กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1202

เป็นธรรมดาที่จัสมินต้องลุกขึ้นมาปกป้องคนที่เธอรัก เมื่อเห็นเขาถูกดีแลนเย้ยหยัน

ในตอนนี้ชาร์ลียิ้มอย่างไม่แยแสก่อนที่เขาจะหยิบยาอายุวัฒนะอีกเม็ดหนึ่งออกมาจากกระเป๋า หลังจากนั้นเขาก็หัวเราะแล้วพูดว่า "ดูสิ! ผมมียานี่อยู่เยอะแยะเลย มันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วที่ผมจะเอายาอายุวัฒนะที่ผมให้คุณจัสมินเป็นของขวัญกลับคืนมา ยาอายุวัฒนะที่ผมจะทำการประมูลคือเม็ดนี้ต่างหาก!”

ด้วยเหตุนี้ชาร์ลีจึงลุกขึ้นยืนก่อนจะพูดกับทุก ๆ คนที่อยู่รอบตัวว่า "ผมเชื่อว่าพวกคุณทั้งหมดต่างก็รู้กันดีว่ายาอายุวัฒนะนี้คืออะไร ผมจะไม่แนะนำอะไรเกี่ยวกับยาอายุวัฒนะนี้เพิ่มเติมอีก แต่ผมจะเริ่มทำการประมูลเดี๋ยวนี้เลย"

เมื่อทุก ๆ คนที่อยู่ตรงนั้นได้ยินว่าชาร์ลีกำลังจะทำการประมูลยาอายุวัฒนะ ต่างก็แสดงสีหน้าไม่อยากจะเชื่อว่าจะเป็นเรื่องจริง

นี่เป็นยาวิเศษที่พวกเขาไม่สามารถหาได้จากที่ไหนอีกแล้ว ชาร์ลีไม่เคยยินยอมที่จะขายยาอายุวัฒนะนี้มาก่อน ฉะนั้นยาเม็ดนี้จึงเป็นอะไรที่ประเมินค่ามิได้

แขกทุกคนที่อยู่ที่นี่ในวันนี้ต่างก็เป็นคนระดับเศรษฐีกันทั้งนั้น ดังนั้นใครจะไม่อยากฉวยโอกาสที่จะได้ซื้อยาอายุวัฒนะนี้ เพื่อคืนความอ่อนเยาว์ให้กับตัวเองกันล่ะ?

ด้วยเหตุนี้ พวกเขาทั้งหมดต่างก็กระตือรือร้นที่จะเข้าร่วมการประมูลเป็นอย่างมาก ตอนนี้ทุก ๆ คนต่างคิดอยู่ในใจว่าพวกเขาต้องซื้อยาอายุวัฒนะเม็ดนี้ให้ได้ ถึงแม้ว่าจะต้องจ่ายในราคาที่สูงลิ่วก็ตาม

ในเวลานี้ชาร์ลีมองไปที่ดีแลนก่อนจะยิ้มแล้วพูดว่า "คุณโคชครับ อัตราแลกเปลี่ยนเงินตราในปัจจุบันระหว่างดอลลาร์ออสเกียนกับดอลลาร์สหรัฐฯ อยู่ที่ประมาณเจ็ดดอลลาร์ต่อหนึ่งดอลลาร์สหรัฐฯ นั่นหมายความว่า สร้อยทับทิมของคุณมีราคาอยู่ที่หนึ่งร้อยสี่สิบล้านดอลลาร์ ถูกต้องไหมครับ?”

ดีแลนตอบอย่างเย่อหยิ่งว่า "ดูเหมือนว่าคุณจะเก่งในเรื่องตัวเลขนะ! ถูกต้องแล้ว! สร้อยทับทิมเส้นนั้นมีราคาหนึ่งร้อยสี่สิบล้านดอลลาร์ ชั่วชีวิตของคุณ...คุณคงไม่เคยเห็นเงินมากมายขนาดนี้มาก่อนใช่ไหมล่ะ? ตอนนี้รู้สึกกลัวขึ้นมาบ้างแล้วสินะ?”

ชาร์ลี้ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า "เป็นไปไม่ได้หรอกครับที่ผมจะรู้สึกกลัว ผมไม่เคยกลัวสิ่งใดเลยในชีวิตนี้"

หลังจากที่เขาพูดจบ ชาร์ลีก็ไม่ได้สนใจดีแลนอีกเลย เขาหันไปมองผู้คนที่อยู่รอบ ๆ ตัวเขา แล้วพูดขึ้นว่า "ทุก ๆ คนครับ ผมขออธิบายกติกาในการประมูลให้พวกคุณฟังแบบสั้น ๆ คุณโคชคิดว่ายาอายุวัฒนะของผมไม่ได้มีราคาแพงเท่าสร้อยทับทิมของเขา ฉะนั้นราคาเริ่มต้นสำหรับการประมูลยาอายุวัฒนะของผมในครั้งนี้จะอยู่ที่หนึ่งร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์

“อะไรนะ?!”

แต่อย่างไรก็ตาม นายท่านมัวร์กลับรู้สึกลังเลขึ้นมาอย่างฉับพลันเมื่อได้ยินคำพูดของดีแลน นี่เป็นเพราะเขาไม่ต้องการทำให้ดีแลนรู้สึกขุ่นเคืองในที่สาธารณะ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม เพราะนั่นจะเป็นการสร้างศัตรูที่มีความแข็งแกร่งมากให้กับตระกูลมัวร์

ในเวลานี้ชาร์ลียิ้มก่อนจะพูดว่า "นายท่านมัวร์ครับ เพื่อให้การประมูลเป็นไปอย่างยุติธรรม คุณไม่ควรเข้าร่วมการประมูลยาอายุวัฒนะในครั้งนี้ เนื่องจากเป็นการประมูลสำหรับผู้คนที่ไม่ได้อยู่ในตระกูลมัวร์ เพื่อไม่ให้คุณโคชคิดว่าคุณกำลังทำตุกติกเพื่อช่วยผม"

นายท่านมัวร์ไม่มีทางเลือกอื่นหลังจากได้ยินชาร์ลีพูดเช่นนี้ เขาได้แต่เสียใจในขณะที่พูดด้วยความเคารพว่า "ในเมื่อปรมาจารย์เวดได้ลั่นวาจาออกไปแล้ว ผมก็จะไม่เข้าร่วมในการประมูลครั้งนี้"

สีหน้าของดีแลนดูผ่อนคลายลงเล็กน้อยเมื่อได้ยินดังนี้ ดูเหมือนตระกูลมัวร์ยังรู้ที่ทางของตัวเองอยู่ ดีแลนมีความรู้สึกว่านอกจากตระกูลมัวร์แล้ว ก็คงไม่มีใครสนใจยาเม็ดนี้แล้ว ซึ่งมีราคาเริ่มต้นถึงหนึ่งร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์

ในขณะที่เขากำลังถอนหายใจด้วยความโล่งอก ทราวิส… ชายที่รำ่รวยที่สุดในแลงคาสเตอร์ที่นั่งอยู่โต๊ะเดียวกัน ก็ยกมือขึ้นอย่างฉับพลันด้วยความรู้สึกตื่นเต้นในขณะที่พูดขึ้นว่า "ปรมาจารย์เวด ในเมื่อนายท่านมัวร์ได้ถอนตัวออกจากการประมูลครั้งนี้ ผมก็ยินดีที่จะจ่ายเงินจำนวนหนึ่งร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์นี่เองครับ!”