คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 612

และก่อนที่เด็กสาวจะได้โต้กลับ ชินจินก็ชิงวางสายใส่ก่อน

เสี่ยวเซียวตาเหลือกราวช็อคกับสิ่งที่เกิดขึ้น มือเรียวของเธอบีบกำโทรศัพท์มือถือไว้แน่นจนเจ็บมือ แต่เพราะสติยังไม่เข้าร่างจึงไม่ได้สนใจ

แม้โรลชูวจะเดาคำตอบได้ตั้งแต่แรกแล้ว ทว่าพอเห็นสีหน้าผิดหวังของเสี่ยวเซียว ในใจก็รู้สึกลำพองไม่หยุด

หญิงสาวทำท่าทีกระแอมไอเรียกสติอีกคน “เป็นอะไรหรือเปล่าเสี่ยวเซียว? สีหน้าดูไม่ดีเลยนะ?”

ได้ยินแบบนั้นเด็กสกุลหมิงก็เงยหน้ามองเจ้าของบ้านด้วยแววตาไม่พอใจ

และยิ่งเห็นการแสดงออกที่ดูเสแสร้งของโรลชูว เสี่ยวเซียวก็ยิ่งรังเกียจเธอคนนี้ ‘คงพอใจมากสินะ ที่เห็นฉันโดนพี่ชินตอนปฏิเสธ’

‘ถ้าไม่มีเธอ ฉันคงได้แต่งงานกับพี่ชินจินไปแล้ว’

‘ทุกอย่างมันเป็นเพราะเธอคนเดียวเลย!’

แวบหนึ่งที่ร่องรอยแห่งความเกลียดชังฉายชัดขึ้นในดวงตาของเสี่ยวเซียว ทว่าพริบตา เด็กสาวก็สูดหายใจเข้าลึกรีบปกปิดเก็บความรู้สึกนั่นไว้ ก่อนที่ริมฝีปากนั้นจะเปลี่ยนเป็นยิ้มเศร้า “โรลชูว พี่ชินจินไม่ยอมให้ฉันเข้าไปอยู่ด้วย”

โรลชูวเม้มปาก พยายามเอ่ยเสียงอ่อนเพื่อปลอบโยน “ไม่เป็นไรนะ ถึงเขาจะไม่ให้เธออยู่ที่นี่ แต่ก็ไม่ได้ห้ามให้เธอมาเยี่ยมหาสักหน่อย ในอนาคต ถ้าอยากจะแวะมาก็มาได้นะ”

เสี่ยวเซียวยิ้มตอบเบา ๆ “ขอบใจนะ โรลชูว”

โรลชูวยิ้มตอบ “ไม่ต้องขอบคุณหรอก เธอเป็นน้องสาวของชินจินนะ ถึงจะไม่ใช่น้องแท้ ๆ แต่เขาก็เอ็นดูเธอเหมือนน้องจริง ๆ เพราะฉะนั้น อย่าโกรธเขาเลยนะ โอเคไหม?”

หมิง เสี่ยวเซียวไม่ใช่คนโง่ คิดว่าเธอไม่รู้เหรอว่าทัง โรลชูว จะสื่อถึงอะไร?

‘น้องสาวเหรอ?’ เสี่ยวเซียวยิ้มฝืนให้ตนเองในใจ ‘นี่หล่อนกำลังบอกให้ฉันสำเหนียกถึงสถานะของตัวเองอยู่ใช่ไหม?’

“โรลชูว เธอก็คิดมากเกินไป ฉันโตมากับชินจิน เราสนิทกันมากกว่าที่เธอคิด แล้วฉันจะไปโกรธเขาได้ยังไงล่ะ?” เด็กสาวยิ้มหวาน ทว่าหากจ้องมองดี ๆ จะเห็นประกายความเย็นชาในแววตาคู่นั้น

“จริงเหรอ? งั้นฉันก็โล่งอก” โรลชูวยังคงรอยยิ้มบางไว้บนหน้า ถึงแม้ในจะอยากก่นด่าขนาดไหนก็ตาม

‘พวกเธอสองคนสนิทกันแล้วยังไง? ก็ไม่เห็นว่าชินจินจะมองเธอเป็นอย่างอื่นไปได้นอกจากน้องสาวอยู่ดี’