ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 72

“เป็นไง? พอใจกับวิธีแก้ปัญหานี้ไหม?” เจียงเฉิงมองไปที่หลินหยุนเอ๋อยิ้มและกล่าว

“ทำเกินไปรึเปล่า? 1.5แสนแต่ได้บ้านหลังใหญ่ขนาดนี้?” หลินหยุนเอ๋อพูดอย่างไม่เชื่อ

“ไม่เกินไปหรอก จัดการกับคนชอบโกงแบบนี้ ต้องใช้วิธีแบบนี้แหละเขาถึงจะจำ” เจียงเฉิงกล่าวเบา ๆ

หลินหยุนเอ๋อพยักหน้า มองไปที่เจียงเฉิงอย่างเขินอายเล็กน้อยและกล่าวว่า "แต่ว่า 1.5แสนฉันก็ไม่มี”

“ไม่เป็นไร ฉันจะออกให้ก่อน ถือว่าให้คุณยืม ต่อไปค่อยๆคืนก็ได้” เจียงเฉิงกล่าวอย่างสบายๆ บัตรของเขามีเงินอยู่หลายล้าน เงินไม่กี่แสนนี้ไม่เป็นปัญหาเลย

“แล้วถ้าฉันไม่มีเงินมาใช้คืนล่ะ?” หลินหยุนเอ๋อถาม

“ไม่มีใช้คืน? ถ้าอย่างนั้นก็ต้องใช้คืนด้วยร่างกายแล้วล่ะ” เจียงเฉิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม

หลินหยุนเอ๋อได้ยินคำพูดของเจียงเฉิง หน้าของเธอก็แดงขึ้นในทันใด เจียงเฉิงกล่าวอย่างรวดเร็วว่า "ล้อเล่นหน่า ถึงยังไงเราก็อยู่โรงพยาบาลเดียวกัน ค่อยๆคืนก็ได้”

หลินหยุนเอ๋อหัวเราะเช่นกัน เธอไม่คิดว่าเจียงเฉิงจะดีกับตัวเองขนาดนี้ ช่วยตัวเองมาตั้งหลายครั้งและยังออกเงินให้ก่อนมากขนาดนี้ และยังชอบพูดแกล้งแบบนี้อีก หรือว่าเขาชอบตัวเองเหมือนกัน?

“ฉันจะกลับบ้านแล้ว เกรงว่าคุณอาจจะต้องทำความสะอาดที่นี่สักหน่อย” เจียงเฉิงมองดูคราบน้ำที่ประตูห้องน้ำ ซึ่งเป็นน้ำที่เปียกเพราะหัวของเฮ้าซาน

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันค่อยทำความสะอาด” หลินหยุนเอ๋อมองไปที่เจียงเฉิงด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ และกล่าวว่าเมื่อเทียบกับทำความสะอาดบ้าน เธอซื้อบ้านหลังนั้นในราคา 1.5แสนหยวนเองนะ

เจียงเฉิงตอบตกลงและออกจากบ้านหลินหยุนเอ๋อไป เมื่อตอนที่เขาเดินลงบันไดไป หันหลับมาเขาเห็นหลินหยุนเอ๋อ ยืนอยู่บนระเบียงและมองมาที่เขา

หลินหยุนเอ๋อเห็นว่าเจียงเฉิงหันหลังมามอง เธอเร่งโบกมือ เจียงเฉิงเห็นหลินหยุนเอ๋อโบกมือ เขาก็โบกกลับ จากนั้นก็เดินจากไป

ในห้องทำงานของจี้เจ๋อมีรูปภาพหลายรูปวางอยู่บนโต๊ะเขา สีหน้าเขาโกรธเคืองอย่างมาก

คนในภาพคือเจียงเฉิงและสวี่ฉิงในภาพนั้นสวี่ฉิงมองไปที่เจียงเฉิงด้วยความตั้งใจ และดูออกว่าเธอมีความสุขอย่างมาก ซึ่งต่างจากเธอที่เคยเย็นชาในก่อนหน้านี้

เมื่อจี้เจ๋อเห็นภาพล่าสุด เป็นภาพที่ห้องนอนของสวี่ฉิงลืมปิดผ้าม่าน เจียงเฉิงและสวี่ฉิงนอนกอดกัน จี้เจ๋อทนไม่ไหวและระเบิดออกมา

“บัดซบ ไอ้สารเลว!” จี้เจ๋อโกรธและผลักของทุกอย่างบนโต๊ะลงพื้น

“ฉันต้องการให้คุณช่วยฉันฆ่าคน”

“คุณชายจี้ ตอนนี้เป็นสังคมที่ปกครองด้วยกฎหมายแล้วนะ เรื่องฆ่าใครสักคนเป็นเรื่องที่เสี่ยงมาก”

จี้เจ๋อได้ยินแล้วจึงเยาะเย้ย และกล่าวว่า “นายเป็นถึงพี่อู๋ตี๋ ยังกลัวเรื่องพวกนี้อยู่หรือ?”

จี้เจ๋อรู้ว่า ติงหวู่ตี๋เป็นคนที่โหดเหี้ยมที่สุดในเมืองหลูหยาง เขาเคยฆ่าไปหนึ่งแก๊งด้วยตัวคนเดียว ฟันคนบาดเจ็บไป 10 คน เขามีชื่อเสียงทันทีจากการทำเช่นนี้เพียงหนึ่งครั้ง ตอนนี้นอกจากพวกอำนาจน้อยแล้ว เขาแทบจะครองทั้งวงการเทาดำของหลูหยางไปแล้ว

ทางสายบริสุทธิ์นั้นตระกูลฟางมีอำนาจที่สุด ส่วนทางวงการเทาดำนั้นติงหวู่ตี๋โหดที่สุด ทุกคนให้ฉายาเขาว่าพี่อู๋ตี๋ ไม่ว่าใครได้ยินชื่อนี้ จะพยายามไม่ยุ่งเกี่ยวเพราะกลัวหาเรื่องใส่ตัว แม้แต่ตระกูลฟางเองก็ต้องให้เกรียติติงหวู่ตี๋อยู่บ้าง

เมื่อติงหวู่ตี๋ได้ยินคำชมเช่นนี้ แน่นอนว่าเขาชอบมากและมันได้ผล เขาตัวคนเดียวไม่มีอะไรให้พึ่งพา กว่าเขาจะมาถึงตำแหน่งนี้ได้ มีหลายชีวิตที่จบในมือเขา

ติงหวู่ตี๋เงียบในปลายสายครู่หนึ่ง จากนั้นก็กล่าวว่า " คุณชายจี้ อยากให้ผมจัดการใคร?"

“สามีของสวี่ฉิง เจียงเฉิง”