กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1092

คริสโตเฟอร์รู้สึกอายขณะที่ตอบ “ผมเคยยืมไปแล้วตั้งแต่ตอนก่อนเข้าทัณฑสถานครับ ผมยืมเงินไปมากที่สุดเท่าที่จะมากได้ หลาย ๆ คนก็บล็อกผมไปแล้วด้วยครับ”

คุณท่านวิลสันมองแฮโรลด์และเวนดี้ ก่อนจะถามอีกครั้ง “แฮโรลด์ เวนดี้ แกสองคนล่ะ? พวกแกไม่มีเพื่อนที่เต็มใจให้พวกแกยืมเงินบ้างเลยหรือ?”

“คุณย่าไม่รู้อะไรบ้างเลยนะครับ” แฮโรลด์พูดด้วยสีหน้าหม่นหมอง “ข่าวการล้มละลายของครอบครัววิลสันแพร่กระจายไปทั่วในหมู่เพื่อน ๆ ของผมแล้ว ตอนนี้ไม่ว่าผมจะส่งข้อความหาใคร อีกฝ่ายก็ไม่ตอบ พวกเขาจะแกล้งตายทันทีที่ผมขอยืมเงินจากพวกเขาด้วยซ้ำ”

เวนดี้ก็มีสีหน้าหม่นหมองด้วยเช่นกัน “คุณย่า หนูยืมเงินจากใครก็ไม่ได้เลยค่ะ ถ้าหนูหายืมได้ง่าย ๆ หนูก็คงไม่ต้องใช้ครีมทาหน้าถูก ๆ หรอกค่ะ”

คุณท่านวิลสันตอบ “ทำไมแกไม่ส่งข้อความหาเคนเน็ธ วิลสันและขอให้เขาช่วยส่งเงินมาให้แกล่ะ? อย่างไรเสีย พวกแกสองคนก็เคยอยู่ด้วยกันช่วงสั้น ๆ นี่ เขาจะต้องเต็มใจให้เงินแกใช้บ้างล่ะ ใช่ไหม?”

เวนดี้ถอนหายใจก่อนจะตอบ “เคนเน็ธบล็อกหนูไปแล้วล่ะค่ะ...”

คริสโตเฟอร์มองหน้าคุณท่านวิลสันแล้วจึงถาม “คุณแม่ไม่มีเพื่อนหรือครับ?”

“ฉันรึ?” คุณท่านหัวเราะอย่างเย็นชาและมีสีหน้าแปลก ๆ “ถ้าฉ้นมีวิธียืมเงิน ฉันก็คงไม่มาพูดเรื่องไร้สาระกับพวกแกแบบนี้หรอก”

จู่ ๆ แฮโรลด์ก็มีแรงบันดาลใจขึ้นมา แล้วเขาก็พูดโพล่งออกมา “คุณย่า ทำไมเราไม่เอาของในวิลล่าลงขายในเว็บขายของมือสองดูล่ะครับ? ผมคิดว่าโทรทัศน์จอแอลซีดีเครื่องใหญ่ใหม่เอี่ยมในห้องนั่งเล่นน่าจะมีมูลค่าราว ๆ ห้าหมื่นถึงหกหมื่นดอลลาร์เลยนะครับ เราน่าจะขายโทรทัศน์มือสองได้อย่างน้อยสักสองหมื่นดอลลาร์ใช่ไหมครับ?”

คริสโตเฟอร์ตอบ “โดนัลด์ให้พวกเรายืมวิลล่าหลังนี้ เพื่อที่พวกเราจะได้อาศัยอยู่ที่นี่ได้ แกไม่คิดหรือว่ามันไม่เหมาะสมเลยที่จะเอาข้าวของของคนอื่นมาขายแบบนี้”

“ทำไมถึงไม่เหมาะสมล่ะครับ?” แฮโรลด์พูด “พวกเราได้รับอนุญาตให้อยู่ที่นี่ได้สิบปี แล้วโทรทัศน์ประเภทไหนกันครับที่จะใช้งานได้นานถึงสิบปี? พวกเราก็บอกเขาได้นี่ครับว่าโทรทัศน์มันเสีย ด้วยเหตุนี้ เราก็เลยเอาไปทิ้ง”

“แล้วอีกอย่างนะครับ พวกเราจะมีเงินลงทุนแปดสิบล้านดอลลาร์ที่เขาจะส่งเข้ามาในบัญชีบริษัทเราด้วยใช่ไหมครับ? เมื่อถึงตอนนั้น เราก็สามารถซื้อโทรทัศน์อีกเครื่องที่มีขนาดเท่ากันกับเครื่องนี้ได้ใช่ไหมล่ะ?”

แววตาของคุณท่านวิลสันมีประกายวูบวาบขึ้นทันที แล้วเธอก็พูดออกมา “ฉันคิดว่าคำแนะนำของแฮโรลด์เป็นความคิดที่ดีนะ!”

แฮโรลด์เข้าใจในทันที “คุณย่านี่ช่างละเอียดรอบคอบจริง ๆ ผมจะถ่ายรูปโทรทัศน์และเอาลงขายในราคาหกหมื่นดอลลาร์เดี๋ยวนี้เลยครับ”

หลังจากนั้น แฮโรลด์ก็รีบเปิดระบบถ่ายรูปของโทรศัพท์มือถือก่อนจะถ่ายรูปโทรทัศน์จำนวนสองสามรูป จากนั้น เขาก็เอารูปโพสต์ลงไปในเว็บขายของมือสอง

ขณะนั้นเองที่คฤหาสน์ตระกูลเว็บบ์ในซัดเบอรี

โดนัลด์ถามผู้ช่วยของเขา “สถานการณ์ครอบครัววิลสันตอนนี้เป็นยังไงบ้าง? พวกมันเริ่มตีกับไอ้ชาร์ลีหรือยัง?”

ผู้ช่วยโทรศัพท์ ก่อนจะบอกว่า “คุณเว็บบ์ครับ คนที่คอยจับตาดูพวกมันอยู่รายงานว่า พวกมันยังไม่มีปัญหาอะไรกับไอ้ชาร์ลีเลยครับ พวกมันแค่มีปากเสียงเล็ก ๆ น้อย ๆ กับไอ้ชาร์ลีและแม่ยายของมันก่อนจะเข้าไปในวิลล่า ตอนนี้พวกมันกำลังพยายามขายโทรทัศน์ที่มาพร้อมวิลล่าในเว็บขายของมือสองครับ”

โดนัลด์คิดว่าเขาได้ยินคำพูดของผู้ช่วยผิดไป แล้วก็โพล่งออกมา “อะไรกันวะเนี่ย?!”