คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 754

ไวน์แดงเย็น ๆ ไหลลงคออึกใหญ่ สร้างความร้อนรุ่มมวลท้องจนคิ้วเรียวกระตุก

ไม่นานความรู้สึกลิ่งโล้ดที่ยากจะอธิบายก็ตีตื้นขึ้นมา

จนมือต้องคว้าแก้วขึ้นกระดกอีกหลายอึก

ให้สาแก่ใจคนอยากเมา และหวังว่าหากเธอลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดนั้นจะเป็นเพียงแค่ความฝัน

ให้เหมือนเมื่อก่อนที่พ่อยังนอนดูทีวีบ้าน ไม่ใช่โดนพาตัวไปโรงพักแล้วถูกยึดบ้านแบบนี้

ยิ่งคิดถึงหน้าคนเป็นพ่อกับพวกขี้แพ้ที่ไม่ยอมช่วยเธอ ความเจ็บปวดและความโกรธแค้นในใจของหยิง เสี่ยวเซียวก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น ดังนั้นเธอจึงดื่มหนักกว่าเดิมจนเมาหัวราน้ำไม่ได้สติที่บาร์แห่งนั้น

ลู เซียวเหยาตกใจ เมื่อได้รับสายจากเจ้าของร้าน ทว่าสิ่งที่ทำให้ใบหน้าหล่อบึ้งตึงราวกับจะฆ่าคนได้ก็คือ การได้ยินเสียงของคนแปลกหน้าจากโทรศัพท์ของแฟนสาวตัวเอง

นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ว? ดึกดื่นแบบนี้ยังกล้าออกไปดื่มเหล้าอีกเหรอ?!

พอเดินเข้าไปในบาร์แล้วเห็นร่างอันคุ้นเคยเอนนอนทอดยาวไปกับเค้าเตอร์บาร์ ขายาวของลู เซียวเหยาก็ก้าวฉับเข้าไปหาทันที

สองตากลมของเธอปิดสนิท แถมยังขมวดคิ้วไม่หยุด ราวกลับฝันว่ากำลังสู้กับใครอยู่อย่างนั้น

ความโกรธเคืองก่อนหน้านี้ของชายหนุ่มหายไปในทันที เขาทำเพียงถอนหายใจยาว

“ทำไมเธอถึงมอมตัวเองแบบนี้เนี่ย?” เซียวเหยาพูดเสียงเบาพลางพยุงร่างอันไร้สติให้ลุกขึ้น

แต่เสี่ยวเซียวเมาเกินกว่าจะยืนด้วยแรงของตัวเองได้ มือหนาจึงต้องจับประคองเอวบางของแฟนสาวไว้แนบตัว แล้วพาเดินออกมา

เซียวเหยาค่อย ๆ วางร่างของแฟนสาวลงบนเตียงนอน เขาเดินเข้าไปในห้องน้ำ ก่อนจะออกมาพร้อมผ้าขนหนูสองสามผืนในมือ