ทันทีที่สิ้นเสียงของเจียงเฉิง ทุกคนก็ตกตะลึง และทั่วทั้งศูนย์วิจัยก็เงียบลงทันที
โดยเฉพาะจูหรง เดิมทีใบหน้าของมีรอยยิ้มเพราะกำลังรอดูเรื่องตลกของเจียงเฉิง บุรุษพยาบาลอย่างเจียงเฉิงจะไปรู้เรื่องอะไร ถึงอย่างไรเขาต้องพูดอะไรไม่ออก แล้วเขาก็จะได้หัวเราะเยาะเจียงเฉิง
แต่จูหรงคิดไม่ถึงเลยสักนิด ว่าคนอย่างเจียงเฉิงจะแค่ดมสินค้าที่เขานำออกมาและบอกว่าสินค้าของเขาเป็นแค่ขยะ
นักวิจัยคนอื่นๆ เองก็ถอนหายใจออกมา นี่คือสูตรที่รองหัวหน้าฝ่ายจูหรงนำมาจัดเขาด้วยกันด้วยตัวเอง ค้นคว้ากว่าหนึ่งเดือนกว่าจะสำเร็จ คิดไม่ถึงว่าจะถูกเรียกว่าขยะแบบนี้
จูหรงเป็นหัวหน้าที่หยิ่งทะนงในตัวเองและไม่เคยยอมให้ใครมาดูถูก เจียงเฉิงทำให้จูหรงไม่พอใจแบบนี้ เกรงว่าจูหรงต้องไม่พอใจแน่ๆ
แล้วก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ จูหรงรู้สึกโกรธเพราะคำพูดของเจียงเฉิง ส่วนประกอบของบีบีครีมนี้ไม่ใช่แค่เขาคิดค้นขึ้นเท่านั้น แต่เพื่อผลลัพธ์ที่ดียิ่งขึ้น เขายังไปปรึกษาผู้เชี่ยวชาญทางแพทย์แผนจีนอยู่หลายคน แต่ตอนนี้บุรุษพยาบาลต่ำต้อยกลับกล้าพูดออกมาว่าผลิตภัณฑ์ของเขาเป็นแค่ขยะ
จูหรงหัวเราะอย่างโกรธจัดและบอกว่า “คุณเจียง ผมรู้ว่าคุณเป็นแค่บุรุษพยาบาลในโรงพยาบาล คุณรู้ไหมว่าในผลิตภัณฑ์ของผมมีสมุนไพรจีนอะไรเป็นส่วนผสมบ้าง คุณถึงได้กล้าพูดเพ้อเจ้อแบบนี้”
บุรุษพยาบาล?
นักวิจัยคนอื่นๆ เพิ่งจะรู้ตอนนี้เองว่าเจียงเฉิงเป็นเพียงบุรุษพยาบาลประจำโรงพยาบาล แบบนั้นเจียงเฉิงก็หาเรื่องแล้วล่ะ ไม่รู้แค่บอกว่าไม่รู้ก็พอ แต่นี่กลับเรียกมันว่าขยะ
คนอื่นๆ ต่างมองเจียงเฉิงด้วยสายตาที่ดูถูก ถึงขนาดคิดว่าเจียงเฉิงเป็นพวกที่คิดจะพูดเพียงแค่เอาใจคน
“ในบีบีครีมนี่ ประกอบไปด้วยผงไข่มุก ตังกุย โป่งรากสน เห็ดหลินจือ นอแรด แล้วก็ชวนอู ถูกต้องไหม” เจียงเฉิงเอ่ยเรียบๆ
จูหรงตกตะลึงเมื่อได้ยินคำพูดของเจียงเฉิง และใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเป็นน่าเกลียดทันที เพราะมันจะเป็นไปได้อย่างไร เจียงเฉิงคนนี้เพียงแค่ดมกลิ่นก็พูดถึงส่วนประกอบทั้งหมดในผลิตภัณฑ์ได้โดยไม่ผิดเลยสักนิด
สวี่ฉิงมองเจียงเฉิงอย่างประหลาดใจ ที่เธอถามเจียงเฉิงว่าคิดอย่างไรเธอก็แค่ถามไปอย่างนั้นเอง เธอคิดไม่ถึงว่าเจียงเฉิงจะเชี่ยวชาญขนาดนี้ แค่ดมนิดเดียวก็วิเคราะห์สมุนไพรจีนที่เป็นส่วนประกอบทั้งหมดได้
“คุณเป็นบุรุษพยาบาลในโรงพยาบาลจริงๆ หรือ” จูหรงเอ่ยพลางมองเจียงเฉิงด้วยสายตาที่ตกตะลึง
“ส่วนประกอบทุกอย่างในนี้เป็นของดีทั้งนั้น มีแค่นอแรดกับชวนอูเท่านั้น ที่ไม่ควรจะเอามาผสมกัน” เจียงเฉิงเพียงแค่เอ่ยเรียบๆ โดยไม่ตอบคำถามของจูหรง
เมื่อจูหรงได้ยินเจียงเฉิงวิเคราะห์ เขาก็รีบพูดอย่างลำพองใจว่า “เอาละ คุณก็มีความรู้อยู่บ้าง แต่ขนาดคนอย่างคุณยังรู้ว่านอแรดกับชวนอูมีผลข่มกัน อย่างผมจะไม่รู้ได้ยังไง คุณคิดว่าคนอื่นๆ โง่กันทั้งหมดยกเว้นคุณงั้นหรือ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง