คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา นิยาย บท 641
ตอนที่ 641 ผู้สูงศักดิ์มักขี้ลืม
ชั้นสองมีห้องรับรองเรียงรายอยู่ทั้งแถว มีทั้งห้องขนาดเล็กและใหญ่ ทว่าก็จัดการห้องให้ตามจำนวนคนที่มาเยือนทั้งนั้น
ภายในห้องรับรองทุกห้องล้วนมีช่างปักผ้ามากประสบการณ์คนหนึ่ง คอยเลือกผ้าและให้คำแนะนำแก่เหล่าฮูหยินและคุณหนูทั้งหลาย
ขณะนี้ประตูห้องรับรองหนึ่งเปิดอ้าอยู่ ภายในมีเสียงสนทนาดังลอดออกมาด้วย
“หนานเอ๋อร์ เจ้าดูสิ ผ้าที่เสวี่ยเอ๋อร์เลือกให้เจ้ายอดเยี่ยมนัก เจ้าสวมแล้วจะต้องเหมาะมากเป็นแน่”
“พี่หนานรูปร่างดีเจ้าค่ะ ใส่อะไรก็ดูดีทั้งนั้น”
“เจ้านี่ปากหวานเหลือเกินนะ ยังไม่ทันแต่งเข้าสกุลเมิ่งเลย เจ้าก็มีใจออกจากสกุลเดิมเสียแล้ว พี่ใหญ่ของเจ้าคงต้องชอกช้ำเป็นแน่ เจ้ามาที่หอเทียนอีวันนี้ ไม่ใช่เพราะต้องการเลือกผ้าให้พี่ใหญ่ของเจ้าหรอกรึ”
“ไอ้หยา พี่สะใภ้ ท่านอย่าพูดมั่วสิเจ้าคะ!”
เผยเซี่ยเฉินฟังออก ว่านั่นเป็นเสียงของเจิ้งหรูเสวี่ย นางเคยพบอีกฝ่ายอยู่สองหน และเป็นดังคำร่ำลือจริงๆ ว่าเจิ้งหรูเสวี่ยเป็นสตรีที่อ่อนช้อย ฉลาดเฉลียว งดงาม และใจกว้างนัก
ครั้นเดินไปถึงหน้าประตู นางทำเป็นเดินผ่านไปโดยไม่สนใจ ทว่าก็หันหลังกลับไปมองในทันที ก่อนจะแสร้งทำสีหน้าประหลาดใจเอ่ยว่า “พี่เสวี่ยเอ๋อร์? เป็นท่านจริงๆ หรือ” นางยิ้มหวานเดินเข้าไป
เจิ้งหรูเสวี่ยชะงัก สตรีเบื้องหน้านางผู้นี้เป็นใครกัน ไยนางถึงจำไม่ได้สักนิดเลยเล่า
หานซื่อที่อยู่ข้างๆ นางจึงถาม “อีกฝ่ายทักทายเจ้า เจ้าไม่ตอบรับได้เช่นไรกัน”
คราวนี้เจิ้งหรูเสวี่ยถึงได้ลุกขึ้น ยิ้มพลางกล่าวกับเผยเซี่ยเฉินว่า “ข้าขี้ลืมนัก ไม่ทราบเจ้าเป็นคุณหนูสกุลใดกัน”
เผยเซี่ยเฉินรู้สึกกระอักกระอ่วนอยู่บ้าง นางคิดไม่ถึงเลยว่าเจิ้งหรูเสวี่ยจะจำนางไม่ได้ “พี่เสวี่ยเอ๋อร์ ท่านช่างเป็นผู้สูงศักดิ์มักขี้ลืมเสียจริง ที่งานเลี้ยงชมดอกเบญจมาศที่บ้านของหลิวซื่อหลางเมื่อครั้งก่อน พวกเราได้พบกันที่นั่น ข้าเผยเซี่ยเฉินเจ้าค่ะ”
ในบรรดาสกุลบุญหนักศักดิ์ใหญ่ในเมืองหลวง มีสกุลเผยเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น จวนชางหยวนโหวนั่นเอง
ทุกคนเดาฐานะของนางได้ในทันที ทว่าสายตาของทุกคนกลับจับจ้องไปที่เบื้องหลังของนาง หญิงสาวที่มีสีหน้าระแวดระวังตัวผู้นั้นคงจะเป็นคุณหนูใหญ่ ที่ชางหยวนโหวเพิ่งพานางกลับมาจากข้างนอกกระมัง
เจิ้งหรูเสวี่ยจำได้แล้ว “อ้อ ที่แท้เป็นคุณหนูรองสกุลเผยนี่เอง ข้าก็ว่าเหตุใดถึงได้คุ้นหน้าเช่นนี้ เจ้าก็มาตัดชุดเช่นกันหรือ”
เผยเซี่ยเฉินกวาดสายตามองภายในห้องอย่างรวดเร็ว เห็นเมิ่งหนานนั่งดื่มชาอยู่ที่ริมหน้าต่าง นางย่อมมองเขาอยู่หลายห้วง พาให้พวงแก้มของนางแดงระเรื่อ ลามไปจนถึงใบหู จากนั้นนางก็พยักหน้าน้อยๆ “เจ้าค่ะ ข้ากับท่านแม่ รวมถึงคุณหนูใหญ่มาดูผ้าที่มาใหม่ ไม่คิดเลยว่าจะบังเอิญเช่นนี้ ได้พบกับพี่เสวี่ยเอ๋อร์ที่นี่ด้วย”
หานซื่อที่นั่งอยู่ข้างๆ เจิ้งหรูเสวี่ยพลันมีความต้องการอยากหัวเราะเยาะปรากฏบนใบหน้า นางยิ้มอย่างเย็นชาครั้งหนึ่ง “เดิมทีข้าก็อยากเชิญพวกเจ้าให้นั่งด้วยกันนะ ทว่าห้องนี้เล็กไปหน่อย ไว้วันหน้าเถอะ”
นี่ถือเป็นการส่งแขกแล้ว เผยเซี่ยเฉินรู้อยู่แก่ใจดี จึงรีบเอ่ยกับเจิ้งหรูเสวี่ย “ท่านค่อยๆ เลือกนะเจ้าคะ วันหน้าหากท่านมีเวลาว่าง ต้องมาหาข้าที่จวนโหวด้วยนะเจ้าคะ!”
เจิ้งหรูเสวี่ยรับคำตามมารยาท จากนั้นเผยเซี่ยเฉินก็ย่อกายให้ฮูหยินที่อยู่ด้านข้าง บนใบหน้าแขวนไว้ด้วยรอยยิ้มที่นางคิดเอาเองว่าเหมาะสมที่สุด แล้วหมุนกายไปอย่างสง่างาม ก้าวขาออกจากห้องนี้ไป
นางคิดว่าตนเองสร้างความประทับใจให้กับฮูหยินเมิ่งแล้ว อย่างน้อยตั้งแต่ก้าวแรกที่นางเดินออกไป ก็ทำให้ฮูหยินเมิ่งรู้แล้วว่ามีนางผู้นี้อยู่บนโลกด้วย
เผยเซี่ยเฉินเพิ่งออกไปไม่นาน หานซื่อก็กำชับสาวใช้ข้างกายว่า “รีบไปปิดประตูเสีย อย่าปล่อยให้คนแปลกๆ เช่นนั้นเข้ามาอีก” นางมองเห็นชัดเจน ว่าเผยเซี่ยเฉินผู้นี้ไม่ได้ตั้งใจเข้ามาหาหรูเสวี่ย อายุยังน้อยอยู่แท้ๆ แต่กลับมีดวงตาเจ้าเล่ห์เสียแล้ว ยามที่นางมองเมิ่งหนาน ลูกตาของนางแทบจะแนบชิดอยู่บนร่างกายของเขาอยู่แล้วเชียว
เด็กสาวน่าตายผู้นี้เพิ่งจะอายุไม่เท่าไร ก็หมายแย่งบุรุษจากสกุลเจิ้งของพวกนางแล้วหรือนี่ แต่ดูจากพฤติกรรมของมารดาแท้ๆ เบื้องหลังนางผู้นั้น ก็นับว่าลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นแล้ว ล้วนเป็นปิศาจจิ้งจอกทั้งสิ้น
……….
ตอนที่ 642 ไม่ติดกับนาง
เมิ่งหนานรู้สึกหงุดหงิดมาก เพราะตนตกหลุมพรางของผู้เป็นมารดาเข้าให้แล้ว นางบอกไว้ดิบดีว่าให้เขามารับนางกลับจวน แล้วไฉนเป็นเช่นนี้ไปได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา
อัพเดทตอนใหม่เมื่อไรค่ะ...
คุณแอดมินผู้ใจดี ช่วยอัพเดทตอนใหม่เยอะๆเลยนะคะ ชอบมาก สนุก พลีสสสสส...
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ...
เอาใจช่วยหูเฟิงทวงคทนอำนาจนะ...
ถ้าพ่อไม่ถูกเมียรังแกจนเกือบตายก็คงไม่ตื่นสินะ...
ดีใจกับเสี่ยวเฟิง...