คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 602

“ฉันอยากไปหาเขา”

พอพูดจบเด็กสาวก็ลุกโงนเงนเดินตามหา ลู ชินจินทันที

ส่วนเซียวเหยาก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากคอยเดินตามหลัง เพื่อประคองไม่ให้เธอล้มหัวฟาดเท่านั้น

และนั่นก็ยิ่งทำให้ หยิง เสี่ยวเซียวต้องเดินตามคนทั้งคู่ไปอีก

“ตัวปัญหาจริง ๆ!” พร้อมก่นด่าเสียงเบา

รถมายบัคสีดำคันหรูเคลื่อนตัวออกมาจากลานจอดตรงมุมหนึ่งของชั้นใต้ดิน ทัง โรลชูวที่นั่งด้านหน้าข้างคนขับก็สังเกตเห็นสามชีวิตที่กำลังเดินอยู่ไม่ไกล

“คนพวกนั้นทำบ้าอะไรกันอีกเนี่ย?” หญิงสาวขมวดคิ้ว แล้วบอกให้ชินจินขับไปดู

รถคันหรูหยุดลงใกล้กับเซียวเหยา และอีกสองคนที่เหลือ โรลชูวจึงเปิดประตูลงไปดูสถานการณ์ตรงหน้าทันควัน

“ทำอะไรกัน?” เธอถามออกไป

พร้อมใช้สายตากวาดมองไปยังเพื่อนสนิท ลู เซียวเหยา และคนสุดท้ายอย่างหมิง เสี่ยวเซียว

ทว่านัยน์ตาของเด็กตระกูลหมิงกลับลุกวาวขึ้นทันตา พร้อมสองขาที่วิ่งพุ่งออกไปโดยไม่คิด

“พี่ชินจิน!”

โรลชูวหันไปมองชินจินที่กำลังก้าวออกจากรถเหมือนกัน

แต่สิ่งที่ตามมานั้นทำให้ตากลมของเธอเบิกกว้างขึ้นเท่าตัว

เด็กนั่นวิ่งเข้าไปกอดเอวหนาของชินจินไว้แน่น พร้อมหลับตาซบหน้าลงกับอกแกร่ง พลางเอ่ยเรียกชื่อชายหนุ่มเสียงหวาน “พี่ชินจินขา”

“เชี่ย!” หยิง เสี่ยวเซียวถึงกับหลุดสบทคำหยาบกับสิ่งที่เห็น

พอได้ยินคำแสลงหู เซียวเหยาก็เคาะศีรษะเล็กเบา ๆ “เป็นผู้หญิงห้ามพูดคำหยาบ”

หยิง เสี่ยวเซียวได้แต่กรอกตาใส่อีกคน “อย่ายุ่ง”