ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 72

“เป็นไง? พอใจกับวิธีแก้ปัญหานี้ไหม?” เจียงเฉิงมองไปที่หลินหยุนเอ๋อยิ้มและกล่าว

“ทำเกินไปรึเปล่า? 1.5แสนแต่ได้บ้านหลังใหญ่ขนาดนี้?” หลินหยุนเอ๋อพูดอย่างไม่เชื่อ

“ไม่เกินไปหรอก จัดการกับคนชอบโกงแบบนี้ ต้องใช้วิธีแบบนี้แหละเขาถึงจะจำ” เจียงเฉิงกล่าวเบา ๆ

หลินหยุนเอ๋อพยักหน้า มองไปที่เจียงเฉิงอย่างเขินอายเล็กน้อยและกล่าวว่า "แต่ว่า 1.5แสนฉันก็ไม่มี”

“ไม่เป็นไร ฉันจะออกให้ก่อน ถือว่าให้คุณยืม ต่อไปค่อยๆคืนก็ได้” เจียงเฉิงกล่าวอย่างสบายๆ บัตรของเขามีเงินอยู่หลายล้าน เงินไม่กี่แสนนี้ไม่เป็นปัญหาเลย

“แล้วถ้าฉันไม่มีเงินมาใช้คืนล่ะ?” หลินหยุนเอ๋อถาม

“ไม่มีใช้คืน? ถ้าอย่างนั้นก็ต้องใช้คืนด้วยร่างกายแล้วล่ะ” เจียงเฉิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม

หลินหยุนเอ๋อได้ยินคำพูดของเจียงเฉิง หน้าของเธอก็แดงขึ้นในทันใด เจียงเฉิงกล่าวอย่างรวดเร็วว่า "ล้อเล่นหน่า ถึงยังไงเราก็อยู่โรงพยาบาลเดียวกัน ค่อยๆคืนก็ได้”

หลินหยุนเอ๋อหัวเราะเช่นกัน เธอไม่คิดว่าเจียงเฉิงจะดีกับตัวเองขนาดนี้ ช่วยตัวเองมาตั้งหลายครั้งและยังออกเงินให้ก่อนมากขนาดนี้ และยังชอบพูดแกล้งแบบนี้อีก หรือว่าเขาชอบตัวเองเหมือนกัน?

“ฉันจะกลับบ้านแล้ว เกรงว่าคุณอาจจะต้องทำความสะอาดที่นี่สักหน่อย” เจียงเฉิงมองดูคราบน้ำที่ประตูห้องน้ำ ซึ่งเป็นน้ำที่เปียกเพราะหัวของเฮ้าซาน

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันค่อยทำความสะอาด” หลินหยุนเอ๋อมองไปที่เจียงเฉิงด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ และกล่าวว่าเมื่อเทียบกับทำความสะอาดบ้าน เธอซื้อบ้านหลังนั้นในราคา 1.5แสนหยวนเองนะ

เจียงเฉิงตอบตกลงและออกจากบ้านหลินหยุนเอ๋อไป เมื่อตอนที่เขาเดินลงบันไดไป หันหลับมาเขาเห็นหลินหยุนเอ๋อ ยืนอยู่บนระเบียงและมองมาที่เขา

หลินหยุนเอ๋อเห็นว่าเจียงเฉิงหันหลังมามอง เธอเร่งโบกมือ เจียงเฉิงเห็นหลินหยุนเอ๋อโบกมือ เขาก็โบกกลับ จากนั้นก็เดินจากไป

ในห้องทำงานของจี้เจ๋อมีรูปภาพหลายรูปวางอยู่บนโต๊ะเขา สีหน้าเขาโกรธเคืองอย่างมาก

คนในภาพคือเจียงเฉิงและสวี่ฉิงในภาพนั้นสวี่ฉิงมองไปที่เจียงเฉิงด้วยความตั้งใจ และดูออกว่าเธอมีความสุขอย่างมาก ซึ่งต่างจากเธอที่เคยเย็นชาในก่อนหน้านี้

เมื่อจี้เจ๋อเห็นภาพล่าสุด เป็นภาพที่ห้องนอนของสวี่ฉิงลืมปิดผ้าม่าน เจียงเฉิงและสวี่ฉิงนอนกอดกัน จี้เจ๋อทนไม่ไหวและระเบิดออกมา

“บัดซบ ไอ้สารเลว!” จี้เจ๋อโกรธและผลักของทุกอย่างบนโต๊ะลงพื้น