเจี๋ยพูดแล้วจะเข้าไปตีเซียวเย่หรัน เจียงเฉิงเลยยกเท้าถีบเขากระเด็นลอยไป

 “แม่งเอ้ย ความตายมาเยือนมึงแล้ว ยังกล้ามาตีกู”เหลี่ยวเฟยเจี๋ยคลานขึ้นมาจากพื้นอย่างเดือดดาล

“ เสี่ยวเจี๋ย นายมันไร้ประโยชน์เกินไปแล้วไหม?”

 เสียงอิดเอื้อยเฉื่อยของผู้ชายคนหนึ่งดังมาจากทางด้านหลังกลุ่มคน

 “พี่ใหญ่ ในที่สุดพี่ก็มาละ นั่นไงไอ้คนที่มันรนหาที่ แกว่งเท้าหาเสี้ยน พี่รีบจัดการมันให้ผมเลย”เหลี่ยวเฟยเจี๋ยรีบบอกผู้ชายที่ส่งเสียงมาจากทางด้านหลัง

 “ช่วยแกสั่งสอนคนน่ะไม่มีปัญหา แต่อย่างที่พูดแล้ว เมียของแกเอาไปส่งฉันบนเตียง”ชายลามกสีหน้ายิ้มร้ายพูดขึ้น

 “แน่นอนว่าไม่มีปัญหา พี่ดู เมียผมอยู่นั่น ถูกปากถูกใจพี่แน่นอน”เหลี่ยวเฟยเจี๋ยรีบชี้ไปทางเซียวเย่หรัน

 เซียวเย่หรันได้ยินประโยคนี้ โกรธขึ้นมาทันทีทันใด ตอนนั้นเธอชอบผู้ชายคนนี้ไปได้ยังไง

 ทางผู้ชายมองตามสายตาของเหลี่ยวเฟยเจี๋ย ได้เห็นเซียวเย่หรันใส่ชุดกี่เพ้าอยู่จริงๆ รูปร่างนี้ หน้าตานี้ เป็นคนสวยสินค้าชั้นดีเลิศ ครั้งนี้ไม่ได้มาแบบเสียเปล่าเลยจริงๆ

 ลูกน้องที่ติดตามอยู่ด้านหลังชายลามกพากันโห่ร้องขึ้น

 “น้องชายคนนี้โครตเหี้ยม เพื่อที่จะสั่งสอนคนไม่เสียดายที่จะเอาเมียแลกเลย”

 “นั่นนะสิ ยังไม่เคยเจอใครที่เอาเขาสวมให้ตัวเองแบบนี้มาก่อนเลย”

 ตอนชายลามกชื่นชมเซียวเย่หรันอยู่ จู่ๆเขาก็เหมือนเห็นเงาหนึ่งที่คุ้นเคย ก็คือเจียงเฉิง

 แม้แต่ฟันทองคนอย่างเหลี่ยวเฟยเจี๋ยยังทำให้ไม่พอใจไม่ได้ ไม่ต้องพูดถึงคนฐานะสูงกว่าติงหวู่ตี๋เลย เพราะฉะนั้นเขาเลยกลัวเจียงเฉิงอำมหิต ฆ่าเขาทิ้ง

 “ตอนนี้รู่ว่าตัวเองผิด ไม่รู้สึกว่ามันสายไปหน่อยเหรอ?เจียงเฉิงถามอย่างราบเรียบ

 “ผมรู้ว่าผิดไปแล้วจริงๆ ผมรับรองว่าต่อไปจะอยู่ให้ห่างเซียวเย่หรัน คุณชอบเธอ เธอเป็นของคุณได้ตลอดเวลา ผมจะรีบหย่ากับเธอเลย”เหลี่ยวเฟยเจี๋ยพูดไม่หยุด

 “ฉันจะพูดอีกรอบ ฉันสองคนเป็นแค่เพื่อนกัน อย่าเห็นว่าทุกคนจะสกปรกโสมมแบบแก”เจียงเฉิงพูดกับเหลี่ยวเฟยเจี๋ย

 “รู้แล้วครับ ผมรู้แล้ว”เหลี่ยวเฟยเจี๋ยรีบตอบตกลงไม่กล้าค้าน

 “พรุ่งนี้นายไปทำเรื่องเอกสารหย่ากับเธอซะ เงินแม้แต่น้อยนายก็อย่าได้คิดจะเอา และอย่าได้พูดอะไรที่มันไม่น่าฟังกับเธอ ไม่อย่างนั้นจุดจบนายก็น่าจะรู้ดีใช่ไหม?”เจียงเฉิงพูดอย่างเคร่งขรึม

 “ผมรู้แล้วๆ”เหลี่ยวเฟยเจี๋ยรีบตอบรับและตกใจกลัวจนไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมา เขาคิดไม่ถึง ว่าเซียวเย่หรันจะคบหากับคนที่เหี้ยมขนาดนี้ได้

 “ไสหัวไป!”

 เจียงเฉิงพูดจบ เหลี่ยวเฟยเจี๋ยก็รีบคลานลุกวิ่งหนีกระเจิงออกไป ฟันทองพูดทักทายเจียงเฉิง แล้วรีบออกไปจากที่นี่ เมื่อรู้ว่าเซียวเย่หรันเป็นคนที่เจียงเฉิงถูกใจ เขาก็ไม่กล้าเหลือบมองมา เพราะกลัวว่าจะทำให้เกิดความหายนะกับตัวเองได้

 “เจียงเฉิง ขอบคุณมากนะคะ”เซียวเย่หรันพูดและมองเจียงเฉิงด้วยความตื้นตันใจ

 “เป็นเรื่องเล็กน้อย กินข้าวเถอะ หิวแย่เลยใช่ไหม”เจียงเฉิงมองเซียวเย่หรันแล้วยิ้มให้

 ครั้งนี้เซียวเย่หรันรู้สึกว่าปัญหาได้รับการแก้ไขแล้ว ภายในถึงได้ผ่อนคลายลง

 หลังจากกินข้าวเสร็จ เจียงเฉิงมองเซียวเย่หรัน พูดขึ้นว่า“ใช่แล้ว อาการของคุณ จะต้องมีห้องสักห้องหนึ่งถึงจะสามารถรักษาได้ครับ”

 “ทำไมเหรอคะ? มันจะมีอันตรายมากเลยเหรอ?”เซียวเย่หรันถามขึ้น

 “ไม่อันตรายหรอกครับ แต่ว่าจะต้องถอดเสื้อผ้า”เจียงเฉิงพูดออกมาอย่างเก้อเขินกลืนไม่เข้าคายไม่ออก