กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1114

ตอนนี้แฮโรลด์ร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด “ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ผมปวดท้องมาก…”

ตอนนี้แฮโรลด์ก็รู้สึกได้ถึงความปั่นป่วนอีกระลอกที่กำลังก่อตัวขึ้น แถมครั้งนี้ยังรุนแรงกว่าครั้งที่ผ่านมาหลายเท่า แถมมันยังพุ่งออกไปยังเบื้องล่างอย่างรวดเร็ว

ทันใดนั้นเสียงปู๊ดก็ดังสนั่น รวมถึงกลิ่นเหม็นเสียดแทงจมูกก็กระจายไปทั่วห้องนั่งเล่น

คริสโตเฟอร์ก้มลงไปมองก้นของแฮโรลด์โดยไม่รู้ตัว และเห็นคราบสีน้ำตาลเปรอะเปื้อนที่กางเกง เขาก็ร้องออกมาเสียงหลง “ให้ตายแฮโรลด์ นี่แกอึราดกางเกงแล้ว!

“อะไรนะ?” ทุกคนหันไปมองแฮโรลด์ทันใด

คราบมันเห็นชัดเจนมาก!

มีบางอย่างที่น่าขยะแขยงกำลังไหลออกมาจากก้นแฮโรลด์!!

คุณท่านวิลสันตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว “ให้ตายสิ ไอ้เด็กบ้า โชฟานี้นำเข้ามาจากอิตาลีเชียวนะ!”

แฮโรลด์เองก็งงไปเหมือนกัน เขาโอดอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราว “ผม… ผม… ผมก็ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น! ผมปวดท้อง ปวดมากแทบทนไม่ไหว ผมก็อยากตดจากนั้น…”

เวนดี้ถามอย่างสงสัย “แฮโรลด์ นี่นายได้สูดผงยาถ่ายเข้าไปบ้างหรือเปล่าตอนที่บดน่ะ?”

“เปล่า!” ใบหน้าแฮโรลด์บิดเบี้ยวอย่างเจ็บปวด

คุณท่านวิลสันกำลังจะด่าเขาซ้ำ ทันใดนั้นเธอก็ยกมือกุมท้องพร้อมร้อง “โอ๊ยตาย เป็นอะไรเนี่ย? ท้องฉันก็ปวด! โอ๊ยคุณพระ โอ๊ย โอ๊ย! ฉันทนไม่ไหวแล้ว…”

คุณท่านวิลสันกุมท้องไว้แน่นพร้อมร้องอย่างเจ็บปวด จากนั้นเธอก็ล้มลงไปชักกระตุกอยู่ที่พื้น

“คุณแม่!” คริสโตเฟอร์รีบเข้ามาพยุงหญิงชราไว้เมื่อเธอล้มลง แต่เมื่อเขายืนขึ้นก็รู้สึกเจ็บแปลบในช่องท้อง เจ็บเหมือนมีคนเอามีดแทงนับไม่ถ้วน

ไม่นานจากนั้นเขาก็รู้สึกปั่นป่วนในท้องก่อนรู้สึกมีของเหลวเหนอะหนะอุ่น ๆ ออกมาอยู่ในกางเกง