คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา นิยาย บท 655
ตอนที่ 655 เสียการใหญ่
เผยชิงหานแค่นหัวเราะ “พวกเขาจะอยากรับหรือไม่ก็ไม่ต้องสนใจ เจ้าจำไว้ก็พอว่าตอนนี้เจ้าคือคุณหนูใหญ่แห่งสกุลเผย บุตรีแห่งจวนชางหยวนโหว เข้าใจหรือไม่”
ไป๋เจินจูรีบตอบรับ “ข้าเข้าใจแล้วเจ้าค่ะ”
เผยชิงหานเกลียดสตรีที่ตอบรับว่าเห็นชอบเพียงลูกเดียวเช่นนี้เป็นที่สุด เมื่อเห็นไป๋เจินจูเป็นเช่นนั้น ในใจเขาก็ยิ่งรังเกียจ จึงโบกมือเอ่ยว่า “ออกไปเสีย”
เมื่อไป๋เจินจูออกจากห้องหนังสือไปแล้ว ลมข้างนอกพัดพาให้นางรู้สึกหนาวเหน็บจนตัวสั่นอยู่ระลอกหนึ่ง เสื้อผ้าด้านในเปียกชุ่มอยู่นานแล้ว หากไม่ใช่เพราะมีชุดคลุมด้านนอกบดบังเอาไว้ ความน่าอับอายของนางคงปรากฏออกมาให้ผู้อื่นเห็น
ทันทีที่กลับไปถึงเรือนหลาน ไป๋เจินจูก็ขังตัวเองอยู่ในห้อง ไม่พบปะผู้ใด เอาแต่นอนเหม่อลอยอยู่บนเตียง
ทำเช่นไรดี นางเด็กน่าตายไป๋จื่อมาแล้วหรือนี่ ว่าแต่นางมาได้อย่างไร เหตุใดนางถึงตามติดเหมือนวิญญาณตามตัวเช่นนี้ จะไม่ยอมเห็นตนได้ดิบได้ดีเลยกระมัง
บัดนี้นางอยู่ที่สกุลตงฟาง แล้วฐานะของนาง…ไม่ ไม่มีทาง ดูจากท่าทางของตงฟางหว่านเอ๋อร์แล้ว เห็นได้ชัดว่ายังไม่รู้ฐานะของไป๋จื่อ หากพวกเขารู้ฐานะของไป๋จื่อละก็ เหตุใดจะไม่ยอมฉีกหน้ากันซึ่งหน้าเล่า
ทำเช่นไรดี
ไม่ได้การแล้ว นางนั่งคอยท่าอยู่เฉยๆ ไม่ได้ หากปล่อยเป็นเช่นนี้ต่อไปนานเข้า ตำแหน่งคุณหนูใหญ่แห่งสกุลเผยต้องถูกไป๋จื่อแย่งไปแน่
“เด็กๆ!”นางลุกขึ้นจากเตียง เรียกคนที่อยู่ข้างนอก
สาวใช้เปิดประตูเข้ามา ย่อกายทำความเคารพ “คุณหนูใหญ่มีคำสั่งใดเจ้าคะ”
“เตรียมรถ ข้าจะไปเยี่ยมพ่อและแม่เลี้ยงที่เรือนรับรอง” ไป๋เจินจูกล่าว
ครั้นสาวใช้รับคำแล้ว ไป๋เจินจูก็สั่งอีกว่า “เตรียมของไปสักหน่อยด้วย”
สาวใช้เงยหน้ามองนางครั้งหนึ่ง แต่เห็นนางไม่ได้สั่งอะไรอีก จึงออกจากห้องไป
ฝ่ายสาวใช้ที่อยู่ด้านนอกถามว่า “มีอะไรหรือ”
“คุณหนูใหญ่บอกว่าจะไปเรือนรับรอง ให้เตรียมรถม้าและของขวัญ” สาวใช้เอ่ย
สาวใช้อีกคนหนึ่งยิ้มถาม “ของขวัญ? เตรียมของขวัญอะไร”
สาวใช้ส่ายหน้า “คุณหนูไม่ได้บอก เตรียมๆ ไปเถอะ จำพวกขนมหวานหรือใบชาก็ใช้ได้ เตรียมไปอย่างละจำนวนหนึ่งก็พอแล้วละ” เรื่องการเตรียมของขวัญเช่นนี้ โดยทั่วไปแล้วเจ้านายจะกำชับด้วยตนเองว่าควรเตรียมอะไรบ้าง
ทว่าคุณหนูใหญ่ผู้นี้น่าจะยังไม่รู้ประสาเท่าไร อีกอย่างนางเพิ่งมาอยู่ที่จวนโหวได้ไม่นาน นายท่านเองก็ไม่ได้เอ่ยอนุญาตอะไร นางย่อมไม่มีสิทธิ์ใช้ของดีๆ ภายในจวนอยู่แล้ว
โชคดีที่เมื่อครู่นางไม่ได้ปากมาก ไม่เช่นนั้นหากเซียงอี๋เหนียงรู้เข้า นางคงจะต้องลำบากเป็นแน่
ไป๋เจินจูออกมาจากจวนโหว มุ่งหน้าไปยังเรือนรับรองอย่างเร็วนี่
นี่เป็นครั้งแรกที่นางออกมาจากในจวนเพียงลำพัง ทว่าตอนนี้นางไม่มีกะใจชื่นชมความคึกคักและรุ่งเรืองของเมืองหลวงเอาเสียเลย
“โอ้…นี่ไม่ใช่คุณหนูใหญ่หรอกหรือ ไยคุณหนูใหญ่ถึงมีเวลามาพบคนต่ำต้อยเช่นพวกข้าเล่า” หลิวซื่อเห็นมองไป๋เจินจูที่แต่งกายงดงามทั้งตัว เห็นแล้วเข็ดฟันจนแทบจะร่วงลงมา
ไป๋เจินจูกล่าวกับสาวใช้ที่อยู่เบื้องหลัง “พวกเจ้าคอยข้าอยู่ที่ลานบาน ข้ากับแม่เลี้ยงมีธุระจะพูดกัน”
หลิวซื่อเห็นสีหน้านางแปลกไป จึงไม่ได้พูดอะไรมากอีก เพียงตามนางเข้าไปในเรือน
“เป็นอะไรไป ชีวิตของคุณหนูใหญ่ไม่สุขสบายหรือ เหตุใดมีสีหน้าอมทุกข์ปานนี้” เมื่อเข้าไปในเรือนแล้ว หลิวซื่อก็อดค่อนแคะไม่ได้
ไป๋เจินจูนั่งลงบนเก้าอี้ ก่อนจะพูดกับหลิวซื่อว่า “ไป๋จื่อมาที่นี่แล้ว”
หลิวซื่อพลันชะงักงัน “เจ้าพูดว่าอะไรนะ”
ไป๋เจินจูเงยหน้าขึ้นมองหลิวซื่อ พูดย้ำชัดทีละคำ “ไป๋จื่อมาที่เมืองหลวงแล้ว ตอนนี้อยู่ที่เรือนคฤหาสน์สกุลตงฟาง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่มือเศรษฐีของหมอหญิงบ้านนา
อัพเดทตอนใหม่เมื่อไรค่ะ...
คุณแอดมินผู้ใจดี ช่วยอัพเดทตอนใหม่เยอะๆเลยนะคะ ชอบมาก สนุก พลีสสสสส...
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ...
เอาใจช่วยหูเฟิงทวงคทนอำนาจนะ...
ถ้าพ่อไม่ถูกเมียรังแกจนเกือบตายก็คงไม่ตื่นสินะ...
ดีใจกับเสี่ยวเฟิง...