คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา นิยาย บท 505
ตอนที่ 505 ช่วยจิ้นอ๋องกำจัดคนทรยศ
เขาหมุนกายปรี่เข้าไปถึงตรงหน้าของไป๋จื่อ แล้วยื่นมือไปจับแขนของนางไว้ เร่งถามว่า “เขาอยู่ที่ไหน ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน”
ไป๋จื่อส่ายหน้า “เขาไม่ได้อยู่ที่นี่ แต่เขาจะต้องกลับมาแน่นอน เขาบอกว่ายังมีเรื่องอื่นต้องทำอีก”
“เขาไม่ได้ทิ้งคำพูดอะไรไว้หรือ” จอมพลหวังเอ่ยถาม
ไป๋จื่อส่ายหน้า “ไม่ได้บอกอะไรขอรับ” ไม่ใช่ว่านางจงใจหลอกเขา เพียงแต่การมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ จำต้องมีจิตใจระแวดระวังคน จอมพลตรงหน้าดูเหมือนจะเดินทางเดียวกับพวกตน แต่ถึงอย่างไรเสียนางก็เพิ่งพบเขาเป็นครั้งแรก ก่อนที่จะเปิดเผยเรื่องของหูเฟิง ก็ต้องรู้เจตนาของเขาให้ได้โดยเร็วที่สุด ขอเพียงเข้าใจจิตใจของเขาได้ นางย่อมให้หูเฟิงพบเขา หากเขามีใจคิดร้าย ก็จำต้องลอบลงมือ ที่พูดความจริงออกไปทั้งหมดในคราวเดียวไม่ได้ ก็เพื่อป้องกันไม่ให้หูเฟิงตกอยู่ในอันตราย
ส่วนตัวนางเองนั้น ขอเพียงเขาเชื่อว่าจิ้นอ๋องยังมีชีวิตอยู่ เช่นนั้นตัวนางก็ปลอดภัยแล้ว
“แล้วเขาบอกหรือไม่ว่าจะกลับมาเมื่อใด” จอมพลหวังถามต่อ
“เขาเคยพูดอยู่ครั้งหนึ่งขอรับ ว่าจะกลับมาเมื่อพระจันทร์เต็มดวง นัดพบกันที่ป่าฝังศพ” ไป๋จื่อกล่าวตอบ
จอมพลหวังดีใจจนแทบคลั่ง “จริงหรือ เจ้าพูดจริงใช่หรือไม่” เมื่อเห็นไป๋จื่อพยักหน้า ในที่สุดเขาก็ปล่อยแขนของนาง แล้วพูดกับตัวเองไม่ยอมหยุด “ดียิ่งนัก เขากลับมาแล้ว ในที่สุดเขาก็กลับมาแล้ว!”
ไป๋จื่อถามบ้าง “ถึงตอนนั้นท่านจะไปหรือไม่”
จอมพลหวังพยักหน้า “แน่นอน ข้าต้องไปอย่างแน่นอน ข้าอายุปูนนี้ ขอพระราชทานอนุญาตจากฝ่าบาท เดินทางไกลพันลี้ถึงที่นี่ เพราะข้าอยากช่วยจิ้นอ๋องกำจัดคนทรยศ เพื่อกรุยทางให้เขาเดินไปข้างหน้าได้อย่างราบรื่นในวันที่เขากลับมา”
นางมองจอมพลหวังที่ขอบดาแตงก่ำตรงหน้า อายุของเขา สีหน้าของเขา เห็นได้ชัดว่ามีอาการป่วย เขามีความหวังมากมายเช่นนี้ได้อย่างไรกัน
“จอมพลหวัง อภัยที่ข้าพูดตรงๆ คนทั้งใต้หล้าล้วนคิดว่าจิ้นอ๋องตายไปแล้ว ไยท่านไม่เชื่อ”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ใบหน้าของจอมพลหวังก็ปรากฏความภาคภูมิใจในตนเอง “เขาไม่มีทางตาย อย่างน้อยก็ไม่มีทางถูกคนทำร้ายจนตายง่ายๆ เช่นนี้ แม่ทัพเทพสงครามที่ข้าหวังจิ้งไห่ถ่ายทอดวิชาให้ หากจะตายก็ต้องตายในสมรภูมิ”
“ข้าไม่เคยเชื่อว่าเขาจะตาย และปักใจเชื่อว่าเขายังมีชีวิตอยู่เสมอ และจะมีวันหนึ่งที่เขาจะกลับมา กลับคืนสู่ตำแหน่งดั้งเดิมของเขา แต่ที่น่าโมโหก็คือ กระดูกแก่ๆ ของข้าไม่ค่อยมีเรี่ยวแรงแล้ว ตั้งแต่รู้ข่าวร้ายเมื่อสามปีก่อน ข้าก็ล้มป่วยหนัก รักษาต่อเนื่องมาสามปีแล้วก็ยังไม่หาย จึงไม่มีโอกาสนำทัพมายังที่นี่ ในที่สุดครั้งนี้ข้าก็มีโอกาสแล้ว ถึงแม้ข้าจะต้องตาย แต่อย่างไรข้าก็ต้องมา”
ไป๋จื่อปกปิดความปีติในดวงตาเอาไว้ นางเดาไว้ไม่มีผิด แต่ความปีตินี้ต้องเก็บไว้ให้หูเฟิงด้วย
“ท่านจอมพล ท่านนั่งลงก่อน ข้าจะตรวจร่างกายของท่านสักน่อย”
ตอนนี้จอมพลหวังกำลังดีใจมาก ราวกับมีแสงสว่างเจิดจ้าขึ้นตรงหน้า ความรู้สึกเจ็บปวดบริเวณหน้าอกไม่ได้รุนแรงเหมือนเมื่อก่อน สบายกายขึ้นเยอะมาก
เขานั่งลง ยิ้มกล่าวว่า “ข้าก็เป็นโรคคนแก่ทั่วๆ ไป กินยาเท่าไรก็รักษาไม่หาย ครั้นเจ็บขึ้นมาแทบเจียนตาย ตอนที่ไม่เจ็บก็เหมือนคนธรรมดา หมอบอกว่าขอเพียงรักษาสุขภาพให้ดี อย่าได้แสดงอารมณ์โกรธ เช่นนั้นก็มีชีวิตอยู่ต่อได้อีกหลายปีอย่างไม่มีปัญหาแล้ว”
ไป๋จื่อไม่ได้พูดอะไรต่อจากเขา เพียงนั่งยองลงข้างๆ จับข้อมือของเขาไว้เพื่อฟังชีพจรอย่างละเอียด
ครั้นเห็นคิ้วของไป๋จื่อที่เดิมทีคลายออกเริ่มขมวดมุ่นขึ้นมา จอมพลหวังก็ยิ้มถามว่า “ไม่ค่อยดีใช่หรือไม่ ถ้าจะไม่ดีก็เป็นเรื่องปกติ ข้าอายุปูนนี้แล้ว สุขภาพคงจะแข็งแรงไปมากกว่านี้ไม่ได้ มีชีวิตอยู่ต่อไปได้ก็นับว่าไม่เลวแล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา
อัพเดทตอนใหม่เมื่อไรค่ะ...
คุณแอดมินผู้ใจดี ช่วยอัพเดทตอนใหม่เยอะๆเลยนะคะ ชอบมาก สนุก พลีสสสสส...
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ...
เอาใจช่วยหูเฟิงทวงคทนอำนาจนะ...
ถ้าพ่อไม่ถูกเมียรังแกจนเกือบตายก็คงไม่ตื่นสินะ...
ดีใจกับเสี่ยวเฟิง...