กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1197

ดีแลนต้องการแข่งขันกับชาร์ลีโดยตรงในที่สาธารณะ ดังนั้นเขาจึงพูดขึ้นที่โต๊ะว่า "ปรมาจารย์เวด… ใช่ไหม? ผมได้ยินมาว่าคุณมีฉายาว่ามังกรที่แท้จริง… จริงหรือเปล่า?”

ชาร์ลียิ้มอย่างไม่แยแสก่อนจะตอบว่า "คำว่า 'มังกรที่แท้จริง' นั้นเป็นเพียงชื่อเล่นที่เหล่าเพื่อนสนิทในที่นี้ตั้งให้ผมน่ะครับ"

ดีแลนยิ้มเยาะก่อนจะตอบอย่างประชดประชันว่า "ปรมาจารย์เวด ผมอยากรู้นิดนึงว่าของขวัญวันเกิดที่คุณเตรียมมาให้กับจัสมินนั้นคืออะไรกัน? มังกรที่แท้จริงอย่างคุณคงไม่ให้ของขวัญธรรมดา ๆ หรือของขวัญราคาถูก ๆ หรอกนะครับ จริงไหม?”

ชาร์ลีหัวเราะก่อนจะพูดว่า "พูดตามตรงนะครับ ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจัสมินจะฉลองวันเกิดในวันนี้ หลังจากรู้เรื่องนี้ ผมก็รีบเตรียมของขวัญแบบง่าย ๆ ไว้ให้เธอ เพื่อเป็นสัญลักษณ์ของความชื่นชมเธอ แน่นอนว่าของขวัญของผมคงเทียบไม่ได้กับของขวัญของคุณโคชหรอกครับ"

ยิ่งชาร์ลีสุภาพและถ่อมตัวมากเท่าไร ดีแลนก็ยิ่งรู้สึกเหมือนโดนตบหน้าในที่สาธารณะมากขึ้นเท่านั้น

ดังนั้นเขาจึงไม่ปล่อยชาร์ลีไปง่าย ๆ โดยถามคำถามต่อว่า "ทำไมคุณถึงถ่อมตัวนักล่ะ… ปรมาจารย์เวด? ผมแค่อยากรู้ว่าของขวัญที่คุณเตรียมให้จัสมินในวันนี้คืออะไรเท่านั้นเอง คุณจะบอกหรือให้ใคร ๆ ได้เห็นหน่อยไม่ได้เหรอว่าของขวัญที่คุณเตรียมให้จัสมินในวันนี้คืออะไร?”

หลังจากพูดจบดีแลนก็พูดต่อขึ้นมาอีกว่า "และด้วยความที่ปรมาจารย์เวดมีความเชี่ยวชาญในการดูฮวงจุ้ยด้วย ผมก็ขอเดาว่า… คุณได้ให้ของขวัญวันเกิดจัสมินเป็นแผ่นยันต์ที่คุณเขียนขึ้นมาเองใช่ไหมครับ?”

ชาร์ลียิ้มแล้วตอบอย่างแผ่วเบาว่า "คุณฉลาดจังครับคุณโคช สิ่งที่คุณเดานั้นใกล้เคียงกับความจริงมาก"

เมื่อดีแลนได้ยินดังนี้ เขาก็ยิ้มเยาะแล้วพูดว่า "ผมมีคนรับใช้คนหนึ่งในตระกูลโคช ซึ่งครอบครัวของเขามีร้านค้าในตลาดเล็ก ๆ ที่ยูลิดด์ เขาบอกกับผมว่าราคาขายส่งของแผ่นยันต์ในตลาดยูลิดด์นั้นมีราคาเพียงไม่กี่เซ็นต์เท่านั้นเอง แผ่นยันต์ของคุณมีราคาเท่าไรเหรอครับ… ปรมาจารย์เวด? ถ้าแผ่นยันต์ของคุณมีราคาขายส่งที่แพงกว่า ผมจะได้แนะนำคนรับใช้ของผมให้คุณรู้จัก เขาสามารถหาแผ่นยันต์ที่มีราคาถูกกว่ามาให้คุณได้"

รูเบนหุบยิ้มไม่อยู่เมื่อได้ยินดังนี้ ส่วนไทเลอร์… พ่อของเขา เมื่อได้ยินดังนั้นก็กลั้นหัวเราะไว้ไม่ได้เช่นกัน แต่อย่างไรก็ตาม ทุก ๆ คนที่นั่งอยู่รอบโต๊ะต่างก็แสดงสีหน้าที่ดูกระอักกระอ่วนเป็นอย่างมาก

ชาร์ลีมักได้รับความเคารพนบนอบจากทุกคนที่นี่เสมอมา ไม่ว่าจะในฐานะปรมาจารย์เวด หรือนายน้อยแห่งตระกูลเวด เขาก็คือคนที่หาที่เปรียบไม่ได้ในสายตาของคนเหล่านี้

ตอนนี้ดีแลนกล้าที่จะยั่วยุและโจมตีชาร์ลีทันทีที่เขาได้มาเหยียบที่นี่ ซึ่งทำให้ทุกคนรู้สึกอึดอัดเป็นอย่างมาก