ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 57

“พี่? พี่รู้ได้ยังไงว่าฉันโทรหาพี่ ฉันน่าจะยังไม่ได้บอกเบอร์โทรศัพท์ของฉันกับพี่นะ?” เสียงที่ดูแปลกใจเล็กน้อยของเจียงหลายดังออกมาจากโทรศัพท์

เจียงเฉิงเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าก่อนหน้านี้ตัวเองทิ้งเบอร์โทรศัพท์ไว้ให้เจียงหลาย เพียงแต่เจียงหลายไม่ได้บอกเบอร์โทรศัพท์กับเขา

แต่เจียงเฉิงจำเบอร์โทรศัพท์ของน้องสาวตัวเองได้ตั้งนานแล้ว ดังนั้นเจียงเฉิงเพียงแค่เห็นเบอร์โทรศัพท์ที่โทรมาก็รู้แล้วว่าเป็นเบอร์โทรศัพท์ของเจียงหลาย

“แน่นอนว่าเป็นสัญชาตญาณ” เจียงเฉิงหัวเราะในขณะที่พูด “โทรหาพี่มีอะไรเหรอ?”

“มีเรื่องจะรบกวนพี่หน่อย”

“รบกวนอะไร ไม่รบกวนหรอก ฉันเป็นพี่ของเธอนะ”

“พ่อแม่ของฉันไม่ค่อยสบาย ฉันอยากไปซื้อยาให้พวกเขา แต่ฉันไม่ค่อยเข้าใจ เลยอยากให้พี่ไปกับฉันด้วย” เสียงของเจียงหลายค่อนข้างเขินอาย เพราะกลัวว่าเจียงเฉิงไม่ตอบตกลง

เมื่อเจียงเฉิงได้ยินแบบนี้ก็ขมวดคิ้ว แน่นอนว่าเขาก็รู้ว่าสุขภาพของพ่อแม่ตัวเองไม่ค่อยดีมาโดยตลอด

เจียงเฉิงมองไปที่สวี่ฉิงที่อยู่ข้างๆ ด้วยความลำบากใจเล็กน้อย เดิมทีเขาตกลงกับสวี่ฉิงแล้วว่าจะออกไปเที่ยว

สวี่ฉิงก็ได้ยินบทสนทนาทางโทรศัพท์ของเจียงเฉิง เธอมองไปที่เจียงเฉิงและพยักหน้า พูดว่า “ไม่เป็นไร คุณไปเถอะ”

เจียงเฉิงจึงพูดกับอีกฝ่ายทางโทรศัพท์ว่า “ได้ เธอรอก่อนนะ พี่จะไปรับเธอ”

“ฉันอยู่ที่……”

เดิมทีเจียงหลายต้องการบอกเจียงเฉิงว่าโรงเรียนของตัวเองอยู่ที่ไหน แต่ทางด้านเจียงเฉิงวางสายไปแล้ว

“ขอโทษด้วยนะ วันนี้คงไม่ไปที่บ้านผีสิงกับคุณไม่ได้แล้ว” เจียงเฉิงกล่าวขอโทษสวี่ฉิง

“ไม่เป็นไร วันนี้ฉันมีความสุขมากแล้ว ไว้คราวหน้าค่อยไปเล่นก็ได้” สวี่ฉิงดูเหมือนจะไม่สนใจ อีกอย่างเธอก็รู้ว่าไม่ว่าอย่างไรก็ตามเจียงเฉิงก็เป็นนักเรียนของตัวเอง ซึ่งครอบครัวก็จำเป็นต้องดูแลให้มากๆ

“ผมจะไปส่งคุณที่บ้าน” ในขณะที่พูด เจียงเฉิงก็กลับรถและรีบไปที่บ้านของสวี่ฉิง

เจียงหลายสวมชุดกระโปรงที่เจียงเฉิงให้เธอมาใหม่ และยืนอยู่เจียงเฉิงอยู่ที่หน้าประตูโรงเรียน เธอดีใจมากและชื่นชมเสื้อผ้าชุดใหม่ของตัวเอง

อันที่จริง เจียงหลายสวมเสื้อผ้าชุดนี้แล้วดูดีมาก เดิมทีหน้าตาของเธอก็น่ารักสดใส เมื่อสวมชุดเดรสแฟชั่นแบบนี้ จึงทำให้เธอดูสวยสง่ามากยิ่งขึ้น

“อุ๊ย นี่ไม่ใช่เจียงหลายสาวบ้านนอกของพวกเราเหรอ มีเงินซื้อเสื้อผ้าแพงๆ แบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?”

หลี่ปินจึงรู้สึกตัวกลับมา เขารีบพูดว่า “ไม่มีอะไร”

“เจียงหลาย อันที่จริงเธอไม่จำเป็นต้องซื้อชุดของปลอมแบบนี้มาใส่ ถ้าเธอยอมคบกับฉัน ฉันจะซื้อชุดของจริงให้เธอ” หลี่ปินมองไปที่เจียงหลายและพูด

ทันทีที่ฮันน่าได้ยินคำพูดของหลี่ปินก็โกรธ และพูดว่า “หลี่ปิน นายหมายความว่ายังไง? ฉันอยู่นี่ นายยังพูดกับเธอแบบนี้? ”

อันที่จริงหลี่ปินชอบเจียงหลายมาโดยตลอด แต่เจียงหลายไม่เคยตอบรับการตามจีบของเขาเลย ดังนั้นเขาจึงคบกับฮันน่า ตอนนี้เขาเห็นแล้วว่าเจียงหลายแต่งตัวสวยขนาดนี้ เขาจึงอยากคบกับเจียงหลาย

หลี่ปินไม่ได้สนใจฮันน่า และยังคงพูดกับเจียงหลาย ต่อว่า “เจียงหลายฉันจริงจังนะ”

เจียงหลายมองไปที่หลี่ปินอย่างเย็นชา และพูดว่า “ฉันไม่สามารถคบกับนายได้ อีกอย่างเสื้อผ้าบนตัวฉันก็เป็นของจริง นายไม่จำเป็นต้องมากังวล”

หลี่ปินหัวเราะเยาะและพูดว่า “เจียงหลาย ฉันรู้ฐานะของครอบครัวเธอ ซื้อเสื้อผ้าราคาแพงขนาดนี้ไม่ได้หรอก อีกอย่างเธอก็ไม่มีแฟน ฉันกับเธอ...... ”

“ฉันมีแฟนแล้ว นายเลิกยุ่งกับฉันได้แล้ว” เจียงหลายพูดขัดจังหวะหลี่ปินโดยตรง เธอทนกับการกวนใจของผู้ชายคนนี้มามากพอแล้ว ดังนั้นจึงต้องโกหก

หลี่ปินตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เขาไม่เคยสังเกตมาก่อนเลยว่าเจียงหลายมีแฟน