ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 49

“แกสองคน เมื่อกี้ใครมาลูบเอวฉัน?”

ฟางหลันหลันมองอันธพาลสองตรงหน้าคนด้วยความโมโห ก่อนหน้าตอนที่เธอเดิน ก็รู้สึกได้ว่ามีคนมาลูบไล้เอวเธอ หันกลับไปก็เห็นคนหัวโล้นคนนี้ยิ้มร้ายมองมาที่ตัวเองแล้ว

ตั้งแต่ไหนแต่ไรมา ฟางหลันหลันไม่เคยมาตลาดนัดกลางคืนสถานที่แบบนี้เลย ที่นี่มีคนทุกรูปแบบ เพราะฉะพวกอันธพาลเห็นฟางหลันหลันแต่งตัวเซ็กซี่ เลยอดไม่ได้ที่จะมาเอาเปรียบ

ชายหัวโล้นก็ไม่ได้เห็นฟางหลันหลันเด็กหญิงคนนี้อยู่ในสายตา แต่หัวเราะด้วยความลำพองใจ พูดว่า“ไอ้เด็กหญิง ดึกขนาดนี้ใส่ยั่วสวาทขนาดนี้ ไม่ใช่เพื่อให้ผู้ชายลูบไล้เหรอ เสแสร้งอะไรกัน”

“นั่นแหละ พูดมากอีกสักประโยค เชื่อไหมว่าพวกพี่จะลากน้องไปเปิดห้องเลย?”ชายที่อยู่ด้านข้างชายหัวโล้นใส่เสื้อแจ็คเก็ตพูดออกมาแบบกำแหง

พวกเขาสองคนชอบเอาเปรียบพวกผู้หญิงอยู่ในตลาดนัดกลางคืนบ่อยๆ และยังไม่เคยมีหญิงสาวที่ไหนกล้าต่อต้าน

สถานการณ์ทางนี้ดึงดูดจุดสนใจคนบริเวณโดยรอบ คนจำนวนไม่น้อยส่ายหน้าถอนหายใจออกมา พวกเขารู้ว่าชายหัวโล้นคนนี้ เขาเป็นลูกพี่ ของพวกอันธพาลที่นี่ ชอบมาเอาเปรียบผู้หญิง ก็ไม่มีใครกล้าทำให้ไม่พอใจ

“ไอ๋หยา เด็กหญิงคนนี้จริงๆเลย ดึกขนาดนี้แต่งตัวมาตลาดนัดกลางคืนน้อยชิ้น น่าเวทนามาก”

“นั่นแหละ ก็แค่ถูกลูบไล้นิดหนึ่ง เนื้อไม่ได้ขาดหายไปสักหน่อย หากทำให้พี่หัวโล้นไม่พอใจ นั่นโคตรน่าเวทนาจริงๆแล้ว!”

คนบริเวณโดยรอบต่างพากันวิพากษ์วิจารณ์สถานการณ์ที่เกิดขึ้น

พูดแล้ว ชายหัวโล้นกับชายที่สวมใส่เสื้อแจ็คเก็ตเตรียมจะออกไป แต่พวกเขาประเมินนิสัยฟางหลันหลันคุณหนูใหญ่คนนี้ต่ำไปแล้ว

ฟางหลันหลันเผชิญหน้ากับพวกอันธพาลแบบนี้ รู้สึกโมโหมากจริงๆ เธอเห็นมีขวดเหล้าวางอยู่ข้างๆ เลยเอื้อมมือคว้ามันมา ฟาดลงบนศีรษะอันเงาวับของชายหัวโล้น

เพล้ง!

เสียงขวดแตกละเอียดดังขึ้น เศษแก้วที่แตกละเอียดขูดจนศีรษะชายหัวโล้นแตก คราบเลือดไหลเยิ้มออกมา ชายหัวโล้นที่ถูกฟาดด้วยขวดเดินโซซัดโซเซไปไม่กี่ก้าว

คนที่ล้อมดูสถานการณ์อยู่ตกใจกับการกระทำของฟางหลันหลันกันระนาว

“พระเจ้า ผู้หญิงคนนี้ไม่กลัวตายเหรอ? ยังกล้าตีพี่หัวโล้น？”

“นี่น่าเวทนาจริงๆ พี่หัวโล้นไม่เอาตัวเธอไปด้วยถือว่าไม่เลวแล้วนะ เธอยังจะกล้าตีพี่หัวโล้น ครั้งนี้ทั้งชีวิตของผู้หญิงคนนี้จบเห่แล้ว”

ชายหัวโล้นลูบคลำศีรษะของตัวเอง แล้วกัดฟันกรอดมองฟางหลันหลัน เขาอยู่ที่ตลาดนัดกลางคืนมานมนานหลายปี ยังไม่เคยมีใครกล้าตีเขาเลย วันนี้คิดไม่ถึงว่าจะถูกเด็กหญิงคนหนึ่งตีได้

“แม่มึงเอ้ย โง่ รนหาที่ตาย!”

เผชิญหน้ากับพี่หัวโล้นที่อารมณ์ปะทุ ทำให้คนบริเวณโดยรอบแปลกประหลาดใจคือคิดไม่ถึงว่าฟางหลันหลันจะนิ่งสงบอย่างไม่มีอะไรมาเทียบได้ เธอเอามือทั้งสองข้างกอดอกพูดอย่างเหิมเกริมว่า“คิดว่าฉันกลัวพวกแกหรือไง ฉันจะบอกพวกแกให้ ตอนนี้มาขอโทษฉันยังทันนะ ไม่อย่างนั้น อย่ามาเสียใจทีหลัง!”