กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1239

คุณท่านวิลสันดูหมิ่นดูแคลนชาร์ลีและครอบครัวมาโดยตลอด

เมื่อเธออ้อนวอนให้พวกเขากลับไปหาครอบครัว พวกเขาปฏิเสธหัวชนฝา ตอนนี้เธอได้เงินลงทุนก้อนโตมาจากตระกูลเว็บบ์แล้ว เธอจึงไม่จำเป็นต้องให้ความสำคัญกับพวกเขาเลย

นอกจากนี้เธอยังรู้สึกว่า ชาร์ลีและครอบครัวดูแข็งแกร่งแต่เพียงภายนอก แต่แท้ที่จริงแล้วภายในกลับอ่อนแอ

ถึงแม้ว่าพวกเขาจะอาศัยอยู่ในวิลล่าธอมป์สัน เฟิร์สอันหรูหรา แต่นั่นคือทั้งหมดที่พวกเขามี

ชาร์ลีและจาค็อบไม่มีงานทำและไม่มีรายได้ จึงได้แต่นั่ง ๆ นอน ๆ อยู่ที่บ้านไปวัน ๆ

แคลร์เป็นเจ้าของสำนักงาน แต่ธุรกิจที่เธอทำอยู่นั้นมีขนาดเล็กมาก และรายได้ที่เกิดจากธุรกิจนั้นก็ค่อนข้างขาดแคลนในช่วงนี้

ดังนั้นคุณท่านวิลสันจึงเชื่อมั่นว่า… แม้พวกเขาจะอาศัยอยู่ในวิลล่าธอมป์สัน เฟิร์ส แต่ก็ไม่มีกำลังพอจะอาศัยอยู่ที่นั่นได้ ซึ่งถ้าพูดกันตามความเป็นจริงแล้ว พวกเขาไม่ได้ร่ำรวยอย่างที่เธอเป็นอยู่ในตอนนี้

ตอนที่เธอต้องการความช่วยเหลือจากพวกเขาก่อนหน้านี้ เธอได้วิงวอนขอร้องให้พวกเขากลับมาอยู่กับครอบครัว ซึ่งนั่นทำให้เธอได้รับความอับอายและโดนดูถูกเหยียดหยาม พวกเขาดูถูกเธอและไม่ยอมทำตามคำขอร้องของเธอ ตอนนี้ครอบครัววิลสันได้ผ่านพ้นช่วงเวลาที่ยากลำบากมาแล้ว เธอต้องไปล้างแค้นให้กับความอัปยศอดสูที่เธอได้รับในอดีต

เมื่อรถเบนท์ลีย์ คอนติเนนตัลจอดที่หน้าวิลล่าของชาร์ลี แฮโรลด์หันไปหาคุณท่านวิลสันแล้วถามขึ้นว่า "คุณย่าครับ จะให้ผมลงไปเคาะประตูเรียกไหมครับ?”

“ไม่ต้องหรอก" คุณท่านวิลสันส่งเสียงเย้ยหยัน "บีบแตรส่งเสียงให้เอเลนออกมาก็พอ"

คริสโตเฟอร์เงยหน้าขึ้นไปแล้วเห็นหมวกสีเขียวยี่สิบใบยังแขวนอยู่บนระเบียงห้องของเอเลน เขาพูดขึ้นอย่างขุ่นเคืองว่า "ให้ตายเถอะ! นางสารเลวนั่นแขวนหมวกสีเขียวพวกนั้นมาหลายวันแล้วนะ แล้วยังไม่ยอมเอาลงอีก!"