คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 47

หนิง เฉียวเฉียว แต่งตัวตามแฟชั่นสุดอลังการ ในชุดของชาแนล จากคอลเลกชั่นล่าสุดของพวกเขาที่โอบรับส่วนโค้งของเธอ เธอจับคู่ชุดกับส้นสูงสิบเซนติเมตร และใบหน้าของเธอตกแต่งด้วยเครื่องสำอางเล็กน้อย เธอดูมีเสน่ห์มากและผมของเธอลอนเป็นคลื่นหลวม ๆ รอบไหล่ของเธอ เธอดูเซ็กซี่ทุกกระเบียดนิ้วสมกับเป็นดาราชื่อดัง

ดวงตาของ ทัง โรลชูว แข็งกระด้างและเธอจ้องไปที่ หนิง เฉียวเฉียว อย่างแข็งกร้าว

หนิง เฉียวเฉียว มองผ่านฝูงชนไปในทางของเธอและหยุดนิ่งเมื่อได้เห็น จากนั้นเธอก็อุทานด้วยความประหลาดใจ "คุณไม่ใช่ ทัง โรลชูว หรอกเหรอ?"

"ใช่ค่ะ" ทัง โรลชูว พูดขณะที่เธอเล่นกับกล้องของเธอ

หนิง เฉียวเฉียว ขมวดคิ้วและริมฝีปากของเธอโค้งเป็นรอยยิ้มเย้ยหยัน ขณะที่เธอพูดว่า "อ้อ ฉันคิดว่าวันนี้ฉันควรจะถูกสัมภาษณ์โดยคนอื่น ฉันแปลกใจที่นักข่าวที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในช่วงไม่นานมานี้มาสัมภาษณ์ฉัน!”

"นักข่าวที่ควรจะทำการสัมภาษณ์ได้เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล ดังนั้นฉันจึงรับงานนี้ไปเริ่มกันเลยถ้าคุณไม่มีข้อขัดข้องใด ๆ" ทัง โรลชูว พูด เธอเลือกที่จะเพิกเฉยต่อเสียงดูถูกเหยียดหยามในน้ำเสียงของ หนิง เฉียวเฉียว และบอกเธอต่อหน้าว่าเธอไม่ต้องการเสียเวลากับการพูดคุยเล็ก ๆ น้อย ๆ อีกต่อไป

น่าเสียดายที่นี่ไม่ใช่สิ่งที่ หนิง เฉียวเฉียว ต้องการ

เธอนั่งลงบนโซฟาตรงข้าม ทัง โรลชูว ด้วยสีหน้าหยิ่งผยองและจ้องมองเธออย่างเจ้าเล่ห์ขณะที่เธอพูดว่า "ไม่จำเป็นต้องรีบหรอก นานพอสมควรนะที่ฉันไม่ได้เจอเพื่อนเก่า ไม่ควรเร่งรีบสิจริงไหม?"

"ฉันไม่คิดอย่างนั้นนะ ฉันไม่รู้จะพูดอะไรกับคุณหนิง" ทัง โรลชูว รู้ดีว่า หนิง เฉียวเฉียว กำลังใช้โอกาสนี้เพื่อแสดงความเสียใจกับเรื่องของเธอ

“แน่นอนเรามีสิ เพราะ เราเป็นเพื่อนร่วมชั้นปีสี่ของมหาวิทยาลัยเดียวกัน และเราก็ตกหลุมรักผู้ชายคนเดียวกันด้วยซ้ำ เราไม่มีอะไรให้ติดตามอีกเหรอ?” หนิง เฉียวเฉียว พูดพร้อมกับแววตาที่เย็นชาในทันใด

หนิง เฉียวเฉียว ต้องการทำให้ ทัง โรลชูว อับอายและระบายความแค้นที่มีต่อเธอ

พวกเขามักจะถูกเปรียบเทียบซึ่งกันและกันในขณะที่พวกเขาอยู่ที่มหาวิทยาลัย และเธอมักจะเป็นอันดับสองรองจาก ทัง โรลชูว ในแง่ของรูปลักษณ์ความมีเสน่ห์ภูมิหลังของครอบครัวผลการเรียนและอื่น ๆ

สิ่งที่ทำให้เธอสดใสมากขึ้นคือความจริงที่ว่าในภายหลังเธอพบว่าผู้ชายที่เธอตกหลุมรักไม่ใช่ใครอื่นนอกจากคู่รักในวัยเด็กของ ทัง โรลชูว แล้วก็เป็นคู่หมั้น

ในช่วงที่เธอเรียนมหาวิทยาลัย หนิง เฉียวเฉียว ถูกล้อเลียนว่าเธอล้มเหลวในการเอาชนะใจ จี ยินเฟง ดังนั้นความแค้นทั้งหมดจึงไปลงที่ ทัง โรลชูว

เธอไม่สามารถยอมรับความเป็นจริงนี้ได้ และเธอเห็น ทัง โรลชูว เป็นคู่แข่งที่สมน้ำสมเนื้อกับเธอเพราะสิ่งนั้น

หนิง เฉียวเฉียว ล้มเหลวในการหาวิธีที่จะทำให้ ทัง โรลชูว ต้องอับอายต่อหน้าสาธารณชนดังนั้นเธอจึงเก็บความแค้นไว้กับเธอตลอดมา

เมื่อ ทัง โรลชูว ปรากฏตัวอีกครั้งในชีวิตของเธอ และคราวนี้เธอเป็นคนที่ถูกทิ้ง เหตุใด หนิง เฉียวเฉียว จึงปล่อยให้โอกาสทองนี้หลุดลอยไป

