“เหนื่อยเหรอ?” คิ้วเข้มเลิกขึ้นข้างหนึ่ง และถามเพื่อเช็คดูอีกครั้ง “เรื่องอะไร? หรือเพราะเรื่องเสี่ยวเซียว?”
ที่ชินจินพูดมากก็ถูก ทว่าเธอกลับไม่ได้พูดออกไป โรลชูวมองใบหน้าหล่อเหลาพลันเอ่ย “ชินจิน ลุงจ้าวหายตัวไป”
ร่างสูงช็อคค้างไป “เกิดอะไรขึ้น?”
“ฉันก็ไม่รู้” โรลชูวขมวดคิ้วแน่น “วันนี้ลูกชายคุณลุงมาหาฉัน แล้วบอกว่าติดต่อพ่อตัวเองไม่ได้มาพักหนึ่งแล้ว”
“ลุงแกกลับไปบ้านเกิดหรือเปล่า?”
‘ถ้าจำไม่ผิด ชูวชูวเคยพูดเรื่องนี้กับผมแล้ว และเคยบอกอีกว่า ลุงจ้าวทำงานให้ตระกูลทังมาทั้งชีวิตแล้ว ถึงเวลาที่แกควรจะได้ใช้เวลากับชีวิตออกจากงานอย่างมีความสุขเสียที’
‘แล้วทำไมจู่ ๆ ถึงบอกว่าลุงแกหายตัวไปล่ะ?’
โรลชูวยิ้มอย่างหมดหวัง “ฉันก็ตกใจเหมือนกัน เลยไปหาเสี่ยวหวันที่โรงพยาบาลพร้อมกับลูกชายแก แต่คุณรู้ไหมว่าเสี่ยวหวันพูดยังไง? ถ้าคุณได้ยินคุณหัวเราะออกมาแน่ ๆ”
“เธอพูดว่าอะไรเหรอ?” ชายหนุ่มถามต่อ
“เธอบอกว่าลุงจ้าวหนีไปกับคนรักเก่า เพราะกลัวว่าลูกชายจะคัดค้านความสัมพันธ์ของทั้งคู่” โรลชูวขบขัน “ไม่คิดว่ามันจะตลกไปหน่อยเหรอ?”
คิ้วเข้มขมวดใช้ความคิดอยู่ครู่หนึ่ง พลางเอ่ย “เซา เสี่ยวหวันโกหก เธอคงรู้สาเหตุที่ลุงจ้าวหายตัวไปสินะ”
หญิงสาวขยิบตาให้อย่างชื่นชม ‘เป็นอย่างที่คิด สามีคนเก่งของฉันเชื่อมโยงเรื่องได้ภายในไม่กี่วินาที’
และพยักหน้าตอบรับ “เธอมีส่วนเกี่ยวข้องแน่ ๆ ฉันเลย…ขอให้ลูกชายลุงไปแจ้งความกับตำรวจ”
“แล้วพวกเขารับเรื่องไหม?”
“รับ และก็เริ่มสืบสวนแล้ว แต่…” พลันนัยน์ตาสวยก็ฉายแววกังวล “ฉันกลัวว่าเสี่ยวหวันจะเอาแต่ปฏิเสธไม่ยอมบอกความจริงน่ะสิ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม