กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1255

แมกโนเลียยังคงเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้า เมื่อชาร์ลีและแคลร์พาแมกโนเลียเดินออกมาจากชุมชน

แคลร์คอยปลอบโยนแมกโนเลีย แต่ชาร์ลีไม่ได้ก้าวออกไปข้างหน้าเลย

หลังจากเดินออกมาจากชุมชน ก็มีผู้คนมากมายพากันมารุมล้อมและแย่งกันถ่ายรูปรถทั้งสองคันที่จอดอยู่ริมถนน

ชาร์ลีก้าวไปข้างหน้าเพื่อแยกฝูงชนที่ยืนอยู่หน้ารถแอสตัน มาร์ติน หลังจากนั้นเขาก็เปิดประตูที่นั่งด้านหน้าข้างที่นั่งคนขับ แล้วบอกให้แมกโนเลียเข้าไปก่อน

แมกโนเลียตกตะลึงเมื่อเห็นแอสตัน มาร์ติน หนึ่ง-77 อยู่ตรงหน้า เธอถามด้วยความประหลาดใจ "แคลร์ รถคันนี้...”

แคลร์ยิ้มก่อนจะพูดว่า "สามีฉันยืมรถสองคันนี้มาจากเพื่อนของเขา ไม่ต้องกังวลนะ เธอจะไม่รู้สึกเสียหน้าอย่างแน่อน ถ้าเราขับรถซูเปอร์สปอร์ตสองคันนี้ไปที่บ้านของครอบครัวเจ้าบ่าว"

แมกโนเลียมีรู้สึกผิดอัดแน่นอยู่ในอกในขณะที่พูดว่า "แคลร์ แค่รถบีเอ็มดับเบิลยูของเธอก็ดีพอแล้ว ไม่เห็นต้องไปยืมรถเพื่อนมาเพื่อฉันเลย ฉันทำให้เธอต้องเป็นหนี้บุญคุณคนอื่น ฉันรู้สึกอับอายจริง ๆ...”

แคลร์ตอบอย่างจริงจังว่า "แมกโนเลีย เราเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนกันมาหลายปีแล้ว และเราก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ฉันต้องช่วยเธออย่างเต็มที่อยู่แล้ว แล้วการแต่งงานของเธอก็ถือเป็นเรื่องใหญ่ ทำไมต้องมาเกรงอกเกรงใจฉันถึงขนาดนี้ด้วย?”

แคลร์ตบไหล่แมกโนเลียเบา ๆ ในขณะที่พูด ก่อนจะยิ้มแล้วพูดว่า "โอเค เธอไม่ต้องเกรงใจฉันอีกแล้ว รีบเข้าไปในรถเถอะ เราต้องรีบกลับกันเดี๋ยวนี้ เดี๋ยวจะสายเกินไป"

ดวงตาของแมกโนเลียแดงก่ำ เธอพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า "ขอบคุณนะแคลร์!"

แคลร์ยิ้มปลอบโยนเธอก่อนจะช่วยพาเธอเข้าไปในรถแอสตัน มาร์ติน

สมาชิกในครอบครัวของแมกโนเลียรีบรุดเข้ามาในเวลานี้ ทันทีที่เขาเห็นสามคนนี้ก็รีบพุ่งเข้ามาหาทันที

เมื่อแม่ของแมกโนเลียเห็นอีกฝ่ายกำลังจะขับรถหน้าตาประหลาดออกไป เธอจึงรีบบอกสามี "คุณไปนอนขวางรถคันข้างหน้านะ ส่วนฉันจะนอนขวางรถคันหลังเอง!”

พ่อของแมกโนเลียพยักหน้า หลังจากนั้นสองสามีภรรยาก็ลงไปนอนขวางรถแต่ละคัน

แม่ของแมกโนเลียทำหน้าบึ้งตึงแล้วตะโกนด้วยน้ำเสียงเย็นชา "แกต้องขับรถทับพวกเราเสียก่อนถ้าอยากจะออกไปจากที่นี่ในวันนี้!”