พอรู้ว่าลุงจ้าวได้สติฟื้นขึ้นมาแล้ว ทั้งกู โรลโรลและเซา เสี่ยวหวัน ต่างก็พากันวิตกกังวล
พวกหล่อนกลัวกว่าลุงจ้าวจะยื่นหลักฐานคำฟ้องกับเจ้าหน้าที่ตำรวจภูธร เรื่องที่เสี่ยวหวันทำร้ายตนจนได้รับบาดเจ็บสาหัส และหากเป็นเช่นนั้น เธอก็จะโดนดำเนินคดีตามกฎหมาย
ไม่นานโรลโรลก็พยายามสงบสติอารมณ์ไม่ให้ตื่นกลัว แล้วเริ่มคิดขอความช่วยเหลือจากคนเป็นพ่ออย่างเสวีย จือกัง
แต่หลี่วูบอกว่าพ่อของเธอไม่อยากมีเอี่ยวกับเรื่องนี้ และขอไม่ให้เธอตามหาเขา
“ทำไมล่ะ?” ดาราสาวไม่เข้าใจว่าทำไมครั้งนี้พ่อถึงไม่ยอมช่วยเธอ
“นายท่านบอกว่า ครั้งนี้เป็นความผิดพลาดของแม่คุณครับ คุณโรลโรล ดังนั้นเธอควรเป็นคนที่รับผิดชอบต่อความผิดนี้เอง” หลี่ วู ย้ำคำพูดของ แช จื้อกังให้หล่อนฟัง
ใบหน้าสวยแดงก่ำด้วยความโกรธ “งั้นเขาก็ตั้งใจปล่อยให้เราตาย! เขาไม่คิดว่าฉันเป็นลูกสาวด้วยซ้ำ!”
“คุณโรลโรล ที่นายท่านทำแบบนี้ก็เพราะว่าท่านเห็นคุณเป็นลูกนะครับ”
หญิงสาวเหยียดยิ้ม “ถ้าเห็นฉันเป็นลูกจริง ก็ต้องช่วยแม่ฉันด้วยสิ”
“คุณโรลโรล มันชัดเจนว่าแม่ของคุณเป็นผู้ก่อเหตุในคดีนี้ ถ้าคุณเข้าไปยุ่งเกี่ยว เกรงว่าคุณจะโดนหางเลขไปด้วย แล้วคราวนี้คุณก็แทบไม่มีสิทธิ์หนีอีกเลยนะครับ”
“แล้วนายจะให้ฉันยืนดูแม่โดนจับหรือไง?” ดาราสาวจ้องเขม็งไปยังอีกคน
ทว่าชายหนุ่มยังนิ่งไม่แสดงอารมณ์ “ทั้งหมดนี้ก็เพื่อตัวของคุณเอง ดังนั้น คุณโรลโรล ลองคิดดูให้ดีนะครับ”
ฟังจบกู โรลโรลก็คิดไตร่ตรองอีกครั้ง มันก็จริงของหลี่วู ตั้งแต่เมื่อก่อนจนถึงทุกวันนี้ ทัง โรลชูวก็ไม่มีทีท่าจะปล่อยเธอกับแม่ให้รอดตัวไปได้เลย ถ้าหล่อนตั้งใจสืบสวนต่ออีก ตัวเธอเองก็คงโดนผลกระทบด้วยอย่างแน่นอน
ถ้าเป็นอย่างนั้นก็โคตรซวยซ้ำซวยซ้อนเลยไม่ใช่เหรอ?
แต่เธอไม่มีทางยอมให้โรลชูวได้ทำตามใจอยากง่าย ๆ แน่
ในเมื่อพ่อปฏิเสธที่จะช่วยเหลือกัน เธอก็ต้องหาความช่วยเหลือจากที่อื่นด้วยตัวเอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม