คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 332

“เซิน โมเฟย คุณหมายความว่ายังไง?” เธอจ้องหน้าเขา

เซิน โมเฟย ส่งยิ้มราวกับพวกนักเลงอันธพาลให้กับเธอ “เปล่านี่”

“ถ้าไม่มีอะไร ก็ปล่อยฉันได้แล้ว”

“จูบผมสิแล้วผมจะ ปล่อยคุณ”

จูบเขาอย่างนั้นหรอ? เธอคงจะเสียสติไปแล้วถ้าเธอทำอย่างนั้น

ซอง อันยี ข่มขู่เขา “ถ้าคุณไม่ปล่อยฉัน ฉันจะตะโกนขอความช่วยเหลือ และพอคนด้านนอกวิ่งเข้ามาพบว่าคุณใช้กำลังบังคับลูกน้องอยู่ เชื่อสิ เรื่องเนี่ยต้องกลายเป็นพาดหัวข่าวใหญ่แน่นอน”

เซิน โมเฟย ยิ้ม อย่างไม่สะทกสะท้าน “ไม่เป็นไร อย่างน้อยคุณก็อยู่กับผม”

“บ้าจริง! ไม่ได้ผลงั้นเหรอ!”

แล้วเธอควรจะทำอย่างไรต่อดี?

ในขณะที่ ซอง อันยี กำลังหมดหนทาง จู่ ๆ เขาก็ถอยหลังออกไป แต่ก็ยังคงกักขังเธอไว้ด้วยแขนของเขา

“อันยี คู่หมั้นของผมถูกเลือกมาโดยครอบครัวของผม ผมไม่ได้รักผู้หญิงคนนั้น”

ซอง อันยี ถึงกับอึ้งในสิ่งที่เขาพูดขึ้นมาอย่างกะทันหัน “แล้วยังไงล่ะ?”

“เรามาออกเดทกันเถอะ” แววตาของเขาจริงใจ

ซอง อันยี ยิ้มเย็นชา “แล้วหลังจากนั้นล่ะ? หลังจากที่คุณแต่งงาน ฉันจะยังคงเป็นคนรักของคุณอยู่หรือเปล่า?”

เซิน โมเฟย ขมวดคิ้ว เขาเพียงแค่คิดจะทำให้เธอกลายเป็นแฟนของเขา แต่ยังไม่ได้คิดถึงเรื่องที่จะเกิดขึ้นหลังจากนั้นเลยแม้แต่น้อย

นั่นเป็นเพราะในความคิดของเขา เมื่อชายและหญิงเริ่มออกเดทกัน พวกเขาไม่จำเป็นต้องลงเอ่ยอยู่ด้วยกันตลอดไปเสียหน่อย

เมื่อเห็นเช่นนั้นเขาจึงได้แต่เงียบ ความรู้สึกผิดหวังวูบผ่านเข้ามาในดวงตาเธอ เธอผลักเขาออกไป

และครั้งนี้ เธอผลักเขาออกไปได้อย่างง่ายดาย

“เซิน โมเฟย ฉันต้องการแฟนที่สามารถอยู่ข้างกายฉันไปได้ตลอดชีวิตของฉัน และฉันคิดว่าคุณไม่ใช่คนที่ฉันมองหา”