กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1167

คุณท่านวิลสันค่อนข้างงุนงง เธอไม่เข้าใจว่าทำไมลูกชายของเธอต้องรีบร้อนไปหาเอเลน ทั้ง ๆ ที่เพิ่งตื่นนอนแท้ ๆ เธอจึงรีบถามขึ้นว่า "คริสโตเฟอร์ แกมีธุระอะไรกับนังเอเลนนั่นกัน?”

คริสโตเฟอร์ส่งเสียงคำรามด้วยความโกรธเกรี้ยว "นังสารเลวเอเลนแขวนหมวกสีเขียวไว้ตรงระเบียงห้องมันเป็นสิบ ๆ ใบ! มันจงใจทำชัด ๆ คุณแม่ไม่คิดว่างั้นหรือครับ?!”

คุณท่านวิลสันอ้าปากค้างด้วยความตกใจ แล้วโพล่งออกมาว่า "อะไรนะ? แกพูดจริงเหรอ?”

คริสโตเฟอร์กัดฟันกรอดด้วยความกลัดกลุ้ม "ตามผมมาแล้วคุณแม่จะเห็นเอง"

คนทั้งสองเดินออกจากประตูไปทันที

แน่นอนว่า… ทันทีที่คุณท่านวิลสันออกไปข้างนอก เธอมองเห็นหมวกสีเขียวจำนวนยี่สิบใบแกว่งไกวตามแรงลมอยู่บนระเบียงห้องของเอเลน"

เธอฟิวส์ขาดทันทีที่เห็นหมวกพวกนั้น แล้วตะโกนดังลั่น "เอเลน! นังสารเลว มันต้องดูคลิปในโรงพยาบาลนั้น แล้วจงใจล้อเลียนพวกเรา!”

คริสโตเฟอร์พยักหน้าอย่างขุ่นเคือง แล้วพูดว่า "ใช่ครับคุณแม่ ผมถึงปล่อยมันไว้ไม่ได้! นังนี่มันเป็นพวกชอบกลั่นแกล้งคนอื่นจริง ๆ !”

คุณท่านวิลสันกับคริสโตเฟอร์รีบย่ำเท้าไปที่ประตูรั้วของชาร์ลีด้วยความกลัดกลุ้มใจ คุณท่านวิลสันกระแทกประตูแล้วตะโกนว่า "นังเอเลน วิลสัน นังสารเลว รีบออกมาเดี๋ยวนี้เลยนะ!”

เอเลนยืนอยู่บนระเบียงชั้นสาม แล้วตะโกนลงมา "ไอ้พวกไร้ค่า พวกแกมาทำอะไรที่นี่? กลับไปดูแลลูกสะใภ้ที่กำลังท้องกำลังไส้ของแกดีกว่าไป๊!