คุณหมอที่รัก นิยาย บท 29

ติ๊ง! เสียงสัญญาณลิฟต์ดังขึ้นเมื่อขึ้นมาถึงชั้นจุดหมาย ประตูลิฟต์ถูกเปิดออก รดารีบเปิดประตูรถสาวเท้าเดินเข้าห้องทันทีเพราะวันนี้กองทัพเอารถขึ้นมาจอดด้านบน

ปั้ง! เสียงประตูปิดลงและคุณหมอหนุ่มเดินตามหลังมาติดๆ

“หนูหิวน้ำ ขอไปกินน้ำก่อนนะคะ” เท้าเล็กรีบเดินเข้าห้องครัว เปิดตู้เย็นคว้าขวดน้ำขึ้นมาเทใส่แก้วและยกขึ้นดื่มเกือบหมดแก้ว โดยไม่รู้เลยว่าเจ้าของห้องนั้นเดินตามหลังเธอเข้าด้วย

“พี่ขอกินด้วยสิ / อ๊ะ!” รดาร้องขึ้นด้วยความตกใจยังกำแก้วในมือแน่น

“พี่ขอกินด้วยหน่อย”

“เดี๋ยวหนูรินให้ใหม่ค่ะ”

“ไม่ต้อง พี่กินกับหนูก็ได้” คำพูดถูกกลืนลงคอไปจนหมด ปากหยักได้รูปก้มลงดูดหยดน้ำที่เกาะอยู่มุมปากจนเกิดเสียงดัง

“จ๊วบ! หวาน พึ่งรู้ว่าน้ำยี่ห้อนี้หวานขนาดนี้”

กองทัพรั้งท้ายทอยเล็กเข้าประกบจูบอีกครั้ง ครั้งนี้เริ่มลุกล้ำเข้าไปในโพรงปาก ริมฝีปากทำหน้าที่แลกลิ้นกลืนกินน้ำลายซึ่งกันและกัน

กระโปรงทรงเอถูกดันขึ้นสูงก่อนร่างเล็กจะถูกอุ้มขึ้นนั่งบนโต๊ะหินอ่อนเคาน์เตอร์ครัว แพนตี้สีขาวถูกดึงลงต่ำพอๆ กับใบหน้าคมจังหวะร่างสูงย่อตัวลง ประชิดปลายจมูกกลางใจสาวที่ปิดสนิท

ลมหายใจอุ่นพ่นกระทบผิวอ่อนไหว พานให้เด็กสาวอ่อนประสบการณ์รู้สึกมวนท้องแปลกๆ ทั้งอยากผลักไสเพราะความกลัว ทั้งอยากได้รับสัมผัสอ่อนนุ่มจากคนตรงหน้า

“คุณ หนูกลัว” สติที่หลงเหลืออันน้อยนิดสั่งให้เธอพูดออกไป

“พี่ยังเป็นความสุขของหนูอยู่หรือเปล่า” หนุ่มหล่อผละใบหน้าเงยขึ้นขึ้นกระซิบถามเสียงแหบพร่าตรงซอกคอขาว

“คุณคือความสุขของหนูไม่เคยเปลี่ยน”

“แล้วหนูจะกลัวอะไร ในเมื่อเราคือความสุขของกันและกัน” สิ้นประโยคกองทัพไม่รอช้าจัดการถอดเสื้อคลุมด้านนอกออกเหลือเพียงชุดเดรสสายเดี่ยวตัวเล็กด้านใน ไม่รอช้าชุดที่เหลือถูกถอดออกจนหมดภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งนาที ตอนนี้รดาเหลือเพียงบาร์เซียสีขาวที่โชว์เนินอกอวบล่อตาอยู่ตรงหน้า และถูกถอดออกในเวลาต่อมา

“คุณ อื้อ” ใบหน้าสวยเหยเก เมื่อริมฝีปากหยักตรงเข้าดูดดุนอกอวบพร้อมกับใช้นิ้วเขี่ยตรงยอดที่แข็งเป็นไตเพราะสัมผัสอากาศเย็น

ฝ่ามือหนาลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังเนียนและหน้าท้องแบนราบไร้ไขมันส่วนเกินเลื่อนต่ำลงมาจนถึงต้นขาเรียว ฝ่ามือหนากุมข้อเท้าเล็กทั้งสองข้างยกขึ้น ชันกับขอบโต๊ะ ท่าดังกล่าวส่งผลให้กลีบดอกไม้เบ่งบานอวดยอดเกสรและร่องน้ำหวาน กองทัพส่งลิ้นยาวเข้าโลมเลียโดยสายตายังจับจ้องคนตัวเล็ก สื่อความกระหายผ่านแววตาร้อนผ่าวอย่างเก็บไม่มิด