"ตอนนี้เราไม่มีอะไรจะพูด พูดตรง ๆ ฉันเรียกสิ่งนี้ว่าเป็นความผิดพลาดที่ฉันเคยทำในตอนนั้น ฉันไม่สามารถแยกความแตกต่างระหว่างผู้ชายกับคนเลวได้ คุณควรจะขอบคุณฉัน ที่ฉันได้หนึ่งในนั้นของพวกเขา คุณหนิง นี่อาจเป็นโชคดีของคุณก็ได้” เธอพูดอย่างใจเย็น

หนิง เฉียวเฉียว ไม่ได้คิดว่าเธอจะเล่นเบา ๆ อย่างนี้ ทั้งที่เกิดเรื่องกับ จี ยินเฟง

ทำไม ทัง โรลชูว จึงสงบ?

เพียงไม่กี่วันตั้งแต่เธอถูก จี ยินเฟง ทิ้งแต่เธอไม่เสียใจเลยงั้นเหรอ? เธอจะไม่ทุกข์ใจถ้าใครมาสะกิดที่แผลสดของเธอ?

หรือ...เธอแค่แสดงละคร?

"ฮ่า ๆ ทัง โรลชูว ฉันต้องบอกว่าฉันประเมินคุณต่ำเกินไป" หนิง เฉียวเฉียว พูดหลังจากที่เธอดูการแสดงออกของ ทัง โรลชูว และตัดสินใจว่าเธอกำลังแสดง เธอมองไปที่ ทัง โรลชูว ด้วยประกายแห่งความอาฆาตพยาบาทและพูดว่า "คุณทำให้ฉันต้องทนทุกข์ทรมานกับ จี ยินเฟง มากในอดีตฉันไม่ได้คาดหวังว่าคุณจะต้องอยู่ในสภาพที่น่าสมเพชเช่นนี้ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าความรักของคุณ และคู่หมั้นจบลงด้วยการนอกใจคุณกับน้องสาวของคุณ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ถูกไหม? หรือฉันพูดผิดไป แต่คุณยังไม่ได้จะแต่งงานใช่ไหม รู้สึกยังไงกับการถูกนอกใจ รู้สึกยังไง?”

ดวงตาของ ทัง โรลชูว กระพริบด้วยความรู้สึกบางอย่าง แต่เธอก็อดทนไว้

เรื่องนี้ส่งผลกระทบต่อเธอ มิฉะนั้นเธอจะไม่เก็บงำความเกลียดชังอย่างรุนแรงต่อ จี ยินเฟง และ กู โรลโรล

อย่างไรก็ตามเธอพบว่ามันไร้สาระที่ หนิง เฉียวเฉียว คิดว่าเธอสามารถเล่นมุกนี้กับเธอได้

"ทำไมฉันถึงต้องรู้สึกเสียใจ? ในขณะที่ฉันต้องยอมรับว่าฉันไม่รู้เรื่องมาก่อน ฉันรู้สึกมีความสุขมากที่มีคนเต็มใจที่จะเอาคนคนนั้นออกจากชีวิตฉันอีกครั้ง ฉันสงสัยว่า ฉันจะเป็นคนที่น่าสมเพชที่สุดงั้นเหรอ ฉันเดาว่าคนที่น่าสมเพชที่สุดในตอนนี้คือคนที่กำลังพยายามจะแย่งคนของคนอื่นไป แต่ทำได้เพียงรู้สึกอยู่ห่าง ๆ และทนดูเขาคบกับผู้หญิงคนอื่นเรื่อย ๆ ในที่สุด นี่คุณกำลังจะเอาความรู้สึกของคนอื่นมาพูดเล่นอยู่ใช่ไหม ฉันพูดถูกไหม?"

"ทัง โรลชูว กล้าดียังไง..." การแสดงออกของ หนิง เฉียวเฉียว ครึมขึ้นและแก้มของเธอแดงขึ้นด้วยความโกรธ

ทัง โรลชูว ดูเหมือนจะคาดหวังปฏิกิริยาของเธอไว้ แล้วและพูดว่า "ทำไมคุณถึงอารมณ์เสียขนาดนี้ฉันไม่ได้ระบุอย่างชัดเจนว่าคุณเป็นคนที่น่าสมเพชคนนั้นใช่ไหม?"

หนิง เฉียวเฉียว ตัวแข็งทื่อ เธอหายใจเข้าลึก ๆ และพยายามอดทนเพื่อควบคุมความโกรธของเธอ จากนั้นเธอก็เยาะเย้ยอย่างเย็นชาและพูดว่า "ทัง โรลชูว คุณอาจคิดว่าคุณฉลาดมาก แต่คุณไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าคุณถูกทิ้งและนั่นก็ไม่มีอะไรน่าภาคภูมิใจนอกจากนี้...คุณคิดว่า ฉันยังเป็นคนเดิมที่คุณรู้จักในมหาวิทยาลัยใช่ไหม? คุณไม่สามารถที่จะเห็นอะไรที่ไม่ดีของดาราดังอย่างตัวฉันเองได้ คุณไม่กลัวหรือว่าฉันจะใช้เส้นสายเพื่อให้คุณถูกไล่ออกจากวงการ?

"อย่าลืมว่าคุณไม่ได้อยู่ภายใต้การคุ้มครองของ จี ยินเฟง อีกต่อไป" หนิง เฉียวเฉียว พูดขณะที่เธอขู่และยิงคำพูดของเธอไปที่ ทัง โรลชูว