คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา นิยาย บท 587

ตอนที่​ 587 คุณหนู​ตระกูล​ใหญ่​

ซาลาเปา​บน​โต๊ะ​เหลืออยู่​สอง​ลูก​ พวกเขา​คิด​เหลือ​ไว้​ให้​เจิน​จู หลิว​ซื่อ​จึงหยิบ​ซาลาเปา​ออกมา​ข้างนอก​

“เจ้าจะทำ​อะไร​” เจ้าใหญ่​ถาม

หลิว​ซื่อ​หันกลับ​ไป​มอง​สามี เอ่ย​เสียง​เบา​ว่า​ “เมื่อ​ครู่​แม่ของ​เจ้าบอ​กว่า​กิน​ไม่อิ่ม​ ข้า​จะนำ​ซาลาเปา​สอง​ลูก​นี้​ไป​ให้​นาง​”

เจ้าใหญ่​เบิก​ตาโพลง​โดยพลัน​ “เจ้าว่า​อะไร​นะ​”

หลิว​ซื่อ​แค่น​หัวเราะ​เสียง​เย็น​ “เป็น​อะไร​ไป​ ตัดใจ​ไม่ได้​หรือ​ ป่านนี้​แล้ว​ จู่ๆ เจ้าก็​เกิด​ความกตัญญู​ขึ้น​มาหรือ​ไร​ เจ้าอย่า​ได้​ลืม​เสีย​ล่ะ​ ว่า​เจ้ารอง​ก็​เป็น​น้องชาย​ที่​คลาน​ออก​มาจาก​ท้อง​ของ​แม่เจ้าเช่นกัน​ หาก​นาง​รู้เรื่อง​พวก​นี้​ นาง​จะไว้ชีวิต​เจ้าหรือ​ไร​”

ใน​ใจของ​เจ้าใหญ่​ขบคิด​อย่างไร​ก็​ไม่เข้าใจ​ เพราะ​ถึงอย่างไร​หญิง​ชรา​ก็​เป็น​แม่ผู้ให้กำเนิด​เขา​ นาง​ปฏิบัติ​ดี​กับ​เขา​เสมอมา​ จะให้​เขา​ตัดสินใจ​เช่นนี้​ใน​ตอนนี้​ เขา​ย่อม​ทำใจ​ลำบาก​ยิ่งนัก​

“เจ้าคิด​ดีแล้ว​หรือยัง​” หลิว​ซื่อ​ถาม

ทว่า​เจ้าใหญ่​กลับ​ไม่ตอบ​

หลิว​ซื่อ​เอ่ย​ทันที​ว่า​ “เช่นนั้น​ข้า​จะไป​แล้ว​”

เจ้าใหญ่​ยังคง​ไม่พูดจา​ แต่​ก็​ไม่ได้​ขวาง​นาง​ไว้​ เอาแต่​ก้มหน้า​ลง​

‘แม่แล้ว​อย่างไร​ สุดท้าย​ก็​สู้ความร่ำรวย​รุ่งโรจน์​ไม่ได้​อยู่ดี​’ หลิว​ซื่อ​เยาะเย้ย​อยู่​ใน​ใจ

หลิว​ซื่อ​นำ​ซาลาเปา​ไส้หมูสับ​สอง​ลูก​ไป​ถึงใน​ห้อง​ของ​หญิง​ชรา​แล้ว​

หญิง​ชรา​ดีใจ​มาก​ เมื่อ​ครู่​นาง​อยาก​กิน​เนื้อ​ผัด​ไฟแดง​ใจจะขาด​ ซาลาเปา​ก็ได้​กิน​ไป​เพียง​ลูก​เดียว​เท่านั้น​ นาง​จึงรู้สึก​ว่า​กิน​เนื้อ​ยัง​ไม่จุใจ

หลิว​ซื่อ​เห็น​แม่สามีกิน​ซาลาเปา​ลง​ไป​คำ​แล้ว​คำ​เล่า​ ก่อนที่​นาง​จะเริ่ม​ออก​อาการ​กระอัก​เลือด​และ​ล้ม​ลง​ไป​ ใน​ใจของ​หลิว​ซื่อ​รู้สึก​สงบ​อย่าง​น่าประหลาด​ ไม่มีความหวั่นไหว​ใด​แม้สักนิด​ นาง​คิด​ว่าการ​ฆ่าคน​เป็นเรื่อง​ที่​ยาก​มาก​ คิดไม่ถึง​เลย​ว่า​มัน​จะง่ายดาย​ถึงเพียงนี้​