“อื้อ..” ริมฝีปากอิ่มเผยครางกับสัมผัสแปลกใหม่ที่พึ่งได้รับเป็นครั้งแรก ขณะที่กองทัพแสดงความกระสันออกมาโดยไม่รู้จักอาย ตรงข้ามกับเด็กสาวกลับต้องเบือนหน้าแดงระเรื่อหลบ ค้ำฝ่ามือเรียวกับโต๊ะทางด้านหลัง ผมดกสั้นเสียดสีกับโคนขาอ่อนเป็นระยะ

เปลือกตาสวยเคลื่อนลงปิดแพขนตางอนกะพริบเป็นระยะ ฟังเสียงคละเคล้าน้ำลายเปียกกับกลีบอ่อนไหว ดันลิ้นนุ่มอุ่นๆ ดุดันเข้าหยอกล้อโพรงน้ำหวาน ยามปลายลิ้นเกร็งเสียดเข้ามาจนลึกกระดกปลายลิ้นรัวๆ มันเสียวซ่านแทบขาดใจ

“อ้าย..” น้ำหวานถูกกระตุ้นออกระลอกแล้วระลอกเล่า เปรอะเปื้อนริมฝีปากหนาและปลายคาง คุณหมอหนุ่มปาดลิ้นกลืนกินอย่างไม่นึกรังเกียจ ความเย็นจากโต๊ะหินอ่อนถูกกลบด้วยไฟสวาทที่แทบแผดเผาห้องครัวให้มอดไหม้

ร่างกายโอนอ่อนผ่อนตาม รู้ตัวอีกทีก็ถูกอุ้มในท่าคาบเอวหันหน้าเข้าหากันขึ้นไปยังชั้นสองของบ้านซึ่งเป็นห้องนอนของชายหนุ่ม ใบหน้าหล่อเหลาโน้มเข้าประกบจูบเร่าร้อน หน้าท้องแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามแนบไปกับหน้าท้องแบนราบ มัดกล้ามที่ขึ้นเป็นลอนเสียดสียอดปทุมถันที่ชูชันขึ้นล่อตาล่อใจ

“อืม..” ดวงตากลมโตเปิดขึ้นอีกครั้งในตอนที่รู้สึกถึงชิ้นเนื้อถูสัมผัสร่องเปียกลื่น ปลายนิ้วขูดกับที่นอนกำผ้าปูที่นอนแน่นเพื่อข่มความหวั่นใจ ดันตัวขึ้นจากที่นอนนุ่มตวัดแขนกอดลำคอหนาไว้แน่น เมื่อสิ่งแปลกปลอมที่แข็งขืนแต่มีความยืดหยุ่นดันเข้าร่องคับแคบคล้ายมันจะฉีกขาดอยู่รอมร่อ

ปั่ก!

“อ๊ะ..อื้อ” ริมฝีปากอวบอิ่มกัดเข้าที่ลำคอหนา ร้องในลำคอหลังแก่นกายใหญ่กระทุ้งเข้ามาไร้สัญญาณเตือน

“อย่าเกร็งครับคนดี” กองทัพบอกเสียงกระเส่า ลมหายใจเริ่มดังหืดหาดยามลิ้นเปียกโลมเลียตามลำคอระหง ก่อนเลื่อนใบหน้าหล่อเหลาต่ำลง หญิงสาวเอนกายลงนอนราบไปกับเตียง ก้มมองคนตัวโตครอบริมฝีปากดูดดุนยอดปทุมถันจนเกิดเสียงน้ำลายคละเคล้ากับสองเต้าอวบขาวเนียน

“อึก หนูจะตายไหม หนูจุก..มันใหญ่เกินไป” รดาครางออกมาด้วยความเสียวซ่านปนทรมาน ครั้นความยาวและขนาดเกินมาตรฐาน พานจินตนาการแท่งเนื้อนั้นจะทะลุเข้าไปเกินขอบเขตการมีเซกซ์ มันหน่วงจุกจนขาสั่นเทาแทบทุกครั้งเมื่อแรงถาโถมตรงเข้าเล่นงานจุดประสาน

“รดา ของหนูแน่นเกินไป” กองทัพบ่นแกมสูดปากตามหลัง เม็ดเหงื่อจำนวนมากซึมออกมาเคลือบตามแผงอกกว้าง ลำคอ และใบหน้าหล่อ เร่งดำเนินบทรักรีบร้อนเพราะไม่แน่ใจว่าเด็กสาวใต้ร่างจะอดทนกับครั้งแรกได้นานแค่ไหนรวมทั้งตัวเขาเองด้วย ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าร่องคับแคบบีบรัดทำเขาเกือบแตกครั้งแล้วครั้งเล่า