ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 54

เพี๊ยะ!

คุณชายหลิ่วสะบัดฝ่ามือตบหน้าของพี่หยาน ตะคอกด้วยความโมโหว่า“มึงหุบปาก กลับไปกูค่อยจัดการมึง ขอโทษพี่เจียงกับพี่สะใภ้ซะ”

พี่หยานถูกตบจนเซ่องง นี่มันอะไรกัน? เธอเรียกแฟนหนุ่มตัวเองมาสั่งสอนคนพวกนี้ ทำไมตัวเองถึงถูกตี อีกทั้งยังต้องขอโทษพวกมันอีก?

พี่หยานเสียใจน้ำตาคลอเบ้า เธอเพิ่งจะเข้าใจในตอนนี้ ว่าผู้ชายตรงหน้านี้เป็นคนที่ตัวเองทำให้ไม่พอใจไม่ได้

“ขอโทษ!”พี่หยานพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ

“เสียงดังๆหน่อย!”คุณชายหลิ่วกลัวว่าเจียงเฉิงจะรู้สึกไม่ดี เลยรีบตะคอก

“ขอโทษค่ะ พี่เจียง ฉันรู้ว่าผิดแล้วจริงๆ ต่อไปฉันไม่กล้าทำแล้วค่ะ”พี่หยานเปล่งเสียงดังออกมา

คุณชายหลิ่วรีบพูดประจบสอพลอว่า“พี่เจียง พี่ว่าแบบนี้ได้ไหม?”

“ไม่ใช่ต้องมาขอโทษฉัน ขอโทษภรรยาของฉันซะ”เจียงเฉิงพูดอย่างเย็นชา

คุณชายหลิ่วรีบใช้ขาข้างหนึ่งถีบพี่หยาน พี่หยานเลยรีบขอโทษสวี่ฉิง สวี่ฉิงไม่ใช่คนที่ไม่ยอมคน เธอพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า“ไม่เป็นไร”

ได้ยินสวี่ฉิงตอบแบบนี้ คุณชายหลิ่วเลยทอดถอนหายใจอย่างโล่งอก รีบพูดขึ้นว่า“อย่างนั้นพี่เจียงพวกคุณทำธุระเลย ผมไปก่อนนะ”

คุณชายหลิ่วเพิ่งจะสาวเท้าได้สองก้าว เจียงเฉิงเลยรีบตะโกนว่า“หยุดก่อน!”

น้ำเสียงของเจียงเฉิงทำให้คุณชายหลิ่วตกใจตัวสั่นระริก รีบหมุนตัวกลับมาถามว่า“พี่เจียงมีอะไรจะสั่งเหรอครับ?”

เจียงเฉิงพูดอย่างราบเรียบว่า“นายทำของพังเสียหาย”

คุณชายหลิ่วหันไปมองสิ่งของที่เขาทำพังเสียหายเมื่อก่อนหน้านี้ตอนเข้ามา ใจกระตุกหวิวทันที บัดซบ ต้องโทษที่ตัวเองมือเลวทราม ไม่มีอะไรเข้ามาแล้วตอแหลเสแสร้งอะไรกันวะ

“พี่เจียง คุณวางใจ ผมรับประกันราคาเดิมเลย ……อ้อ ไม่สิ ชดเชยสิบเท่าเลยครับ”คุณชายหลิ่วรีบพูดขึ้น

เจียงเฉิงพยักหน้า คุณชายหลิ่วเลยรีบพาคนออกไป

“คุณทำอะไรเหรอคะ ถึงทำให้พวกเขาหวาดกลัวคุณขนาดนี้?”สวี่ฉิงมองเจียงเฉิงแล้วถาม

“ไม่มีอะไรหรอก อาจเป็นเพราะว่าถูกรังสีความเป็นอันธพาลของผมเอาชนะได้”เจียงเฉิงพูดอย่างราบเรียบ

สวี่ฉิงกรอกตาขาวมองบนใส่เจียงเฉิง ผู้ชายคนนี้ ถ้าบอกว่าเขาเก่งก็คิดว่าเก่งจริงๆสินะ