“ทำอะไรของเธอน่ะ เหวินจิง? นี่ปู่งงไปหมดแล้วนะ?” พอหลานชายเดินออกไปปุ๊บ ชายชราก็หันไปถามหญิงสาวด้วยความสงสัย
“คุณปู่คะ” เหวินจิงตอบเสียงหวานพร้อมยกยิ้ม “หนูมีแผนค่ะ”
“แผนเหรอ?” ปู่เซินขมวดคิ้ว
“หนูกำลังเริ่มเดินหมากโดยการยอมถอนให้อีกฝ่ายตายใจ มันเป็นวิธีเดียวที่จะทำให้พี่สามโอนอ่อนให้หนูจนกำแพงในใจเขาพังลง”
ผู้เฒ่าเซินชะงักไปนิด ก่อนจะคลียิ้มออกมา “อย่างนี้นี่เอง”
ตอนแรกเขาคิดว่าเด็กคนนี้จะล้มเลิกงานแต่งงานเสียอีก ที่ไหนได้เป็นแผนของเจ้าตัวเสียนี่
ชายชรายิ้มกว้างโล่งใจ “เหวินจิง เธอนี่ฉลาดจริง ๆ”
เหวินจิงยิ้มตอบ “ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ มันก็แค่แผนสิ้นคิดของคนจนตรอกอย่างหนู”
“ไม่ต้องห่วงนะ ปู่จะช่วยเธอเอง”
“ขอบคุณนะคะ คุณปู่”
ได้ยินแบบนั้น ใบหน้าสวยก็ยิ้มปริ่ม ทว่าพอหันไปมองที่ประตู รอยยิ้มกว้างก็หายไป และนัยน์ตาที่ทอประกายเมื่อครู่ก็มืดดับลงเช่นกัน
…
ขณะที่กำลังขับรถออกมาจากอาณาเขตของตระกูลเซิน เขาก็ได้รับสายจากพี่สะใภ้อย่างทัง โรลชูว
“ครับ พี่สะใภ้” เสียงเข้มรับสาย
“โมเฟย นายยุ่งอยู่หรือเปล่า?”
โรลชูวถามอีกฝ่ายทันที
ตาคมยังมองเส้นทางตรงหน้าพร้อมเอ่ยตอบกลับคนในสาย “ผมเพิ่งออกจากคฤหาสน์”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม