ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 43

เงียบสงบ!

ผู้ชมทั้งสนามแข่งรถต่างเงียบสงบ ฉากน่าหวาดเสียวทำทุกคนใจสั่นหวั่นไหวจนหมด

ตามที่พวกเขาดูกัน มันเป็นการเดินเครื่องที่ไม่สามารถบรรลุผลได้อย่างแน่นอน ความเร็วขนาดนั้น ทางคดเคี้ยวขนาดนั้น คิดไม่ถึงว่าจะดริฟต์ผ่านไปได้อย่างเหลือเชื่อ

เมื่อความเงียบสงัดในช่วงเวลาสั้นๆผ่านไป ทั้งสนามโห่ร้องออกมาด้วยความตื่นเต้นดีใจ ฉากหวาดเสียวขนาดนั้น กระตุ้นทำให้อะดรีนาลีนของผู้ชมทั้งสนามหลั่งออกมา

“พระเจ้า! โคตรตื่นเต้นเลย คิดไม่ถึงว่าจะสามารถดริฟต์ลอยสะบัดท้ายได้อย่างน่าหวาดเสียวแบบนี้!”

“โคตรเก่ง! ฉันมาสนามแข่งตั้งหลายครั้ง นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นการดริฟต์ที่เท่ห์แบบนี้เลย โคตรเหลือเชื่อไปเลย!”

ซ่งเฟิงที่ตามฟางหลันหลันมาทางด้านหลังอึ้งตะลึงงัน เดิมเขาคิดว่าครั้งนี้ฟางหลันหลันจะต้องเกิดอุบัติเหตุอีกครั้งแน่นอน แต่คิดไม่ถึงว่าเธอจะดริฟต์แบบสุดโต่งเหลือเชื่อได้ขนาดนี้ เด็กหญิงคนนี้เก่งแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?

หลังจากเลี้ยวโค้งสุดหวาดเสียวผ่านไป ฟางหลันหลันถึงได้สติกลับมา ฉากหวาดเสียวแบบเมื่อกี้ มันสะเทือนใจเธอมาก แม้แต่ตอนนี้หัวใจเธอก็เต้นอย่างบ้าระห่ำไม่หยุดเลย

มิน่าล่ะตอนฟางหลันหลันขับรถ ไม่ว่าเธอจะเพิ่มความเร็วยังไง ไม่ว่าจะเข้าโค้งเร็วยังไง เจียงเฉิงก็อยู่อีกด้านแบบไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองอะไรเลย ที่แท้เขาเองที่เป็นยอดฝีมือตัวจริง

เดิมทีฟางหลันหลันคิดว่าเจียงเฉิงเป็นคนธรรมดาทั่วไป แต่งตัวเรียบง่าย คิดไม่ถึงว่าจะเป็นยอดฝีมือที่เก็บตัว และมีทักษะการขับรถน่าอัศจรรย์ใจแบบนี้

ฟางหลันหลันมองไปทางเจียงเฉิงที่นั่งด้านข้างทันที เธอรู้สึกว่าเจียงเฉิงไม่ใช่คนธรรมดา เวลานี้เธอใจจดใจจ่อจ้องมองเจียงเฉิงว่าทำไมเท่ห์ขนาดนี้ ความเลื่อมใสศรัทธาเลยผุดขึ้นมา

“มีเวลามามองผม ตั้งใจขับรถดีกว่านะครับ!”เจียงเฉิงพูดอย่างเรียบเฉย

ฟางหลันหลันได้สติกลับมาทันที ถึงได้เห็นซ่งเฟิงคนที่เธออาศัยการดริฟต์ลอยตัวแซงมาได้กำลังตามมาอีกครั้ง

แม้ว่าซ่งเฟิงจะไม่มีทักษะการดริฟต์ แต่เมื่อไม่ใช่ทางคดโค้ง เขาก็สามารถอาศัยสมรรถภาพของรถที่มีความแตกต่าง ตามรถของฟางหลันหลันได้

ฟางหลันหลันได้สติกลับมาทันที เธอตั้งใจขับรถ ตอนถึงทางคดโค้ง เจียงเฉิงก็ช่วยฟางหลันหลันดริฟต์รถผ่านไปได้โดยไม่ลดความเร็ว

ทุกครั้งรถของฟางหลันหลันสามารถใช้ช่วงทางคดโค้งทิ้งระยะห่างกับรถของซ่งเฟิงได้ แต่ตอนที่ไม่มีทางคดโค้ง ซ่งเฟิงก็สามารถตามมาได้

ตอนนี้เลนรถเข้าสู่เข้าสู่ช่องทางตรงด่านสุดท้ายแล้ว เส้นทางนี้เป็นเส้นทางตรง ไม่มีทางคดโค้ง และซ่งเฟิงก็เหยียบคันเร่งด้วยสีหน้าท่าทางที่เคร่งขรึม

ตอนนี้ระยะห่างของรถซ่งเฟิงเข้าใกล้ตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆ ฟางหลันหลันพูดอย่างรีบร้อนขึ้นว่า“ตอนนี้จะทำยังไงดี?”

“สบายใจได้ มีผมอยู่”เจียงเฉิงพูดอย่างราบเรียบ “อีกสักครู่หนึ่งคุณทำตามที่ผมบอกนะ”

“ได้!”ฟางหลันหลันพยักหน้า