ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 90

ทันทีที่เขาเข้ามาในห้อง ก็รู้สึกได้ว่าบนตัวไป๋เว่ยกั๋วเหมือนมีกลิ่นอายดำปกคลุมอยู่ยังไงอย่างงั้น เห็นได้ชัดว่านี่ไม่ใช่อาการป่วยที่เกิดจากทฤษฎีทางการแพทย์ แต่เกิดจากโชคเคราะห์ นั่นก็แปลว่ามีของสกปรกมาเกาะบนตัวไป๋เว่ยกั๋ว

“งั้นหมอเทวดาเจียง ผมควรจะรักษายังไง?” ไป๋เว่ยกั๋วรีบถามทันที

“ของบนข้อมือคุณมาจากไหน?” จู่ ๆเจียงเฉิงก็เห็นสร้อยข้อมือไม้พะยูงหอมเส้นหนึ่งบนข้อมือของไป๋เว่ยกั๋ว

ลวดลายบนสร้อยข้อมือเส้นนี้เก่าแก่มาก อีกทั้งดูจากสถานการณ์นี้ ก็น่าจะมีอายุนานมากแล้ว

“นี่คือของที่เพื่อนผมคนหนึ่งประมูลมาจากงานประมูล ได้ยินมาว่าเป็นของในสุสานโบราณ มีค่ามากๆ” ไป๋เว่ยกั๋วมองสร้อยข้อมือแวบหนึ่งแล้วเอ่ย

“นี่ก็ถูกแล้ว ของในสุสานโบณาณโดยปกติแล้วก็จะมีพลักหยินที่ข้นมาก แฝงไว้ซึ่งลมปราณร้าย เดิมทีถ้าคุณทิ้งมันก็จะสามารถกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ แต่ในเมื่อเป็นของที่เพื่อนให้ จะทิ้งก็ไม่ดี แบบนี้ดีกว่า คุณซื้อชาดแดงกับยันต์แล้วก็พู่กันขนหมาป่ามา ผมจะวาดยันต์ไล่ภูติผีให้คุณ เท่านี้ก็น่าจะไม่มีปัญหาแล้ว” เจียงเฉิงเอ่ยเสียงเรียบ

“ง่ายขนาดนี้เลยเหรอ?” ไป๋เว่ยกั๋วถามอย่างตกตะลึงเล็กน้อย

“ใช่แล้ว” เจียงเฉิงพยักหน้า

“เพ้อเจ้อ มีใครเขารักษาคนไข้แบบนี้กัน? นี่มันความเชื่องมงายชัดๆ” เจี่ยเต๋อเซิ่งตะคอกใส่เจียงเฉิงทันที

“งมงายหรือไม่ เดี๋ยวดูสถานการณ์ก็รู้แล้ว” เจียงเฉิงเอ่ยเสียงเรียบ

จ้าวฝูหลินเองก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง ทว่าเขาฟังแล้วก็รีบให้เลขาไปซื้อของทันที

เมื่อซื้อชาดแดงกับยันต์แล้วก็พู่กันขนหมาป่ากลับมา เจียงเฉิงก็รีบจับพู่กันแต้มชาดแดงวาดยันต์ไล่ภูตผี

เมื่อวาดเสร็จ เจียงเฉิงก็พับยันต์แล้วห่อบนสร้อยข้อมือของไป๋เว่ยกั๋ว

ทันใดนั้น ไป๋เวยก๋อก็รู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้นมาทันที ความรู้สึกอ่อนเพลียไร้เรี่ยวแรงหายไปโดยสิ้นเชิง

“มหัศจรรย์ มหัศจรรย์มากๆ” ไป๋เว่ยกั๋วมองสร้อยข้อมือด้วยสีหน้าตื่นเต้นดีใจ ตั้งแต่ที่เขาสวมสร้อยข้อมือนี้ได้ไม่นาน ก็รู้สึกอ่อนล้ามาโดยตลอด ทว่าตอนนี้กลับรู้สึกมีชีวิตชีวา เขาไม่เคยรู้สึกสบายขนาดนี้มาก่อนเลย

“คิดไม่ถึงเลย ว่าบางครั้งไสยาศาสตร์ก็มีประโยชน์เหมือนกัน” จ้าวฝูหลินเองก็เอ่ยอย่างตกตะลึง

“อันที่จริงนี่ไม่ถือว่าเป็นความเชื่อไสยาศาสตร์ ผมเรียกของแบบนี้ว่าวิทยาศาสตร์ชายขอบ ความเชื่อที่ว่า เป็นเพียงวิทยาศาสตร์ที่มนุษย์ไม่รู้เท่านั้น” เจียงเฉิงเอ่ยเสียงเรียบ

เดิมทีของในสุสานพวกนี้ ก็เปื้อนสิ่งชั่วร้ายได้ง่ายอยู่แล้ว ชาดแดงก็คือพลังหยาง ดังนั้นจึงสามารถยับยั้งพลังหยินแบบนี้ได้ นี่ก็คือหลักการของหยินและหยาง