กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1182

อย่างไรก็ตาม เธอคิดคำง่าย ๆ แต่แฝงความหมายว่า 'จามาล'

ในเวลานี้ชาร์ลีอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่า มาทิลด้าช่างเป็นคนที่น่าทึ่งจริง ๆ

แต่ถึงกระนั้นชาร์ลีก็เก็บเรื่องนี้เอาไว้ในใจ เขาไม่ได้บอกเรื่องนี้กับพอล

เนื่องจากพอลเป็นคนฉลาด ชาร์ลีจึงเดาว่าพอลก็น่าจะรู้เรื่องที่มาของชื่อกลางของเขาด้วย

หลังจากเซ็นสัญญาเสร็จแล้ว เลียมก็ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงนอบน้อมว่า “ปรมาจารย์เวดครับ คุณจะเปลี่ยนชื่อวีเวอร์ เภสัชกรรมตอนนี้เลยไหมครับ?”

ด้วยความที่ชาร์ลีเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ของวีเวอร์ เภสัชกรรมแล้ว เลียมจึงรู้สึกว่าไม่เหมาะนักที่พวกเขาจะยังคงเรียกชื่อบริษัทนี้ว่า 'วีเวอร์ เภสัชกรรม' ต่อไป

ชาร์ลีก็รู้สึกแปลก ๆ เหมือนกัน ที่ยังจะเรียกชื่อบริษัทที่อยู่ภายใต้การควบคุมของเขาว่าวีเวอร์ เภสัชกรรมต่อไป

เขาจึงใช้ความคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “เราเปลี่ยนชื่อบริษัทยาเป็น 'นักปรุงยาเภสัชกรรม' แทนก็แล้วกัน”

ชาร์ลีรู้สึกว่าการที่เขาปรุงยาตามสูตรที่บรรพบุรุษทิ้งไว้ให้ได้อย่างเชี่ยวชาญนั้น เป็นผลมาจากนักปรุงยามากมายในอดีต เขาจึงตั้งชื่อว่า 'นักปรุงยาเภสัชกรรม' เพื่อเป็นการรำลึกถึงเหล่านักปรุงยาทั้งหลายเหล่านั้น นี่จึงอาจถือว่าเป็นผลงานของเขาเอง และเป็นการแสดงความเคารพต่อนักปรุงยาทุกคน

ถึงแม้ว่าเลียมจะไม่รู้ที่มาของชื่อบริษัทใหม่นี้ แต่โดยปกติแล้ว เขาไม่มีความคิดเห็นใด ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้ เนื่องจากชาร์ลีได้บอกไปแล้ว ดังนั้นเขาจึงพูดขึ้นทันทีว่า "ปรมาจารย์เวดครับ ถ้าอย่างนั้นผมจะยื่นคำแถลงในวันนี้ และจะจดทะเบียนชื่อเครื่องหมายการค้าของนักปรุงยาเภสัชกรรมพร้อมกัน"

ชาร์ลีพยักหน้าแล้วพูดว่า “นายเคยบอกฉันก่อนหน้านี้ว่ายาผงแก้โรคกระเพาะของโคบายาชิ ฟาร์มา ได้สร้างแรงกดดันอย่างมากต่อบริษัทของเราใช่ไหม?”

“ใช่ครับ!” เลียมถอนหายใจแล้วพูดว่า "ปัจจุบันยาผงแก้โรคกระเพาะที่ผลิตโดยโคบายาชิ ฟาร์มา มีจำหน่ายไปทั่วทั้งทวีปแล้ว พวกเขาสร้างแรงกดดันให้เราอย่างมาก"

ชาร์ลีบอกเลียมว่า “โคบายาชิ ฟาร์มาไม่ได้มีอะไรน่ากลัวเลย ฉันจะให้สูตรปรุงยาสำหรับรักษาโรคกระเพาะอาหารให้กับนาย หลังจากผลิตเสร็จแล้ว ให้ตั้งชื่อว่า 'ยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยา' นายมีกระดาษกับปากกาไหม? ฉันจะเขียนสูตรปรุงยาให้นาย หลังจากนี้ นายก็เริ่มผลิตยาตามสูตรนี้ได้เลย และวางจำหน่ายให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้"

เลียมรู้สึกปลาบปลื้มมาก เขาไม่เคยคาดคิดว่า ชาร์ลีจะเขียนสูตรปรุงยาด้วยตัวเอง เขาจึงรีบหยิบปากกาและกระดาษส่งให้ชาร์ลีอย่างนอบน้อม

ชาร์ลีคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเลือกสูตรปรุงยาที่เรียกว่า "ยาเม็ดแก้โรคกระเพาะ"