หลังจากทานอาหารเสร็จ ลู เซียวเหยา และ หยิง เสี่ยวเซียว ถูกเชิญกลับไปก่อนที่พวกเขาจะทำอะไรไปมากกว่านี้
“ในเมื่อทานอาหารเสร็จแล้ว ก็ถึงเวลาที่พวกเธอสองคนจะกลับไปได้แล้วนะ” ลู ชินจิน พูดขึ้นอย่างไม่ไยดี
พวกเขาได้กินอาหารมื้อหรู และ ชูว ก็กลับมาอย่างปลอดภัยแล้ว ไม่มีเหตุผลอะไรที่พวกจะต้องอยู่รบกวนเวลาสำหรับคู่รักอีก
ได้ยินดังนั้น หยิง เสี่ยวเซียว ก็ตอบรับอย่างว่าง่าย “ได้เลย ฉันจะกลับแล้วแหละ”
ในขณะที่พูดเธอก็โบกมือลา ทัง โรลชูว หยิบกระเป๋าของเธอและเดินออกไปอย่างเต็มใจ
“ชินจิน…” เมื่อเห็นว่าเพื่อนรักของเธอถูกไล่กลับบ้านไปเธอมองเขาด้วยสายตาไม่พอใจ
แต่นั่นทำอะไรเขาไม่ได้ เขาจ้องไปยัง ลู เซียวเหยา อย่างเย็นชา ด้วยความที่เขายังคงอ่อยอิ่งอยู่ “แล้วนายล่ะ?”
“ผมอยากจะพักสักแปบก่อน ผมอิ่มเกินไป เบร่อ!” ลู เซียวเหยา เรอออกมาดังลั่น ไม่แม้แต่จะสนใจสายตาเย็นชาของพี่ชายที่จ้องมา
“งั้นก็ช่วยล้างจานก่อนออกไปก็แล้วกัน”
ก่อนที่เขาจะทันได้พูดอะไร ลู ชินจิน ก็จูงมือ ทัง โรลชูว เดินขึ้นบันไดไปแล้ว
“พี่ใหญ่ ทำไมผมต้องเป็นคนล้างจานด้วยล่ะ” ลู เซียวเหยา กระวนกระวายเมื่อได้ยินว่าเขาต้องเป็นคนล้างจาน เขาทิ้งตัวลงบนโซฟา และตะโกนไปยังคู่รักที่ตอนอยู่ที่บันไดแล้ว
“นายจะไม่ล้างก็ได้แต่อย่าหวังว่าจะได้กินอาหารของฉันอีกเลย” ลู ชินจิน ตอบทันที และไม่แม้แต่จะหันหลังกลับไปมอง
เขายินดีที่จะล้างจานถ้าเขายังได้กินอาหารฝีมือพี่ใหญ่ต่อไป
ลู เซียวเหยา เดินไหล่ตกเขาไปในครัว
“นั่นไม่เกินไปหน่อยเหรอคะ?” ทัง โรลชูว ไม่คาดคิดว่าเขาจะไล่ให้ เสี่ยวเซียว กับ เซียวเหยา กลับไปทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม