คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 149

ทุกคนกำลังหลงใหลในฉากนี้

ในตอนนั้น ทัง โรลชูว จำได้ว่าเธอไม่ได้รู้สึกถึงความสุขแบบนี้มานานแล้ว เธอต้องการเก็บความรู้สึกเหล่านั้นไว้ลึก ๆ ในใจของเธอ เพื่อที่เธอจะไม่สามารถลืมมันได้ แม้ว่าเธอจะแก่ชราในอนาคตก็ตาม

หลังจากเพลงจบลงเมื่อโน้ตสุดท้ายลอยลงมาจากอากาศทุกคนก็รู้สึกตัว เสียงปรบมือดังกึกก้องภายในห้องโถงและใช้เวลานานกว่าจะเงียบไป

"ที่รักคุณเต้นเก่งนะ"

ท่ามกลางความสับสน ลู ชินจิน กระซิบข้างหูของเธอด้วยเสียงอันแผ่วเบาที่มีเพียงพวกเขาสองคนเท่านั้นที่ได้ยิน

ทัง โรลชูว ยื่นหน้าอกของเธอออกและยิ้มอย่างภาคภูมิใจ "แน่นอน แม้ว่าตระกูลทัง จะไม่ได้มีชื่อเสียงเท่าตระกูลลู แต่ฉันก็เคยเรียนเต้นรำและมารยาทมาตั้งแต่เด็กและฉันก็ประสบความสำเร็จอย่างมาก"

"ผมเข้าใจแล้ว ผมยังคงหลงใหลในการเต้นรำนั้น ในอนาคตคู่ในการเต้นรำของที่รักจะเป็นของผมเท่านั้น"

เขาประกาศครอบครองเธออย่างชัดเจน ไม่ยอมให้ใครล่วงล้ำเธอได้

ทัง โรลชูว พยักหน้ารับ "แน่นอน แต่เพื่อความยุติธรรมคู่เต้นรำของคุณเป็นฉันเท่านั้นนะคะ"

นอกจากนี้เธอยังพูดครอบงำเขาเล็กน้อยในการครอบครองเขา

การเต้นรำในตอนนี้ไม่ควรเป็นของผู้หญิงคนอื่น การเต้นรำที่สง่างามสามารถเป็นของเธอเท่านั้น

"อะไรก็ได้ ขอแค่คุณพูด"

ลู ชินจิน ตอบโดยไม่ลังเลเช่นกัน จากนั้นทั้งสองก็แยกจากกันและโค้งคำนับให้กันและกันอย่างสุภาพราวกับว่าพวกเขาเป็นแค่เพื่อนธรรมดาและห่างเหินกัน

“ผมจะกลับบ้านในอีกหนึ่งชั่วโมง ที่รักลองดูว่าคุณจะหาเหตุผลที่จะออกไปได้ไหม ผมจะรอคุณอยู่ชั้นล่าง”

“ได้เลยค่ะ” ทัง โรลชูว พยักหน้าและพูดด้วยความเสียใจเล็กน้อย "มันน่าเสียดาย เรื่องดี ๆ แบบนี้น่าจะมาพร้อมกับไวน์ชั้นยอดถ้าไม่ใช่เพราะเราอยู่ที่นี้ ฉันชอบดื่มด้วยกันนะ ชินจิน"

"ผมจะดื่มกับคุณที่นี่ด้วย ผมจะอยู่ที่ที่คุณเห็นได้ ชนแก้ว"

“ได้สิ”

หลังจากแยกตัวจาก ลู ชินจิน ทัง โรลชูว ก็กลับมาอยู่ข้าง ซอง อันยี ด้วยท่าทีที่มีความสุข

ซอง อันยี ยกโทรศัพท์ขึ้นและขยิบตาให้เธอ "ทัง โรลชูว ฉันถ่ายวิดีโอการเต้นรำที่แกกับคุณลู แกอยากได้ไหม?"

ดวงตาของ ทัง โรลชูว สว่างขึ้น "จริงเหรอ? แน่นอนอยากได้สิ ส่งไปที่โทรศัพท์ของฉันด้วยนะ"

"ไม่มีปัญหา ฉันจะให้ส่วนลดแกเท่าไหร่ดีนะ?"

“แกนี่มัน”

ทัง โรลชูว จ้องมองเธอด้วยความโกรธ ก่อนที่จะส่งโทรศัพท์ของเธอไปให้ ซอง อันยี เพื่อให้เธอส่งวิดีโอ จากนั้นเธอก็หยิบไวน์สองแก้วจากพนักงานเสิร์ฟข้าง ๆ เธอแล้วพูดว่า "แก้วไวน์นี้เป็นรางวัลของแก ฉันไม่มีเงิน"

“แกขี้เหนียวมาก แกเป็นภรรยาของ ประธาน ธันเดอร์โบล เอนเตอร์เทรนเมนต์ กรุ๊ปนะ”

ซอง อันยี เม้มริมฝีปากของเธอ แต่ยังคงส่งวิดีโอไปยังโทรศัพท์ของเธออย่างช่วยไม่ได้

ทัง โรลชูว จิบไวน์ของเธอและยิ้มให้ ซอง อันยี “แกกล้าแบล็กเมล์ฉันได้ยังไง ฉันควรเป็นคนเรียกเก็บเงินค่าลิขสิทธิ์จากแกสิ”

"แม้ว่าฉันจะไม่ควรรับเครดิต แต่ความพยายามของฉันก็มีค่านะ ส่งวิดีโอคืนให้ฉัน ถ้าแกคิดว่าฉันแบล็กเมล์แก"

"มันเป็นของฉันเพราะมันอยู่ในโทรศัพท์แล้ว"

"ทัง โรลชูว แกเป็นคนหลอกลวง!"

หลังจากทั้งสองหัวเราะและเล่นกันประมาณ ยี่สิบนาที ทัง โรลชูว ก็ดื่มไวน์แดงเจ็ดหรือแปดแก้วโดยไม่ได้ตั้งใจ

เธอเมาเล็กน้อยและไปห้องน้ำเพื่อล้างหน้า เมื่อเธอกำลังจะออกไปเธอก็ได้ยินเสียงประตูห้องน้ำปิดพร้อมกับเสียง "แคร๊ก!"

ทัง โรลชูว ใจสั่นจนแข็งไป เธอรีบไปเปิดประตู แต่ดึงแล้วก็ออกเปิดไม่ได้