ขณะนี้​เจ้าใหญ่​จุดไฟ​เผา​บ้าน​แล้ว​ ก่อน​จะเรียก​ต้า​เป่า​และ​เสี่ยว​เฟิงมารวมตัวกัน​ รวมทั้ง​พา​หลิว​ซื่อ​และ​เจิน​จูมาด้วย​ พวกเขา​รีบ​ออกจาก​เรือน​ไป​ แล้ว​วิ่งหนี​จาก​หมู่บ้าน​นี้​อย่าง​สุด​ชีวิต​

ยาม​วิ่ง​ถึงหน้า​หมู่บ้าน​ ไป๋​เจิน​จูหันกลับ​ไป​มอง​ เห็น​ทิศ​ทางบ้าน​ของ​ตนเอง​มีกลุ่ม​ควัน​หนาแน่น​ นาง​พลัน​ได้​สำนึก​ขึ้น​ สลัด​มือ​ของ​หลิว​ซื่อ​ “ท่าน​พ่อ​กับ​ท่าน​แม่ยังอยู่​ใน​นั้น​ ข้า​จะกลับ​ไป​ช่วย​พวกเขา​”

หลิว​ซื่อ​ปรี่​เข้าไป​ดึง​เด็กสาว​ไว้​ “เจ้าบ้า​ไป​แล้ว​หรือ​ กลับ​ไป​ตอนนี้​ก็​ไม่ทัน​หรอก​ หรือ​เจ้าไม่อยาก​เป็น​คุณหนู​ตระกูล​ใหญ่​แล้ว​”

ไป๋​เจิน​จูสติ​กระเจิดกระเจิง​ นาง​อยาก​เป็น​คุณหนู​ตระกูล​ใหญ่​ ทว่า​นาง​ก็​ไม่อยาก​ให้​พ่อ​และ​แม่ของ​นาง​ต้อง​ถูก​ไฟคลอก​ตาย​เช่นกัน​

“ป้า​สะใภ้ ไย​ท่าน​ต้อง​วางเพลิง​ด้วย​ พวกเรา​ตกลง​กัน​แล้ว​ไม่ใช่หรือ​ ว่า​จะวางยา​ให้​พวกเขา​เล็กน้อย​ พวกเรา​จะได้​จากไป​ได้​สะดวก​ เหตุใด​ท่าน​ต้อง​วางเพลิง​ด้วย​” นาง​กล่าว​พร้อม​ตาแดง​

หลิว​ซื่อ​เถียง​ข้างๆ คูๆ​ “ข้า​ไม่ได้​วางเพลิง​ อาจจะ​เป็น​เพราะ​เตาไฟ​ใน​ครัว​ยัง​ไม่มอด​ มัน​ลาม​ขึ้น​มากระมัง​ พวก​ข้า​จะวางเพลิง​ได้​อย่างไร​กัน​”

ตอนนี้​ไป๋​เจิน​จูจิตใจ​ไม่อยู่​กับ​เนื้อตัว​ จึงไม่รู้​ว่า​ควร​เชื่อ​พวกเขา​ดี​หรือไม่​ แม้นาง​จะอยาก​ไป​ช่วย​พ่อ​กับ​แม่ ทว่า​นั่น​เท่ากับ​ตัดใจ​ทิ้ง​โอกาส​ที่จะ​ได้​เป็น​คุณหนู​ตระกูล​ใหญ่​ นาง​ควรจะ​ทำ​เช่นไร​ดี​

เจ้าใหญ่​ก้าว​ไป​ข้างหน้า​ จับ​ข้อมือ​ของ​ไป๋​เจิน​จูไว้​ “ยัง​ลังเล​อะไร​อยู่​อีก​ หาก​ไป​ไม่ทัน​ยาม​เซิน​ ใต้เท้า​เผย​ต้อง​ไม่รอ​พวกเรา​แน่​ ตอนนี้​พวกเรา​ไม่มีบ้าน​แล้ว​ ต่อไป​ก็​มีแต่​จะอดตาย​ เจ้าอยาก​ให้​เช่นนั้น​ใช่หรือไม่​”

เขา​กับ​หลิว​ซื่อ​ลาก​ไป๋​เจิน​จูไป​ นาง​เอง​ก็​ไม่ขัดขืน​ ปล่อย​ให้​พวกเขา​ลาก​ไป​แต่​โดยดี​ ทว่า​ก็​หันหลัง​กลับ​ไป​มอง​อยู่​บ่อยครั้ง​ เห็น​เพียง​ควัน​ดำ​จาก​ไฟที่​เผา​บ้าน​เข้มข้น​ขึ้น​เรื่อยๆ​ นาง​รู้​ว่า​พ่อ​และ​แม่ของ​นาง​ต้อง​ไม่มีชีวิตรอด​แล้ว​เป็นแน่​

หรือ​นี่​จะเป็น​สิ่งที่​นาง​ต้อง​เสีย​ไป​ เช่น​ที่​ใต้เท้า​เผย​พูด​เอาไว้​

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา