ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 457

เดิมทีลู่จ้านเผิงยังเผยใบหน้าแต้มยิ้ม เพราะหมอเทวดาอย่างเจียงเฉิง หากได้สานสัมพันธ์ด้วยแล้วก็ย่อมเป็นประโยชน์ต่อตัวเอง ดังนั้นเขาเองก็คิดไว้แล้ว ว่าตราบใดที่ความต้องการของเจียงเฉิงไม่ได้ล้ำเส้นมากเกินไป งั้นเขาก็จะตอบตกลง

เพียงแต่เขาคิดไม่ถึงว่าเจียงเฉิงต้องการให้เขายกเลิกสัญญาหมั้นของลูกสาวตัวเอง รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาพลันหายวับไปในทันที

“หมอเทวดาเจียง คุณรู้เรื่องสัญญาหมั้นของลูกสาวผมได้ยังไง?” ลู่จ้านเผิงหุบยิ้ม พลันเผยท่าทางเย็นชาเล็กน้อย

“เสวี่ยถิงมาระบายให้ผมฟัง เธอบอกว่าเธอไม่อยากแต่งงานกับผู้ชายที่เมืองหลวง ผมเองก็รู้สึกว่าเรื่องแต่งงานควรให้ทั้งสองฝ่ายใจตรงกันจะดีกว่า” เจียงเฉิงเองก็ไม่ได้ปิดบัง กลับเอ่ยกับลู่จ้านเผิงอย่างจริงจัง

“หมอเทวดาเจียง แม้ผมจะขอบคุณคุณมากที่ช่วยชีวิตลูกสาวผมไว้ แต่ความต้องการของคุณ โปรดให้อภัยผมที่ไม่สามารถตอบตกลงได้” ลู่จ้านเผิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นเยือก

เดิมลู่จ้านเผิงก็คือผู้นำตระกูลที่ใหญ่ที่สุดในเขตอยู่แล้ว เขาย่อมชินกับการที่คนอื่นเชื่อฟังคำสั่งเขา ไม่ใช่เขาเชื่อฟังคนอื่น ที่ผ่านมาเขาดูแลเจียงเฉิงเป็นพิเศษ ก็เพียงเพราะต้องการดึงเจียงเฉิงมาเป็นพวกเท่านั้น

ทว่าหากอยากให้เขายกเลิกสัญญาหมั้นกับฝั่งเมืองหลวง แน่นอนว่าเขาไม่สามารถทำได้ เพราะหากให้ลูกสาวแต่งงานกับฝั่งเมืองหลวง งั้นตระกูลเขาก็จะสามารถขยายอิทธิพลออกจากเขตไปสู่เมืองหลวงได้ หากยกเลิกสัญญาหมั้นนี้ ก็เท่ากับละทิ้งอนาคตของตระกูล เขาจะตอบตกลงได้ยังไงกัน

“คุณลุงลู่ หรือคุณอยากจะทำเพื่ออนาคตของตระกูล แลกกับการที่ลูกสาวคุณไม่มีความสุขไปตลอดชีวิตงั้นเหรอ?” เจียงเฉิงขมวดคิ้วพูดกับลู่จ้านเผิง

“ลูกสาวผมมีหรือไม่มีความสุข ก็ไม่น่าจะเกี่ยวอะไรกับหมอเทวดาเจียงหรอกมั้งครับ?” ลู่จ้านเผิงเอ่ยกับเจียงเฉิงอย่างเย็นชา ในสายตาเขา เจียงเฉิงไม่ใช่คนระดับเดียวกับเขา ไม่มีทางที่จะสนทนากันอย่างเท่าเทียมกันได้

“คุณลุง……”

“ผมยังมีธุระ ก็ขอตัวกลับก่อน ส่วนเรื่องที่หมอเทวดาเจียงช่วยลูกสาวผมไว้ ผมก็ขอขอบคุณอีกครั้ง” ลู่จ้านเผิงพูดแล้วก็หันตัวไปจากที่นี่ ไม่ว่ายังไงเขาไม่มีทางยอมอ่อนข้อเรื่องลูกสาวตัวเองเด็ดขาด

เจียงเฉิงเห็นท่าทางของลู่จ้านเผิงเองก็รู้แล้วว่าเรื่องนี้ไม่มีหนทางแก้ไข เขาจึงทำได้เพียงกลับไปยังคลินิกของตัวเอง

ขณะเดียวกัน สวี่ฉางเซิงเองก็พาครอบครัวกลับมาถึงบ้านตระกูลสวี่แล้ว เพียงแต่ ณ ตอนนี้ เขากำลังนั่งอยู่ที่หัวโต๊ะด้วยสีหน้าโกรธจัด ส่วนสวี่จื้อกั๋ว สวี่เหลียง และสวีหย่าก็ต่างก้มหน้าไม่กล้าพูดอะไร

ปัง!