กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 101

ทันทีที่ได้ยินเสียงชาร์ลีก็หันกลับไปมองหาที่มาของมัน

เขาเห็นชายหนุ่มสวมชุดผ้าลินินสีขาว และรองเท้าผ้าสีดำคู่หนึ่งเดินตรงไปที่ร้าน มีสร้อยข้อมือทุกประเภทในมือของเขา และในขณะที่เป็นเวลากลางวันแสก ๆ และมีแดดจัดเขาสวมแว่นตาขอบทองโบราณคู่กับเลนส์สีดำทรงกลมสองอัน แว่นตาของชายหนุ่มดูเหมือนแว่นตาแบบที่เด็ก ๆ จะสวมใส่ในสมัยราชวงศ์ฉิงในประเทศจีน

บอดี้การ์ดประมาณสี่ถึงห้าคนกำลังเดินตามหลังชายหนุ่ม และเมื่อเทียบกับเจ้านายหนุ่มแล้ว บอดี้การ์ดนั้นดูดุร้าย และชั่วร้ายมากขึ้นทำให้ทุกคนที่อยู่รอบ ๆ ต้องถอยห่างออกไปอย่างรวดเร็วเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดปัญหาในที่เกิดเหตุ

“โอ้ นั่นคือ คุณควินตัน!”

เจ้าของร้านเบิกตากว้าง และเริ่มยิ้มทันทีที่เห็นชายหนุ่ม หลังจากนั้นคำพูดที่ประจบประแจงก็ออกมาจากปากของเขาราวกับว่าเป็นก๊อกน้ำที่ไหลออกมา "คุณควินตัน ทำไมคุณไม่บอกผมล่วงหน้าว่าวันนี้คุณจะมา? ผมจะออกมารับแล้วและพาคุณเดินเข้าไป”

“อย่าพูดเรื่องไร้สาระ วันนี้ฉันมาที่นี่เพื่อชม แอนทีค สตรีท” ชายหนุ่มตอบขณะโบกมืออย่างไม่สบอารมณ์

เขาเดินไปข้างหน้าก่อนจะมองไปที่ก้อนกรวดในมือของชาร์ลี จากนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้น และพูดว่า "ซาคารีเก็บก้อนกรวดนี้ให้ฉัน ฉันซื้อมัน ฉันต้องการซื้อที่ทับกระดาษสำหรับโต๊ะทำงานของพ่อ และดูเหมือนจะพอดี "

“นี่…” เจ้าของร้านมองชาลีด้วยความลำบากใจก่อนจะพูดต่อ "คุณควินตัน นี่ช่างโชคร้ายจริง ๆ แต่พี่ชายคนนี้ซื้อก้อนกรวดไปแล้ว ในความเป็นจริงไม่มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับก้อนกรวดนี้ มันเคยถูกใช้เป็นที่ทับกระดาษเท่านั้น และไม่ได้มีความสำคัญใด ๆ เลย ผมได้สงวนของเก่าที่ดีกว่า และมีค่าไว้ให้คุณเป็นพิเศษ คุณเห็นอะไรในก้อนกรวดไร้ค่านั่นล่ะ? คุณสมควรได้รับสิ่งที่เหมาะสมกับสถานะของคุณมากกว่านะครับ”

จากการซื้อขายนี้ชาร์ลี พบว่าเจ้าของร้านชื่อว่า ซาคารี นอกจากนี้ดูเหมือนว่าเขารู้จักชายหนุ่มคนนี้เป็นอย่างดี

ชาร์ลีประทับใจมากกับความสามารถในการพูดคุยของซาคารี

เขาสามารถสร้างเรื่องราวทุกประเภทได้โดยไม่ต้องกระพริบตา

ซาคารีรีบหยิบม้าหยกตัวหนึ่งที่ทำจากพลาสติกแข็งขึ้นมาก่อนจะยื่นออกมาต่อหน้าชายหนุ่ม "คุณควินตัน นี่คือของรักที่เป็นของนางสนมผู้ล่วงลับในวัง อย่างที่คุณเห็นหยกนั้นใส และหมายความว่าเป็นหยกที่ดี และมีราคาแพง ดังนั้นผมไม่จำเป็นต้องอธิบายเพิ่มเติม เนื่องจากเราเป็นคนรู้จักที่สนิทกันอยู่แล้วผมจะขายม้าหยกตัวนี้ให้คุณในราคาเดียวกับที่คุณจ่ายสำหรับถ้วยศิลาดลเมื่อวานนี้! เพียงเก้าพันดอลลาร์!”

เจคอบตะลึงเมื่อได้ยินว่าชายหนุ่มซื้อถ้วยศิลาดลปลอมแบบเดียวกับที่เขามี เจ้าของแผงขายของได้ใช้ประโยชน์จากเขาแล้วเมื่อขายให้เขาในราคาสามร้อยดอลลาร์ แต่นายควินตันจ่ายเงินไป 9 พันดอลลาร์!