คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา นิยาย บท 503
ตอนที่ 503 แนวรบ
หลังจากกล่าวจบ เขาก็ตักน้ำแกงงูข้นเข้าปากช้อนหนึ่ง น้ำแกงนี้ทั้งสดใหม่ เต็มไปด้วยเนื้องู ทั้งยังเข้มข้น อุณหภูมิกำลังดีขณะกลืนลงคอ กินแล้วสบายกายยิ่งนัก
ไป๋จื่อกล่าวต่อ “ศิษย์พี่ของข้าจับงูเก่งมาก หากท่านจอมพลชอบกิน ข้าทำมาให้ท่านบ่อยๆ ได้นะขอรับ”
จอมพลหวังรีบตอบรับ “เช่นนั้นข้าก็ขอรับน้ำใจของเจ้าไว้ รสชาตินี้ถูกใจข้ายิ่งนัก”
เขากินน้ำแกงงูข้นในถ้วยหมดในไม่กี่ช้อน ไป๋จื่อรับถ้วยเปล่าในมือของเขามา เติมให้เขาอีกถ้วยหนึ่งเต็มๆ
จอมพลหวังถือโอกาสถามตอนที่นางกำลังยุ่ง “ช่วงนี้อาจารย์ของเจ้าสบายดีหรือไม่”
ไป๋จื่อพยักหน้า “สบายดีทีเดียวขอรับ เพียงแต่ไรผมเริ่มมีสีดอกเลาแซมมาบ้างแล้ว”
จอมพลหวังถอนใจเสียงเบา “คนเมื่อชราลง ผมสีขาวขึ้นมาแซมย่อมเป็นเรื่องปกติ ผมของข้าเกรงว่าจะหาผมสีดำไม่เจอแล้วกระมัง” เขาอายุมากกว่าหมอทหารเฉินไม่กี่ปี สามปีก่อนผมของเขายังคงมีผมสีดำอยู่เป็นจำนวนมาก ผมขาวเพียงแทรกอยู่ระหว่างผมดำเท่านั้น แต่วันนี้ผมสีดำเหล่านั้นหายไปไม่เห็นเงานานแล้ว
ไป๋จื่อวางถ้วยลงตรงหน้าจอมพลหวัง “ท่านจอมพลมีเรื่องอะไรในใจหรือไม่ ดูจากสีหน้าของท่านแล้ว เหมือนกับมีเรื่องให้ทุกข์ใจเลยนะขอรับ”
จอมพลหวังโบกมือ “เมื่อมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้แล้ว ใครบ้างเล่าไม่มีเรื่องในใจ หากมีเรื่องอะไร ขอแค่พวกเรากำจัดมันทิ้งไป ก็ถือว่าสิ้นเรื่องแล้ว” คำพูดนี้ราวกับเขาพูดกับไป๋จื่อที่อยู่เบื้องหน้า ทั้งยังคล้ายกับพูดให้ตนเองฟังด้วย
ทันใดนั้น รองแม่ทัพจางเข้ามาในกระโจม สีหน้าไม่ค่อยสู้ดีเท่าไร
จอมพลหวังเห็นเขากลับมา ก็รีบวางถ้วยในมือลง ถามทันทีว่า “พบแล้วหรือ”
รองแม่ทัพจางส่ายหน้า “ไม่พบขอรับ ข้าสอบถามจนทั่วทั้งค่ายทหารแล้ว ทุกคนล้วนบอกว่าชัยชนะครั้งก่อนเป็นเพราะโชคช่วยกองทหารม้าหุ้มเกราะและกองทหารเกราะดำ ปลุกปั่นภายในทัพซีเยี่ยจนเกิดปัญหา ความจริงแล้วทั้งสองกองไม่ได้ชนะด้วยความสามารถของตนเอง”
คิ้วของจอมพลหวังขมวดเป็นปมแน่น ถามอีกว่า “นายกองของกองทหารม้าหุ้มเกราะอยู่ที่ใด”
รองแม่ทัพจางส่ายหน้าอีกครั้ง “ข้าหาเขาไม่เจอขอรับ ได้ยินมาว่าวันก่อนเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส ถูกส่งไปรักษาตัวที่กระโจมหน่วยแพทย์แล้ว แต่จนป่านนี้แล้วก็ไม่กลับมา ดูท่าจะตายเพราะรักษาไม่หายกระมัง”
ตายเพราะรักษาไม่หาย?
จอมพลหวังหันไปมองไป๋จื่อทันที “ไป๋จื่อ เจ้าเคยพบนายกองของกองทหารม้าหุ้มเกราะผู้นี้หรือไม่”
ไป๋จื่อพยักหน้าทันควัน “เคยพบขอรับ เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสจริงดังว่า แต่รักษาหายแล้ว ตอนนี้เขากลับไปที่กระโจมของเขาเองแล้วขอรับ ดูท่าทางจะมีคนไม่อยากให้พวกท่านพบเขา”
จอมพลหวังขมวดคิ้ว เพราะเขาไม่คาดคิดว่าจู่ๆ เด็กหนุ่มเบื้องหน้าจะพูดออกมาเช่นนี้ เขาหมายความว่าอย่างไรกัน
“เรื่องบางเรื่องเดิมทีข้าไม่ควรพูดออกมา แต่ในเมื่อข้าพูดมาถึงขั้นนี้แล้ว ข้าก็จะพูดอีกสักหน่อย” ไป๋จื่อยิ้มกล่าว
จวมพลหวังยกมือขึ้น “เจ้าพูดมาสิ”
ไป๋จื่อเล่าว่า “มู่หยางบาดเจ็บหนัก แต่ไม่ใช่เพราะทัพศัตรูบนสนามรบ เป็นเพราะมีคนลอบเข้าไปยิงธนูใส่เขาในกองทหารต่างหาก เป้าหมายของพวกเขาไม่ใช่มู่หยาง แต่เป็นลูกน้องสองคนข้างกายมู่หยาง ทั้งสองคนก็ไม่รู้ว่าตนเองทำหรือพูดอะไรลงไป หรืออาจจะรู้ความลับของพวกเขาเข้า พวกเขาอยากกำจัดสองคนนี้ก่อนที่ท่านจอมพลจะมาที่นี่ แต่ไม่คาดคิดเลยว่ามู่หยางจะพยายามช่วยสองคนนั้นอย่างสุดชีวิต จนตัวเขาเองได้รับบาดเจ็บหนัก แทบจะสิ้นชีวิตเลยก็ว่าได้ กว่าจะรอดชีวิตมาได้ถือว่าเสี่ยงไม่น้อย ข้าว่าท่านพบมู่หยางแล้ว จะต้องเข้าใจหลายๆ เรื่องอย่างแจ่มแจ้งแน่ขอรับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา
อัพเดทตอนใหม่เมื่อไรค่ะ...
คุณแอดมินผู้ใจดี ช่วยอัพเดทตอนใหม่เยอะๆเลยนะคะ ชอบมาก สนุก พลีสสสสส...
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ...
เอาใจช่วยหูเฟิงทวงคทนอำนาจนะ...
ถ้าพ่อไม่ถูกเมียรังแกจนเกือบตายก็คงไม่ตื่นสินะ...
ดีใจกับเสี่ยวเฟิง...