จี้เจ๋อเห็นสถานการณ์แบบนี้ ในใจก็พลันรู้สึกสะใจขึ้นมาทันที แม่งเอ้ย เจียงเฉิงนี่สมองมีปัญหาจริงๆด้วย กล้าพูดว่าเหล้าของพี่หลิงหลงไม่อร่อย คราวนี้มันตายแน่ ๆ
เพราะหลิงหลงไม่ได้ทำแค่ธุรกิจเปิดร้านเหล้าแห่งนี้เท่านั้น ธุรกิจส่วนใหญ่ของเธอล้วนแต่เป็นธึรกิจไนต์คลับ อีกทั้งฮั่วหลิงหลงเองก็อาศัยฝีมือการชงเหล้า และรูปลักษณ์ที่เซ็กซี่เย้ายวน ทำให้เบื้องหลังเธอมีคนใหญ่คนโตสนับสนุนมากมาย เพราะฉะนั้นจึงไม่เคยมีใครกล้าทำให้ฮั่วหลิงหลงไม่พอใจมาก่อน
เจียงเฉิงบอกว่าเหล้าของฮั่วหลิงหลงไม่อร่อยแบบนี้ เดี๋ยาจะต้องถูกสั่งสอนอย่างน่าอนาถมากแน่ ๆ
“เหล้าของเธอใช้วัตถุดิบหลักสามอย่าง เหล้าขาว เหล้าบ๊วย เหล้าฝรั่ง และมีวัตถุดิบเสริมคือสไปรท์ เหล้าขาวใส่มากไปสามออนซ์ สไปรท์ใส่น้อยไปสองออนซ์ ดังนั้นเลยทำให้เหล้ามีแต่ความฉุนแสบจมูก ขาดความเข้มที่แท้จริง เหล้าบ๊วยไม่บริสุทธิ์พอ เพราะฉะนั้นเลยทำให้รสสัมผัสไม่ค่อยดีนัก พูดโดยรวมก็คือ นี่ก็เป็นแค่ขยะแก้วหนึ่งเท่านั้น” เจียงเฉิงเอ่ยเสียงเรียบ
คำพูดก่อนหน้านี้ของเจียงเฉิงยังแค่ทำให้ทุกคนตกตะลึง แต่คำพูดเมื่อกี้นี้ กลับเหมือนโยนระเบิดใส่ฝูงคน ทำให้ทุกคนปรี๊ดแตกทันที
“แม่งเอ้ย ถึงว่าทำไมเจ้าหมอนี่ถึงยอมไปเป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านคนอื่น ที่แท้ก็สมองมีปัญหานี่เอง”
“นั่นสิ กล้าพูดว่าเหล้าที่อร่อยขนาดนี้เป็นขยะได้ยังไง ชิมเหล้าไม่เป็นเลยสักนิด พูดเพ้อเจ้ออะไรกันน่ะ?”
“กล้าว่าเหล้าของพี่หลิงหลงแบบนี้ได้ยังไง เหลวไหลชะมัด”
จี้เจ๋อได้ยินเจียงเฉิงพูดแบบนี้ ก็เกือบกลั้นขำไว้ไม่ได้ เจ้าหมอนี่แกว่งเท้าหาเสี้ยนรนที่ตายจริงๆด้วย ถ้าก่อนหน้านี้ยังพอกู่กลับได้ งั้นคราวนี้เจียงเฉิงก็ได้ตายสมใจอยากแล้ว
“ไอ้หน้าโง่ คราวนี้ไม่ต้องให้ฉันมาจัดการแก แกก็รนหาที่ตายเองแล้ว” จี้เจ๋อถือแก้วเหล้าไว้อย่างใจเย็น พลางจิบเหล้ามองเจียงเฉิงอย่างรอดูเรื่องสนุก
เคร้ง!
เสียงแก้วแตกดังลั่นขึ้น เสียงพูดคุยในร้านเงียบสงบลงในพริบตา ทุกคนต่างหันไปมองที่ฮั่วหลิงหลง
เห็นเพียงฮั่วหลิงหลงเหยียบส้นสูง ก้าวขาเรียวยาวมาที่เจียงเฉิงทีละก้าว
เมื่อเห็นสีหน้าเย็นเยือกของฮั่วหลิงหลง ทุกคนก็ต่างมองไปที่เจียงเฉิงอย่างสมน้ำหน้า พวกเขาจะคอยดูว่าฮั่วหลิงหลงจะสั่งสอนไอ้โง่ที่ไม่รู้จักเจียมตัวนี่ยังไง
สิ้นเสียงของฮั่วหลิงหลง ทุกคนล้วนคิดไม่ถึง ว่าเจียงเฉิงจะพูดถูก เหล้านี้ไม่อร่อยจริงๆด้วย ทว่าเมื่อกี้พวกเขาอวยว่าเหล้าดีเลิศขนาดไหน เหมือนว่าตัวเองชิมเหล้าเป็นยังไงอย่างงั้น ตอนนี้ทุกคนก็เหมือนถูกฝ่ามือฟาดหน้ากันถ้วนหน้า
“น้องชาย จากนี้ไปฉันจะชงเหล้าดีๆให้นายโดยเฉพาะ อีกทั้งค่าใช้จ่ายก็ฟรีหมด เป็นไง?” ฮั่วหลิงหลงยิ้มเอ่ยกับเจียงเฉิงอย่างเย้ายวน
ภาพที่เกิดขึ้นตรงหน้า ทำให้ทุกคนช็อกอยู่กับที่อีกครั้ง ทุกคนต่างตกตะลึงกันจนอ้าปากค้าง มองภาพตรงหน้ากันอย่างเหลือเชื่อ
นี่มันเกิดอะไรขึ้น?
ไม่ใช่ว่าควรจะโกรธงั้นเหรอ? ทำไมฮั่วหลิงหลงไม่เพียงแค่ไม่โกรธ แต่ยังกอดเจ้าหมอนั่นอย่างสนิทสนมอีกต่างหาก?
จี้เจ๋อที่เดิมรอดูเรื่องสนุกเองก็เผยสีหน้าตกตะลึง เขาไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น ไม่ใช่ว่าควรจะสั่งสอนเจียงเฉิงงั้นเหรอ? ทำไมถึงกลายเป็นการกระทำที่สนิทสนมขนาดนี้?
อีกทั้งฮั่วหลิงหลงที่เป็นผู้หญิงที่เย่อหยิ่งขนาดนี้ ไม่เพียงแค่ไม่ตำหนิเจียงเฉิง กลับบอกว่าค่าใช้จ่ายต่อจากนี้ของเจียงเฉิงฟรีหมดทุกอย่าง ซ้ำยังจะชงเหล้าให้เจียงเฉิงดื่มโดยเฉพาะ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง