กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1173

ครอบครัวตระกูลเว็บบ์ต่างก็ไม่อยากจะเชื่อกันเลยว่า เหล่าแปดผู้ยิ่งใหญ่นั้นโดนโจมตีจนตายไปจริง ๆ

เพราะถ้าหากเป็นเรื่องจริง นั้นก็หมายความว่า พวกเขามีศัตรูที่ทรงพลังมากแฝงอยู่ในเงามืด

แต่ถึงกระนั้น พวกเขาก็ไม่รู้จริง ๆ ว่าศัตรูคนนี้คือใคร

ครอบครัวตระกูลเว็บบ์ทุกคนไม่อยากจะเชื่อเลยว่า ชาร์ลีหรือผู้คนของเขาจะมีพละกำลังอย่างนั้นจริง ๆ

โดนัลด์ถึงกับคาดเดาไปว่า อาจเป็นเพราะเหล่าแปดผู้ยิ่งใหญ่บังเอิญไปยั่วยุยอดนักรบ ผู้ใช้ชีวิตอย่างสันโดษในพื้นที่เข้าหรือเปล่า ในขณะที่กำลังขึ้นไปบนภูเขากอลมินในตอนนั้น

คุณท่านเว็บบ์เองก็ยังมีความรู้สึกว่าเรื่องนี้มีความเป็นไปได้มาก

หัวใจของเขาต้องแตกสลาย เพราะเหล่าแปดผู้ยิ่งใหญ่ไม่เพียงแต่เป็นเพื่อนเก่าแก่ของเขาเท่านั้น แต่ความเจริญรุ่งเรืองของตระกูลเว็บบ์นั้นก็ล้วนต้องพึ่งพาพวกเขาอย่างมาก ตอนนี้ตระกูลเว็บบ์ได้สูญเสียการเกื้อหนุนค้ำจุนจากพวกเขาไปเสียแล้ว นี่น่าจะทำให้เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่ ในบรรดาตระกูลใหญ่ ๆ ทั้งหมดทางแถบภาคใต้

ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปตามที่คุณท่านเว็บบ์คาดการณ์เอาไว้เป๊ะ

ข่าวที่ว่าตระกูลเว็บบ์ได้ส่งเหล่าแปดผู้ยิ่งใหญ่ไปที่ภูเขากอลมิน และเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นตามมานั้นได้แพร่กระจายไปทั่วภาคใต้อย่างรวดเร็ว

ตระกูลที่ร่ำรวยและมีอำนาจตระกูลอื่น ๆ ต่างก็เฝ้ารอดูอย่างเงียบ ๆ ว่า ตระกูลเว็บบ์จะทำให้ตัวเองต้องขายหน้าอีกหรือไม่!

เหตุผลที่ทำให้ตระกูลเว็บบ์สามารถขึ้นไปจนถึงจุดสูงสุดในแถบภาคใต้ได้นั้น มีอยู่สองเหตุผลด้วยกัน

เหตุผลแรกคือคุณท่านยังอายุน้อยอยู่ในตอนนั้น เขามีความกล้าหาญและเฉลียวฉลาดอย่างแท้จริง และเขายังได้ปลุกปั่นวงการธุรกิจทั้งหมดในภาคใต้ เขาเป็นผู้ผลักดันและพาตระกูลเว็บบ์ไปจนถึงจุดที่ยืนอยู่ในวันนี้ได้โดยลำพังคนเดียว โดยก้าวย่างขึ้นไปทีละก้าว

เหตุผลที่สองก็คือ เหล่าแปดผู้ยิ่งใหญ่

กลุ่มแปดผู้ยิ่งใหญ่คือมือขวาของคุณท่านเว็บบ์ และยังเป็นอาวุธเชิงกลยุทธ์ของครอบครัวที่ช่วยยับยั้งศัตรูที่ก้าวเข้ามา สมาชิกทุกคนในกลุ่มแปดผู้ยิ่งใหญ่นั้น ล้วนแต่มีความแข็งแกร่งและทรงพลังเป็นอย่างมาก

เขารู้สึกเขินอายนิดหน่อย เนื่องจากอยู่ในวัยสี่สิบกว่าแล้ว แต่ยังพาแม่มาพบหมอที่เป็นผู้เชี่ยวชาญทางด้านระบบสืบพันธุ์ในเพศชายอยู่เลย

อย่างไรก็ตาม คุณท่านวิลสันนั้นเป็นผู้หญิงที่เอาแต่ใจ ถ้าเธอสงสัยหรือมีคำถามใด ๆ เธอก็จะรุกไล่กับผู้คนจนถึงที่สุด เพียงเพื่อให้ได้มาซึ่งข้อมูลหรือคำตอบที่สำคัญที่สุด

สองแม่ลูกต่างนั่งรออยู่หน้าห้องตรวจโรค โดยคริสโตเฟอร์ต้องอดทนอย่างสุดกำลังกับอาการคันสุดขีด หลังจากใช้เวลานั่งรอกว่ายี่สิบนาที คริสโตเฟอร์ก็ถูกเรียกเข้าห้องตรวจโรคในที่สุด

คริสโตเฟอร์ลุกขึ้นยืน ก่อนจะบอกคุณท่านวิลสันว่า "คุณแม่ครับ รอผมอยู่ข้างนอกดีกว่าครับ เดี๋ยวผมจะเข้าไปพบหมอเอง"

นายท่านวิลสันรีบตอบทันที "ไม่! ฉันอยากเข้าไปด้วย!”

คริสโตเฟอร์มีสีหน้าเขินขวยมากในขณะที่พูดว่า "ผมจะให้แม่เข้าไปรับรู้อะไรต่ออะไรกับหมอแผนกนี้ได้ยังไงกันล่ะครับ...”

คุณท่านวิลสันขบเขี้ยวเคี้ยวฟันในขณะถามขึ้นว่า "อะไรนะ? แกพยายามปกปิดข้อมูลพวกนี้จากฉันด้วยเหรอ?”