คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 184

ใจของ ทัง โรลชูว เริ่มเต้นเร็วขึ้นเธอหวาดกลัว แต่เธอก็ยังทำเหมือนปกติ "อย่าเข้ามานะ ไม่งั้น พวกแกจบไม่สวยแน่"

แต่คิดว่าพวกเขาจะฟังเธอไหมล่ะ? ในพริบตาพวกเขาก็เดินไปถึง ทัง โรลชูว แล้ว พวกเขาพูดว่า "ฮ่าฮ่าฮ่า คิดว่าพวกเราจะกลัวหรอ คืนนี้พวกเราจะทำให้เธอมีความสุขเอง แล้วพวกเราจะปล่อยเธอไป"

"ฝันไปสิ!"

ทัง โรลชูว ต่อต้านด้วยสีหน้าที่ไม่ดีอย่างมาก บนใบหน้าของเธอ

ขณะที่เธอมองใบหน้าเหล่านั้น ท้องของเธอก็เริ่มปั่นป่วน

เมื่อเธอกำลังคิดอยู่ มือของพวกเขาก็สัมผัสตัวเธอ เธอรู้สึกรังเกียจเป็นอย่างมาก

ถ้าพวกเขาทำมันจริง ๆ เธอขอยอมตายดีกว่า

"เธอค่อนข้างดื้อนี่ แต่มันก็ทำให้รู้สึกสนุกนะ ฮ่าฮ่าฮ่า พี่ดูเหมือนว่าเราจะมีค่ำคืนที่สนุกสนานนะ"

ชายที่ยืนอยู่ด้านหน้าเลียริมฝีปากของเขา และยื่นมือไปหาเธอ

ขณะที่ ทัง โรลชูว มองไปที่มือสกปรกที่กำลังจะสัมผัสเธอ ใบหน้าของเธอก็ซีดลงทันที

ความกลัวสะสมอยู่ในใจของเธอ และเธอก็รู้สึกสิ้นหวัง

ชินจิน เขาก็จะปรากฏตัวขึ้นเสมอ

ผู้ชายคนนี้มักจะปรากฏตัวในเวลาที่เธอต้องการเขามากที่สุด

ผู้ชายคนนี้ปกป้องเธอเสมอในยามที่เธอต้องการเขามากที่สุด

ผู้ชายคนนั้นเย็นชาต่อคนอื่น แต่เขาก็อ่อนโยนต่อเธอ

ในขณะนี้ ทัง โรลชูว ตระหนักว่าจิตใจทั้งหมดของเธอกำลังคิดถึง ลู ชินจิน

ในช่วงไม่กี่เดือนนี้เขาได้เข้ามาอยู่ในใจของเธอ

“ชินจิน...คุณอยู่ไหน?”

ดวงตาของ ทัง โรลชูว กลายเป็นสีแดงอย่างไม่สามารถควบคุมได้

ลู ชินจิน เป็นผู้ชายคนเดียวในชีวิตของเธอ เธอไม่เปิดโอกาสให้ใครมายุ่งกับเธอแน่นอน

เมื่อความสิ้นหวังเกิดขึ้นในใจของเธอ ทันใดนั้นทางเข้าก็ถูกเปิดออกอย่างรุนแรง

เสียงดังตูม ทำให้ทุกคนในโกดังแตกตื่น ชายกล้ามโตทั้งสี่ตกใจหมด แววตามุ่งร้ายฉายไปทั่วใบหน้าของพวกเขา "ใครน่ะ?"

แต่ก็ไร้เสียงตอบรับกลับมา

ตอนนี้ที่ประตูมีชายคนหนึ่งยืนอยู่ ด้วยร่างกายที่สูงสง่า หน้าตาที่หล่อเหลา และเสื้อคลุมของเขานั้นทำให้เขาดูน่าเกรงขาม สายตาของเขาที่จ้องไปยังคนพวกนั้นทำให้พวกนั้นยืนตัวแข็ง

ใบหน้าของชายคนนั้นหล่อเหลา และอารมณ์ของเขาก็กำลังปะทุ เขาเป็นชายวัยกลางคนที่ดูสง่าและไม่ค่อยแสดงอารมณ์ แต่ในขณะนี้เขาได้เปลี่ยนเป็นซาตานในทันที

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าชายคนนี้คือ ลู ชินจิน

ลู ชินจิน ติดตามตำแหน่งในโทรศัพท์ของเธอและในที่สุดก็พบ ทัง โรลชูว

อย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยคิดว่าเธอจะถูกลักพาตัวมาอย่างนี้!

ลู ชินจิน หายใจเข้าลึก ๆ สายตาของเขาค่อย ๆ หันไปมอง ทัง โรลชูว ที่อยู่บนพื้น

ทัง โรลชูว นั่งอยู่ที่นั่นด้วยท่าที่ไม่ค่อยดีนัก แขนขาของเธอถูกมัดด้วยเชือกหนา ใบหน้าที่สวยงามของเธอสกปรก ทั้งตัวของเธอหมอบอยู่ด้วยความกลัว สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

เมื่อเธอจ้องมองมาที่ใบหน้าของเขาความกลัวที่เธอซ่อนมานาน ในที่สุดก็กลายเป็นน้ำตาที่ไหลรินออกมาทันที

“ชินจิน…”

น้ำตาของเธอร่วงหล่นราวกับสายฝน ร่างกายของเธอสั่นเล็กน้อย

หัวใจของ ลู ชินจิน สั่นคลอนราวกับว่ามีมือขนาดใหญ่กำลังบดขยี้หัวใจของเขาให้มันแหลก

ในที่สุด สีหน้าของเขาได้ส่งสัญญาณแห่งความมุ่งร้ายออกไปช้า ๆ ออร่าที่น่ากลัวนั้นทำให้ทั้งสี่คนตกตะลึง

ผู้ชายคนนี้น่ากลัวเกินไป การจ้องมองเพียงครั้งเดียวอาจทำให้ทุกสิ่งในรัศมีร้อยไมล์ตายได้