“เป็นไปไม่ได้ เธอมีแฟน ทำไมฉันไม่เคยเห็นมาก่อนเลย?” หลี่ปินพูดพร้อมกับขมวดคิ้ว
“แล้วทำไมฉันต้องให้นายเห็นด้วย? อีกเดี๋ยวแฟนของฉันก็จะมารับแล้ว ถ้าไม่เชื่อก็รอดู” เจียงหลายพูดอย่างเย็นชา
เจียงหลายคิดที่จะใช้เจียงเฉิงเป็นโล่กำบัง แบบนี้ต่อไปหลี่ปินจะได้ไม่มายุ่งวุ่นวายกับตัวเองอีก
หลี่ปินก็โกรธแล้วเช่นกัน จึงพูดตรงๆ ว่า “ได้ ฉันจะดูว่าเขาสามารถขับรถที่ดีกว่ารถที่ฉันขับได้ไหม”
ฮันน่าที่อยู่ข้างๆ ก็กังวลเช่นกัน เธอรู้ว่าสภาพอย่างเจียงหลาย ต่อให้มีแฟนแล้ว ก็ไม่สามารถขับรถดีๆ ได้อย่างแน่นอน ถ้ารถที่ขับไม่ดี หลี่ปินคงไม่ยอมเลิกตามจีบเจียงหลาย ถ้าเป็นอย่างนั้นก็คงยุ่งยากจริงๆ แล้ว
“หลี่ปิน เราไปกันก่อนเถอะ ตกลงว่าจะไปดูหนังกันไม่ใช่เหรอ” ฮันน่ารีบพูด เพราะกลัวว่าจะเสียหลี่ปินไป
หลี่ปินสะบัดแขนของฮันน่าและพูดว่า “ฉันไม่ไป ฉันต้องการทำให้แฟนของเจียงหลายรู้ว่าอะไรเรียกว่าความต่างระหว่างผู้ชาย”
ในขณะที่กำลังพูดคุยกัน รถลัมโบร์กีนีสีเหลืองแวววับคันหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลก็เข้ามาอย่างช้าๆ และหยุดตรงข้างถนนที่อยู่ไม่ไกลจากเจียงหลายทั้งสามคน
เจียงเฉิงลงมาจากรถ เดินมาข้างๆเจียงหลาย และพูดว่า “ขอโทษนะ ระหว่างทางรถติดนิดหน่อย เลยมาช้า”
เจียงหลายก็ตกตะลึงกับรถที่เจียงเฉิงขับมา แต่เธอก็คิดได้ว่าเจียงเฉิงสามารถซื้อเสื้อผ้าราคาแพงขนาดนั้นให้ตัวเองได้ ฐานะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน
“ดูสิ ฉันใส่ชุดที่คุณซื้อให้แล้ว สวยไหม?” ในขณะที่พูดเจียงหลายก็หมุนไปรอบๆ
“สวยจัง สวยมากเป็นพิเศษ” เจียงเฉิงพูดพร้อมกับยิ้ม
เจียงหลายก้าวไปข้างหน้าและกอดแขนของเจียงเฉิงในทันที เธอมองไปที่หลี่ปินและพูดว่า “เขาเป็นแฟนของฉัน”
เจียงเฉิงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเหลือบมองสถานการณ์ในที่เกิดเหตุ และเข้าใจในทันที ดังนั้นจึงโอบเอวเล็กๆ ของเจียงหลายและพูดว่า “ผมเป็นแฟนของคุณแล้วทำไมเหรอ? ต้องการจะบอกใครหรือเปล่า? ”
หลี่ปินตกตะลึงกับรถลัมโบร์กีนีที่เจียงเฉิงขับมา เขามองไปที่รถสปอร์ตสุดหรูสุดหรู แล้วเหลือบมองไปที่รถอาวดี้ A4 ของตัวเองที่จอดอยู่อีกด้านหนึ่ง
ที่แท้นี่ก็เป็นความต่างระหว่างผู้ชาย!
“อะแฮ่ม คือว่านาน่า พวกเรายังต้องดูหนัง เราไปกันก่อนเถอะ” หลี่ปินปอดแหกในทันที และอยากจะลากฮันน่าออกไป
แต่ในเวลานี้ฮันน่ามองไปที่เจียงเฉิง จนดวงตาตั้งตรงแล้ว ทันทีที่เธอเห็นเจียงเฉิงลงจากรถสปอร์ต เธอก็พบว่าตัวเองหลงใหลเจียงเฉิง ทำไมในโลกนี้ถึงมีผู้ชายที่หล่อขนาดนี้
“เอาล่ะ พวกเราไปกันเถอะ” เจียงเฉิงโอบเจียงหลาย เข้าไปในรถสปอร์ตและไปจากที่นี่
“อย่าๆๆ ฉันไม่กล้าขอของแพงขนาดนี้หรอก อีกอย่างฉันก็ยังขับรถไม่เป็น” เจียงหลายรีบพูด
อันที่จริงเจียงเฉิงไม่ได้สนใจรถคันนี้จริงๆ สิ่งที่เขาต้องการคือทำให้น้องสาวของตัวเองมีความสุข
เจียงเฉิงกับเจียงหลายขับรถไปที่ร้านขายยาเป่ายี่ถัง เจียงเฉิงรู้ว่าสุขภาพของพ่อแม่ตัวเอง ยาแผนปัจจุบันไม่ได้ผล จึงทำได้แค่ทานยาจีน และยาจีนที่นี่ก็ถือว่าครบครัน ดังนั้นจึงขับรถมาที่นี่
เจียงหลายยังไม่ทันได้หยิบใบสั่งยาที่เตรียมไว้ออกมา เจียงเฉิงได้เขียนใบสั่งยาไว้บนเคาน์เตอร์แล้ว และพูดว่า “จัดตามนี้ เอามาสิบชุด”
เจ้าของร้านขายยาดูและพูดว่า “คุณลูกค้า กรุณารอสักครู่”
“พี่รู้ได้ยังไงว่าพ่อแม่ของฉันต้องการยาอะไร?” เจียงหลายถามด้วยความประหลาดใจ
“ก่อนหน้านี้พี่เคยได้ยินพี่ชายของเธอพูด” เจียงเฉิงพูดพร้อมกับยิ้ม
เจียงเฉิงรู้ว่าร้านขายยาของพ่อแม่ตัวเองก่อนหน้านี้ อันที่จริงไม่ค่อยครบถ้วน เขาจึงเขียนใบสั่งยาที่ครบถ้วนแล้ว และสรรพคุณจะดีกว่า
ในขณะที่เจียงเฉิงกับเจียงหลาย กำลังรอรับยา ชายชราที่ใส่เสื้อผ้ามอมแมมคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาอย่างรีบร้อน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง