ทัง โรลชูว ไม่รู้ว่าเธอหมดสติไปนานแค่ไหน เธอรู้แค่ว่าเธอตื่นขึ้นมาในห้องที่มืดมาก มีกลิ่นอับชื้นจนน่าขยะแขยง ทำให้เธอรู้สึกคลื่นไส้
เธอลุกขึ้นนั่งและพบว่าแขนขาของเธอนั้นถูกมัดด้วยเชือก เธอไม่สามารถขยับตัวได้เลย
ทัง โรลชูว หยุดชั่วครู่และพยายามคิดย้อนกลับไป จู่ ๆ เธอก็จำได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ
"ลักพาตัว!"
เธอกำลังเดินทางไปหา ชินจิน แต่ถูกลักพาตัวในขณะนั้น!
ความรู้สึกกลัวเพิ่มขึ้นภายในตัวเธอ รู้สึกกลัวเพราะเมื่อเธอมองไปรอบ ๆ ตัว
สิ่งที่เธอเห็นมีแต่ความมืดมิด แต่ก็ยังมีแสงจันทร์สลัวที่ส่องเข้ามาในห้องนี้ เธอจึงรู้ว่าเธอถูกนำมาขังไว้ในโกดังร้างสักแห่งหนึ่ง
ทุกอย่างรอบกายเธอเงียบเกินไป รอบ ๆ ดูแปลกไปหมด เต็มไปด้วยความมืดและความเงียบงัน มันจึงทำให้เกิดความกลัวขึ้นภายในใจเธอ
“มีใครอยู่ไหม?”
เธอพูดขึ้นด้วยเสียงที่สั่นไหวเล็กน้อย
เสียงของเธอสะท้อนภายในพื้นที่โกดังแห่งนี้ มันทำให้เธอกลัวมากขึ้น
"มีใครอยู่ไหม? ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ! ทำไมต้องลักพาตัวฉันมา?"
ร่างกายของ ทัง โรลชูว สั่นสะท้าน
เธอไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้ จิตใจของเธอเริ่มยุ่งเหยิง
“ใครเป็นคนลักพาตัวฉันมา”
“ลักพาตัวฉันมาแล้วจะมีประโยชน์อะไร?”
“หรือจะเป็น กู โรลโรล?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม