คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา นิยาย บท 589
ตอนที่ 589 หญิงชราไม่อยู่แล้ว
ไป๋จื่อส่ายหน้า “ดูท่าคืนนี้คงยังไม่ฟื้นเจ้าค่ะ อย่างน้อยน่าจะเป็นพรุ่งนี้เช้า ยังต้องฝังเข็มถอนพิษอีกครั้งหนึ่งด้วยเจ้าค่ะ”
บัดนี้จางซานสุ่ย น้องชายของจางซื่อมาแล้ว เขารีบร้อนเข้ามาในโถงจี้เหริน ระหว่างทางวิ่งมาจึงเหงื่อแตกเต็มหน้าผาก เสื้อผ้าบนร่างล้วนเปียกชุ่ม หายใจหอบเหนื่อย “พี่สาวของข้าเล่า พี่สาวและพี่เขยของข้าเป็นอย่างไรบ้าง”
ไป๋จื่อกำลังเก็บข้าวของ หัวหน้าหมู่บ้านที่นั่งอยู่ในมุมร้านจึงรีบเข้ามาใกล้ กล่าวกับจางซานสุ่ยว่า “ซานสุ่ยเอ๋ย เจ้าอย่าเพิ่งร้อนใจไป ไป๋จื่อช่วยพี่สาวของเจ้าได้แล้ว ไม่เป็นไรแล้วละ เพียงแต่ตอนนี้นางยังไม่ฟื้น เกรงว่าคงจะสลบจนถึงพรุ่งนี้”
จางซานสุ่ยถอนหายใจด้วยความโล่งอก “เช่นนั้นพี่เขยของข้ากับฟู่กุ้ยเล่า เขาเป็นอย่างไรบ้าง”
“ทุกคนไม่เป็นไรแล้ว ไป๋จื่อช่วยพวกเขาทุกคนนั่นแหละ จะมีก็แต่หญิงชราสกุลไป๋เท่านั้นที่ทนไม่ไหว เพิ่งมาถึงที่นี่ก็หมดลมหายใจไปแล้ว พวกข้ากำลังคิดว่าจะพาพวกเขากลับไป เจ้ามาได้จังหวะทีเดียว ตอนนี้อาศัยอยู่ที่สกุลไป๋ไม่ได้แล้ว ก็ให้บ้านของเจ้ารองไปอยู่กับเจ้าสักสองสามวันก่อน ส่วนร่างของหญิงชราก็ไว้ที่สกุลไป๋ พรุ่งนี้เจ้ารองฟื้นแล้วค่อยตัดสินใจ” หัวหน้าหมู่บ้านกล่าว
ฝ่ายจางซานสุ่ยก็พยักหน้ารับ พี่สาวของตนไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว เดิมทีเขากำลังทำงานอยู่ในที่ดิน ครั้นกลับมาก็ได้ยินว่าเกิดเรื่อง จึงวิ่งมาที่นี่ตลอดทางโดยไม่คิดชีวิต จนเกือบจะเข้าประตูเมืองไม่ได้ เขาขอร้องผู้คุมประตูอยู่นาน อีกฝ่ายถึงจะปล่อยเขาเข้ามา
“ทว่าตอนนี้ประตูเมืองปิดแล้ว พวกเราออกไปไม่ได้เช่นกัน”
ไป๋จื่อเก็บข้าวของเรียบร้อยแล้ว นางถือล่วมยาของตนเดินออกไป “ไม่เป็นไร ข้ารู้จักกับผู้คุมประตูเมือง แค่บอกกล่าวสักคำก็ใช้ได้ เขาจะให้พวกเราออกไปเจ้าค่ะ”
มีครั้งหนึ่งที่พวกนางปิดร้านช้า พวกผู้คุมประตูเมืองขวางพวกนางไว้ ตอนนั้นนางมอบเหรียญเงินให้พวกเขาเล็กน้อย ต่อมามีครั้งหนึ่งที่นางกับเถ้าแก่เฉินออกจากเมืองไปพร้อมกัน เหล่าผู้คุมประตูเมืองพบพวกเขาเข้าพอดี คิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าหัวหมู่ผู้คุมประตูเมืองจะเป็นญาติคนหนึ่งของเถ้าแก่เฉิน จากนั้นนางถึงได้รู้จักเขา ตอนนั้นเขากล่าวว่าหากนางจะออกจากเมือง ไม่ว่าจะเป็นเวลาใดล้วนได้ทั้งสิ้น แค่บอกกล่าวเขาคำเดียวเท่านั้น
ถึงอย่างไรเสียที่นี่ก็เป็นเมืองเล็กๆ บริเวณชายแดน การจัดการจึงไม่นับว่าเข้มงวดมาก ไม่เหมือนกับเมืองหลวง ที่นั่นหากอยากจะออกไปข้างนอกในยามวิกาล ไม่มีคำสั่งที่เขียนด้วยมือของขุนนางก็ไม่มีทางออกไปได้โดยเด็ดขาด จะติดสินบนกี่ตำลึงก็ไม่ได้ผล
รถม้าคันหนึ่งตามมาด้วยรถเทียมวัวคันหนึ่ง หญิงชราที่บัดนี้ร่างแข็งทื่อแล้วนอนอยู่ในรถเทียมวัว ส่วนคนอื่นเบียดกันอยู่ในรถม้า ต่อให้เป็นคนใจกล้าบ้าบิ่นเพียงไร แต่จะให้เบียดร่างอยู่กับศพหนึ่งเช่นนั้นก็ออกจะน่ากลัวเกินไปอยู่บ้าง
ครั้นกลับมาถึงสกุลไป๋ พวกเขาวางร่างของหญิงชราลงก่อน แล้วตั้งใจค้นหาทั้งด้านในและนอกบ้านอย่างละเอียด แต่ก็ยังคงไม่มีวี่แววของบ้านใหญ่และไป๋เจินจู
หัวหน้าหมู่บ้านกล่าวว่า “น่าแปลกจริงเชียว บ้านใหญ่หายไปไหนกันหมด แม้กระทั่งเจินจูก็หายไปด้วยหรือนี่”
คนดีในหมู่บ้านบางคนหลับไม่ลง รอคอยพวกเขากลับมาอยู่ตลอด ครั้นเห็นว่ามีแสงไฟจากคบเพลิงสว่างขึ้นที่ตรงนี้ ก็พากันรวบรวมความกล้าล้อมหน้าล้อมหลังเข้ามา
“ท่านหัวหน้าหมู่บ้าน เจ้ารองเป็นอย่างไรบ้าง เขาไม่เป็นอะไรใช่หรือไม่” คนหนึ่งถามขึ้น
หัวหน้าหมู่บ้านออกมาจากในลานบ้าน กล่าวกับคนผู้นั้นว่า “เจ้ารองไม่เป็นอะไรแล้ว ช่วยชีวิตเขากลับมาได้ จางซื่อกับฟู่กุ้ยก็ไม่เป็นอะไรเช่นกัน มีเพียงหญิงชราที่ทนไม่ไหว ตอนนี้นางจากไปแล้ว”
คนผู้นั้นถอนหายใจด้วยความเสียดาย ก่อนจะถามอีกว่า “เจ้าใหญ่กลับมาแล้วใช่หรือไม่”
“ยังไม่กลับมา ไม่รู้ว่าเขาไปที่ใดเช่นกัน” หัวหน้าหมู่บ้านส่ายหน้า
“ก่อนหน้านี้ข้าเห็นเขา พวกเขาทั้งครอบครัวพาเจินจูไปด้วย ออกจากหมู่บ้านไปแล้ว มุ่งหน้าไปทางใต้ขอรับ” คนผู้นั้นพูดอีก
ออกจากหมู่บ้านไปทางใต้ นั่นเป็นทิศทางของเมืองชิงหยวน พวกเขาเข้าเมืองหรือ ถึงแม้จะเข้าเมืองไป ยามนี้ก็ควรกลับมาได้แล้วกระมัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา
อัพเดทตอนใหม่เมื่อไรค่ะ...
คุณแอดมินผู้ใจดี ช่วยอัพเดทตอนใหม่เยอะๆเลยนะคะ ชอบมาก สนุก พลีสสสสส...
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ...
เอาใจช่วยหูเฟิงทวงคทนอำนาจนะ...
ถ้าพ่อไม่ถูกเมียรังแกจนเกือบตายก็คงไม่ตื่นสินะ...
ดีใจกับเสี่ยวเฟิง...