คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 614

หญิงสาวบ่นพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะกดเลือกเปิดอ่านข้อความ แล้วรูปภาพรูปหนึ่งก็ปรากฎขึ้นบนจอ

พลันความรู้สึกทุกอย่างก็หยุดชะงัก พร้อมนัยน์ตาที่จ้องเขม็งไปยังภาพที่เห็น

มันเป็นภาพที่ ลู เซียวเหยากำลังโอบผู้หญิงคนหนึ่งไว้ พร้อมอีกมือที่ยกแก้วของมึนเมา แต่ภาพที่ถูกส่งมานั้นค่อยข้างเบลอ จึงไม่เห็นสีหน้าของเซียวเหยาเท่าที่ควร

ชัดเจน มีผู้หญิงสักคนจงใจส่งรูปนี้มันยั่วยุเธอ

เสี่ยวเซียวยกยิ้มร้าย “ฉันไม่ได้อ่อนหัดอย่างที่หล่อนคิดหรอกนะ”

พริบตาเดียว นิ้วเรียวสวยก็กดพิมพ์โต้ตอบข้อความทันที

“เธอเป็นใคร?”

“แล้วตอนนี้อยู่ที่ไหน?”

“ถ้าแน่พอก็ส่งที่อยู่มาสิ!”

หลังจากนั้นสิบวินาทีก็มีข้อความส่งโลเคชั่นของสถานที่เข้ามา

และทันทีที่เห็น ร่างสวยก็ลุกพรึบพร้อมกำสายกระเป๋าหรูแน่น แล้วเดินออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว

แต่เมื่อเดินผ่านห้องนั่งเล่นที่พ่อนั่งพักผ่อนอยู่ ท่านก็เธอก็ส่งเสียงทักพลางขมวดคิ้วสงสัย “เสี่ยวเซียว จะได้เวลาทานข้าวเย็นแล้วนะ นั่นลูกจะไปไหนอีก?”

“หนูมีเรื่องต้องไปจัดการค่ะ พ่อทานเลยไม่ต้องรอหนู” ขาเรียวก้าวฉับ ๆ ต่อไป แต่มิวายยังหันหน้ามาตอบผู้เป็นบิดา

เห็นแบบนั้นคิ้วของคนเป็นพ่อยิ่งพันกันเข้าไปอีก ก่อนจะบ่นเสียงแผ่ว “พอมีแฟนแล้วก็เอาแต่ออกข้างนอก แถมยังออกไปตอนค่ำมืดดึกดื่นอีกต่างหาก”

‘ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไปไม่ดีแน่ ๆ ถ้าเกิดลูกมีหลานให้เขาก่อนแต่งจะทำยังไงล่ะ?’

หลังจากนี้เขาคงต้องหาโอกาสคุยกันแบบเปิดอกกับเสี่ยวเซียวบ้างแล้ว

แต่ถ้า หยิง เสี่ยวเซียวรู้ว่าพ่อของตนคิดเยอะขนาดนี้ เธอคงได้กระอักเลือดตายเป็นแน่

เธอกับเซียวเหยาเพิ่งคบกันเท่านั้น ‘ทุกอย่างมันจะเร็วขนาดนั้นเลยเหรอ? หลานเนี่ยนะ? ฮัลโหลพ่อ?’

หยิง เสี่ยวเซียวไม่คุ้นเคยกับโลเคชั่นที่ส่งมา