ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 222

ไป๋เว่ยกั๋วอ้าปากค้างอย่างตกใจเมื่อได้ยินคำตอบของเจียงเฉิง เขารีบถามว่า “ที่คุณพูดเป็นความจริงหรือ”

“เป็นความจริงแน่นอนครับ วิธีฝังเข็มน้ำแข็งอัคคีของเขา ปกติก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอก แต่คุณหนูลู่ดูเหมือนจะเป็นภูมิแพ้ หากฝังเข็มอย่างสะเพร่าจะต้องทำให้ร่างกายเกิดความเครียดขึ้นมาอย่างฉับพลันแน่นอน”

“คุณรู้ได้ยังไงครับว่าเป็นภูมิแพ้”

“แพทย์แผนจีนให้ความสำคัญกับทั้งการมอง การฟังและการสอบถาม ในจำนวนนั้น การมองทำให้เราทราบข้อมูลบางอย่างได้ ถ้าเป็นอย่างที่ผมคิด ตอนแรกคุณหนูลู่คงไม่ได้เป็นภูมิแพ้ แต่เพราะช่วงนี้สุขภาพร่างกายเปลี่ยนไป ผื่นแดงจึงเกิดขึ้นตามร่างกายเนื่องจากความร้อน” เจียงเฉิงกล่าว

“น่าเสียดายที่ยังไม่ทันบอกเรื่องเหล่านี้ ผมก็ถูกไล่ออกมาก่อน ยิ่งไปกว่านั้นดูจากท่าทางของคุณชายลู่ ต่อให้ผมพูดไป เขาก็อาจจะไม่เชื่อด้วยซ้ำ” เจียงเฉิงเอ่ยพร้อมกับทอดถอนใจอย่างช่วยไม่ได้

“หมอเทวดาเจียง ต้องขอโทษจริงๆ ที่วันนี้ทำให้คุณต้องมาเสียเที่ยว ผมเองก็คิดไม่ถึงเหมือนกันว่าชิต้าลี่จะพาหมอมาด้วย” ไป๋เว่ยกั๋วมองเจียงเฉิงด้วยความเสียใจอย่างสุดซึ้ง

เจียงเฉิงโบกมืออย่างไม่คิดอะไรและบอกว่า “ประธานไป๋ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ ผมเองก็อยากช่วยคน ในเมื่อครอบครัวผู้ป่วยไม่เต็มใจ ผมก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากต้องหลีกมาก่อน”

เจียงเฉิงว่าแล้วจึงออกไปจากที่นี่ ถึงอย่างไรการเดินทางไปมาแค่นี้ก็ไม่มีผลอะไรกับเขาอยู่แล้ว

ไป๋เว่ยกั๋วครุ่นคิดถึงสิ่งที่เจียงเฉิงบอกและยังคงรู้สึกไม่สบายใจ ดังนั้นเขาจึงต่อสายโทรศัพท์หาลู่หยุนเฟยทันที

“คุณชายลู่ ผมเองน่ะ ไป๋เว่ยกั๋ว” ไป๋เว่ยกั๋วรีบเอ่ยทันทีที่ลู่หยุนเฟยรับสาย

“ประธานไป๋? คุณยังมีอะไรอีก” ลู่หยุนเฟยเอ่ยเสียงเย็นผ่านทางโทรศัพท์

“คุณชายลู่ เมื่อครู่นี้ผมเพิ่งถามหมอเทวดาเจียง เขาบอกว่าเข็มเทพน้ำแข็งอัคคีของหมอคนนั้นอาจจะไม่มีปัญหาอะไร แต่คุณหนูลู่มีอาการของโรคภูมิแพ้ การฝังเข็มอาจทำให้ร่างกายเกิดปฏิกิริยาความเครียดได้นะครับ” ไป๋เว่ยกั๋วรีบบอก

“ประธานไป๋ เรื่องนี้คงไม่ต้องรบกวนคุณ ผมยังมีธุระต้องทำ ขอวางสายก่อนละครับ” ว่าแล้วลู่หยุนเฟยก็วางสายทันที

ไป๋เว่ยกั๋วมองโทรศัพท์ที่ถูกตัดสายไปแล้วอย่างจนปัญญา เขาเคยได้รับการรักษาจากเจียงเฉิง ดังนั้นเขาจึงเชื่อในความสามารถทางการแพทย์ของเจียงเฉิง แต่คุณชายลู่ไม่เชื่อ

ถ้าหากไป๋เว่ยกั๋วรักษาน้องสาวของคุณชายลู่ได้ การลงทุนครั้งนี้ต้องถูกประเคนลงมาบนหัวของเขาแน่ ดังนั้นไป๋เว่ยกั๋วจึงยังไม่รีบไปไหนและรออยู่ที่หน้าทางเข้าโรงแรม

ลู่หยุนเฟยวางสายและครุ่นคิดอย่างรอบคอบเกี่ยวกับสิ่งที่ไป๋เว่ยกั๋วพูด