กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1267

ลิเลียนเป็นแบบฉบับของคนที่มีความเห็นแก่ตัว

ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม เธอจะพิจารณาอยู่อย่างเดียวว่า… นั่นจะนำผลประโยชน์มาให้เธอหรือเปล่า

ถ้ามีใครนำผลประโยชน์อะไรมาให้เธอ ถึงแม้จะเป็นแค่คนเก็บขยะข้างถนน เธอก็จะต้อนรับเขาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มและท่าทีที่เป็นมิตร

แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าอีกฝ่ายไม่สามารถหยิบยื่นผลประโยชน์ใด ๆ ให้เธอได้ เธอก็จะไม่ให้เกียรติเขาแม้แต่นิดเดียว ต่อให้คนคนนั้นเป็นถึงประธานาธิบดีของสหรัฐอเมริกาก็ตาม

ดังนั้นถึงแม้ว่าชาร์ลีพร้อมทั้งภรรยาจะขับรถหรูระดับสุดยอดที่มีราคามากกว่าหนึ่งร้อยดอลลาร์เพื่อมาส่งแมกโนเลียเข้าพิธีแต่งงาน นั่นก็ไม่สามารถเปลี่ยนความคิดของลิเลียนที่มีต่อแมกโนเลียได้เลย

เธอรู้ว่าการยกย่องใครนั้นเป็นเรื่องที่ดูผิวเผินมาก แต่การได้รับผลประโยชน์ทางกายภาพต่างหากที่เป็นของจริง

แล้วถ้าแมกโนเลียมีเพื่อนที่ร่ำรวยและทรงอิทธิพลอย่างมากล่ะ? เธอสามารถนำเงินของเขามาให้ครอบครัวได้สักนิดไหม? เธอจะสามารถดูแลธุรกิจครอบครัวในอนาคตได้หรือเปล่า? เธอสามารถพาทั้งครอบครัวให้ก้าวหน้าขึ้นไปอีกระดับได้ไหม?

ถ้าเธอทำอย่างที่ว่ามาได้ ลิเลียนก็จะปฏิบัติต่อเธอเป็นอย่างดีโดยอัตโนมัติ เธอยินดีที่จะแสดงความเคารพแมกโนเหมือนกับที่แสดงความเคารพต่อคุณย่าของเธอเลยล่ะ!

แต่ถ้าเธอไม่สามารถทำอย่างนั้นได้ ก็อย่าได้หวังจะได้แต่งงานเข้ามาเป็นคนของตระกูลในวันนี้เลย

เหตุผลที่ลิเลียนอนุญาตให้จัดงานเลี้ยงนี้ขื้นมา ก็เพราะเธอไม่อยากคัดค้านการแต่งงานงานโดยตรง ซึ่งจะทำให้ลูกชายเกลียดขี้หน้าเธอได้ ดังนั้นเธอจึงทำเป็นเห็นด้วยที่จะให้จัดงานแต่งงานขึ้นมาก่อน แล้วค่อยหาวิธีการต่าง ๆ นานาในการใส่ร้ายแมกโนเลีย แถมยังวางแผนที่จะใช้ถ้อยคำเหน็บแนมและประชดประชัน ในการบีบบังคับให้แมกโนเลียต้องยกเลิกการแต่งงานกับลูกชายเธออย่างเต็มใจ ซึ่งจะทำให้ลูกชายเธอไม่สามารถตำหนิเธอได้