กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1025

ในขณะนี้ เนลสันกำลังขับรถโรลส์-รอยซ์อยู่ ภรรยาของเขาซึ่งตั้งครรภ์ได้สองเดือนนั่งอยู่ที่นั่งข้างคนขับและลูกสาววัยหกขวบของเขานั่งอยู่ที่เบาะหลังของรถ

ทั้งสามคนกำลังเดินทางกลับไปที่วิลล่าอย่างราบรื่น

เนลสันหยุดรถทันทีที่เขาขับรถเข้าไปในโรงรถ เนลสันเปิดประตูรถขณะที่เขาเตรียมจะลงจากรถ ในเวลาเดียวกัน เคลลีซึ่งนั่งอยู่ข้าง ๆ ก็เปิดประตูรถดด้วย

ลูกสาวตัวน้อยของพวกเขาหลับสนิทอยู่ที่เบาะหลัง

เคลลี่พูดกับเนลสันว่า “สามี อุ้มลูกสาวของเราออกไปที และสวมเสื้อคลุมให้เธอด้วย อย่าปล่อยให้เธอเป็นหวัด”

เนลสันพยักหน้าเล็กน้อย หลังจากก้าวลงจากรถ ขณะที่เนลสันกำลังเอื้อมมือที่เปิดประตูของเบาะหลัง

ในเวลานี้ ก็มีชายชุดดำสองสามคนรีบวิ่งเข้ามาหาเขา พวกเขาต่างก็ถือปืนพกอยู่ในมือ ทันทีที่พวกเขาปรากฏตัว พวกเขาชี้ปืนพกไปที่หน้าผากของทั้งคู่โดยตรง หนึ่งในนั้นพูดอย่างเย็นชาว่า “เนลสัน บิชอป นายน้อยของเราต้องการพบแก พวกแกทั้งสองควรมากับเราเดี๋ยวนี้!”

เนลสันตกตะลึงกับการจู่โจมอย่างกะทันหัน

เขาไม่ได้คาดคิดว่าจะมีคนในซัดเบอร์รี่ที่กล้ายั่วโมโหเขาจริง ๆ

เขาไม่เพียงแต่เป็นผู้นำขององค์กรขอทานเท่านั้น แต่ยังเป็นพี่เขยของโดนัลด์ เขาเป็นญาติกับตระกูลเว็บบ์ คนในซัดเบอร์รี่ยังไม่กล้าที่จะมองหน้าเขาเลย ถูกไหม?

ใครกันที่กล้าโจมตีเขา? ทุกคนต่างต้องก้มหัวและโค้งคำนับหรือแม้แต่คุกเข่าต่อหน้าเขา ก่อนที่พวกเขาจะสรรเสริญและประจบประแจงในทุกครั้งที่เจอเขา

หลังจากนั้น เนลสันก็พูดอย่างโกรธเคืองว่า “พวกแกเป็นใคร? พวกแกไม่รู้เหรอ ว่ากำลังทำอะไรอยู่? พวกแกรู้ไหมว่าน้องเขยของฉันเป็นใคร?”

ชายในชุดดำคนหนึ่งตอบอย่างดูถูกเหยียดหยาม “โดนัลด์ เว็บบ์ ใช่น้องเขยแกไหม?”